Fysiek enigszins aangeslagen maar energiek wakker. Zin in de dag. Da's bijna schrikken. Staat ineens een oude bekende voor je neus. Jaren niet gezien en doen alsof niks is veranderd. 'Welkom', zou ik zeggen, maar wel ff rustig aan. Ook zonder twee dagen zagen gaat niet niet meer zo flitsend als ooit het geval was. In Utrecht had ik al op de fietst gezeten, voordat ik hier uit de badkamer kom. Maar minder snel met hetzelfde animo is natuurlijk niet mis. Volhouden zou ik zeggen. Ook als ik morgen terug uit Boekarest ben en dinsdag de maandag van de komende week is.
Het kost wat zweet en bijna tranen maar resultaat doet wonderen. Het hout ligt hakklaar op de binnenplaats. De bank kan in elkaar geschroeft en op straat in de muur worden verankerd. Niet weer zo'n ijzerchageraar, die met het ding er vandoor gaat. En al die andere kleine dingetjes die dagelijks tussendoor gebeuren. Ik heb er nog wel een paar die ik er tussen gewriemeld zou willen krijgen. Dat gaan de komende weken maar eens proberen als, de trein op dit tempo doordendert.
Voor komende week schuift de tuin naar plaatst één van de prioriteitenlijst, samen met het verder uitruimen van de schuur. Dat laatste met alle gevaren vandien. Soms moet je de voortgang afdwingen. Laat ik hopen, dat dat hier bij werkt. Dan is het zwembad toe aan een goede reinigingsbeurt incl. vullen en zijn we zo vier weken verder, is de zomer losgebarsten en is het binnen aantrekkelijker werken dan buiten En dan is het zo weer Kerstmis, maar daar denk ik maar ff niet aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten