Stemming glijdt richting afgrond. Rot beroerde nacht gehad ipv het doorzzetten van de verbeteringen, waar het naar uitzag. Een hoofd wat ik liever kwijt dan rijk ben en een presentatie van een vaatdoek. Wordt tijd om te achterhalen wat gaande is op dit soort momenten. De vrg is wil ik het wel weten? Weet van een doodvonnis zit ik niet op te wachten. Dat is zo'n trechterervaring, waarin je steeds minder en minder eigen inbreng in hebt. Dat was in de nazorg van de hartaanval al een ramp en daarvan wist ik, dat ik er verder redelijk ongeschonden uit zou komen.
Hypochondrie? Nou, nee, daar voel ik me te beroerd voor. Bovendien is het allemaal weinig duidelijk en kan dus alle kanten op. Ik hou niet van 'alle kanten'. Qua leeftijd zit het ook verkeerd. Het is een simpel optelsommetje. Helderheid is de oplossing, als je dat in alle gevallen al een oplossing kunt noemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten