Wordt weer wat meer mens. De nachtelijke kick is er nog niet helemaal uitgesleten. En dat zonder me te verliezen in digitale werelden. Dishonored_2 heb ik nu wel ff gehad. Een vervolg of beter een soort gelijk spel zou niet verkeerd zijn. Mocht ik me bij het revitaliseren van deze potentiële verslaving verheugd hebben op het domweg overhoop knallen van alles en iedereen wat of wie me in de weg loopt, ben ik daar inmiddels door Wolfenstein van terug gekomen. Het moet ook weer niet teveel en vooral niet te gestresst worden. Liever wat meer denkwerk en intern overleg dan domweg rennen en schieten.
Afgelopen dagen een beetje rond lopen neuzen naar de inhoud van titels, die ik af en toe voorbij zie komen. Destiny_2 is er zo een. Nog een slagje erger dan Wolfenstein maar dan SF. Prachtige beelden als je een blik werpt op de walkthrough's, maar ik was blij, dat niet ik aan de knoppen zat. Wijzer geworden? In iedergeval in wat me aanspreekt. Om te beginnen zit ik niet te springen om een spel dat je in/met een groep anderen speelt. Single-player, dus. Het sluipkarakter beviel me wel en dan iets meer RPG dan FPS en dat gecombineerd met wat dan weer een open-world heet te zijn, dwz geen afgebakende delen, waarin je in feite vast zit. En als daar dan nog puzzels in verwerkt zijn, is het bijna perfect.
Ik heb nog wel het een en ander op de plank liggen. Zit dus niet direct om nwe aanvoer te springen. Bovendien wil ik eerst de Pc opnieuw geïnstalleerd hebben. Een verhaal, haast een queeste die meer omzwervingen kent dan een beetje computerspel. Ik heb zo mijn eigen tegenstanders, die verslagen moeten worden. Met de nadruk op 'eigen'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten