Vanmiddag onderweg met Mariana en dus (!) ook wezen lunchen. 'Max' gekozen. Ik ben er ooit enthousiaster over geweest, maar het is nog steeds een plek, waar je goed kunt eten. De ober had vandaag weliswaar zijn dag niet en het begon direct met een haast standaard euvel. De kaart had een nwe presentatievorm gekregen en mn de wijn was fors vernieuwd. Vreemd blijft het dan, dat je keuze niet aanwezig is. Ik blijf het daar moeilijk mee hebben. Waarom maak je een menukaart, als er dingen opstaan, die je niet kunt leveren. Nu was het wijn, maar het gebeurd net zo vaak met gerechten. En dat in z'n algemeenheid, niet speciaal bij dit restaurant.
Na overleg voor een alternatief gekozen en in een aangename ambience de gerechten afgewacht. Aan de meloen met rauwe ham kun je in dit seizoen weinig verkeerd doen. Het volgende gerecht was spaghetti 'aglio, olio, peperoncino'. Een klassieker waar menig kok het derde ingrediënt niet met de gewenste gulheid aan het gerecht durft toe te voegen. Dat was vandaag wel het geval en dat deed deugd. Minder was het dat de portie bijna gehalveerd was, de spaghetti een paar nummers te dik en wel erg 'al dente' was gekookt.
Het deed verder geen afbreuk aan de lunch en de vooruitblik naar St. Petersburg. Roebels, corruptie, water, wodka èn de midzomernacht de we net missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten