Het leven krijgt weer volop de ruimte en neemt die ook. Doet deugd. Langzame overheersing van het onbepaalde. 'Alles' lijkt weer te kunnen. Het gaat in achtbaanvaart en met zwieperts, die steeds verder reiken. Gelukkig mn die omhoog. Nu nog 'boven' zien te blijven.
Goede aanloop naar een weekje weg. Beetje uitlopen, afbouwen, opruimen met het oog op een vlotte herstart na de terugkeer. St. Peterburg. Wat moet ik me er bij voorstellen. Van de meeste plekken waar ik heen ga, ben gegaan, heb/had ik vooraf wel een idee wat me te wachten stond. Nu heb ik dat nauwelijks en ergens bevalt me dat wel. Natuurlijk kan ik een eind weg googlen. Voel geen behoefte daartoe. Wel nog ff hotel en zo checken. Het is zolang geleden gereserveerd, ik vertrouw het niet helemaal, maar dat heeft weinig met de stad zelf te maken.
Een stad met veel water. Dat is in feite het enige wat me ergens vandaan is bij gebleven. Veel bruggen neem ik dus aan. Volgens mij heette het ooit ook Leningrad. Iets met pracht en praal. Wodka. Russische avantgarde. Het is schrapen, maar er zit meer dan ik dacht. Belangrijkste vanalles is, dat ik er zin in heb. Zin in weg zijn. Zin in het onbekende. Zin in Russische terrassen. Oog-coke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten