Gisteren de verwachte actieve dag gehad. Pas tegen tienen gestopt en een half uur later op- en/of afgebrand in bed. maar als je me nou vrgt, wat ik heb gedaan, moet ik diep nadenken. Dat blijvende en vooral tastbare resultaat is niet naar wens uit de verf gekomen. Aanmaakhoutjes gehakt en onkruid verwijderd als ik zo ff snel iets moet benoemen. Daar had mijn lat gisteren hogere intenties.
Maar goed. Gisteren. Waar praat je over. Geschiedenis. Verleden tijd. Voorbij. Passé. Vandaag is wat telt. Weer sociale bezigheden en nog van een speciaal soort. De rest laat ik wijselijk maar in het midden. Dagje pieken, dagje pas op de plaats. Daar komt het voor het ogenblik toch wel op neer.
Aangenaam zo'n leven zonder grootse gevoelens met pieken en dalen maar ook best een beetje saai. Wat valt er nou te overpeinzen over het plukken van peulen of het ophangen van de was? Zijn er grenzen te overschrijden bij het koken? En is het geen armoe als je 'momenten' beperkt blijven tot het omkiepen van je koffie? Te dromen valt er weinig. Ik heb wat ik wilde. In theorie heb ik de rust gevonden om me aan mogelijke schrijfsels te wijden. In praktijk werkt dat toch weer anders. Voorlopig blijft het, denk ik, bij zwammen en als ik pech heb herinneringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten