= IS

IS, kinderen en de Nederlandse overheid ... het levert rare verhalen op en deze keer is de overheid vooralsnog niet de veroorzaker van die rare verhalen. Vinden de betrokkenen en een paar van de werkelijkheid weggewaaide types natuurlijk wel, maar dan moeten ze eerste maar eens rustig naar de feiten kijken en niet direct de verantwoordelijkheid daar willen leggen, waar die niet hoort.

 Voor IS kies je, of koos in elk geval, al is het maar omdat je er een aardige reis voor moest ondernemen en nog het risico liep teruggestuurd te worden ook. Natuurlijk weet je nooit voor 100% wat je te wachten staat, maar met een redelijk werkend stel hersenen weet je, dat de werkelijk vast minder rooskleurig is dan de verhalen je proberen te doen geloven. Je laat je hoe dan ook een stijder in je maag splitsen, gooi een paar koters de wereld in en dan blijkt de weg naar wereldoverheersing toch iets minder vanzelfsprekend, dan je verteld is.

 Verliezers hebben weinig te kiezen, dus zo ff terug naar waar je vandaan kwam, zit er niet in en dan worden de kinderen als wisselgeld naar voren geschoven. In feite niks meer of minder dan een vorm van een menselijk schild in de hoop, dat je zonder al teveel verliezen je doel(en) weet te bereiken.

 Kinderen zijn de verantwoordelijkheid van de ouders en niet van een overheid. Het is een hard gelag, maar als je IS-kinderen en in hun kielzog moeders, vaders en andere ellende gaat repatriëren fiateer je in feite met terugwerkende kracht de keuze voor een bestaan onder de hoede van het gedachtegoed van IS. Ik snap het niet. Kiezen voor een buitenlands leger betekent automatisch het verlies van het Nederlandse staatsburgerschap. De vrouwen hebben indirect niks anders gedaan dan de mannen die direct de wapens hebben opgenomen: opgaan in een buitenlandse krijgsmacht. Einde oefening, Zoek het zelf maar uit. Stop 'ns met dat voortdurend begrip hebben voor fouten en stomme keuzes, zeker als dat al vele zg tegenstanders het leven heeft gekost.