Gaat het gewoonte worden? Feest en een/twee dagen later een lijf dat tekeer gaat. alsof ik in mijn blootje een artische kou probeer te weerstaan. Was het thuis begonnen, was ik thuisgebleven. Nu startte het shaken, want bibberen dekt de lading niet, op weg naar Sibiu. Dan moet je ook weer terug. Maar ook na anderhalf uur was de terugrit in feite onverantwoord.
Thuis in bed gekropen en 6 uur als een blok geslapen. Voel me nu alsof ik een pakrammel heb gekregen met kopschoppen erbij. Voor de rest gaat het wel. Gaat gelukkig geen dagen duren maar zou desondanks willen weten, wat dit is. Eén keer kan gebeuren, twee keer verbaasd maar drie keer is geen toeval meer. Kan ik wel weer vanalles lopen bedenken. Dat is wel aan mij besteed, maar om nu weer het rijtje af te gaan en iets eruit te pikken wat het meest waarschijnlijke lijkt is onzin. Het lijkt me stug, dat dit los van elkaar staande gebeurtenissen zijn.
Drie keer voedselvergiftiging is zoiets als de hoofdprijs in de Lotterij winnen. Qua kans dan. Hetzelfde geldt voor de andere mogelijkheden, die ik me in dit kader bedacht heb. En drie keer iets anders maar dezelfde symptomen is ook verre van waarschijnlijk. Tijd om er werk van te maken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten