Aan het eind van de middag eindelijk op de plek van de tweede Crama, die we op het oog hadden. Richtingsaanwijzer op de hoofdweg, dat was al een opsteker. Ter plekke was het dan wel weer ff zoeken maar toch. Veel meer 'domein' deze keer. Oprit, muren, poort maar erg afgesloten. Een belletje bracht echter een ontvangst aan het rollen, waar de Crama van de ochtend voor bij ze in de leer zou kunnen.
Vriendelijke dame. Wijnen netjes op een rij mèt prijzen. De dame had ff niet door, dat we meer dan één fles van een soort wilden en deed de hele vriendelijkheid dus in feite voor 4 flessen wijn .... Toen het om dozen bleek te gaan, werd de glimlach nog breder dan ie al was. Ik kon de auto het omheinde deel oprijden om in te laden. We kregen een korte rondleiding door de kelders als we wilden. Wat we natuurlijk deden. Het enige wat ontbrak was het proeven. Daar waren ze niet anders in dan de kelder van de ochtend.
Maar qua vriendelijkheid, presentatie, tegemoet komendheid, hulpvaardigheid, etc, etc. staken ze Oprisor tig-voudig in hun zak èn je kon er met bankpas betalen itt de 30 km rijden, die in de ochtend nodig waren om het gewenste cashgeld eerst te pinnen. Om van de onbeschoftheid maar te zwijgen, dat de verkoper in de ochtend gewoon was weggelopen, als wij niet uitdrukkelijk gedag hadden gezegd. Onvoorstelbaar dat zulke mensen een bedrijf moeten/mogen presenteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten