dinsdag 25 juni 2019

Metaalhoudend

 De stad verlaten in de richting van Belgrado. Als je wilt kun je nog een keer ergens komen. Een 20-tal km's voor de grens afgebogen naar het Oosten. Resita, Mariana's start-/stage plek op de arbeidsmarkt na haar opleiding. Drie jaar of zo, bijna 40 jaar geleden. Hoofdactiviteit van de tegen de bergen gelegen plek was het maken van locomotieven, treinwagons en rails. De ijzererst loopbanden zijn nog zichtbar hoog boven het centrum van de stad. Mariana deed iets heel anders, iets met de mechanica van militaire voertuigen.

 Doel: het bezoeken van een vriendin uit die tijd. Iemand die een jaar of vijf geleden een hersenenbloeding heeft gehad en Mariana al net zolang belooft te bezoeken. Niet direct naast de deur, maar nu waren we in de buurt.

 Zit je weer op aandringen van Mariana op een plek, waar je verder niks toevoegd of bij kunt dragen alle tegenargumenten ten spijt. De verhalen over het verleden ken ik inmiddels grotendeels, dus het gesprek volgens is niet het probleem. Ik had mijn tijd beter kunnen besteden en het zou voor Mariana en haar vriendin niks veranderd hebben aan de avond. Het wil maar niet doordringen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten