Ongepland

 Morgen verder zuidelijk. Nu komt de grens met Bulgarije onder handbereik, de Donau. Meer landensmaken zitten er deze trip niet meer in. Zelfs de Zwarte Zee, het oorspronkelijke doel is inmiddels twijfelachtig. Ws blijven we rond Craiova hangen. Niet zonder reden. Alleen zijn we daar bij de keuze voor de route niet mee bezig geweest. Craiova is omringd door wijnstreken en domeinen.

 Hoe dat precies werkt in Roemenië is me nog niet geheel duidelijk. Wijnhuizen zijn toonaangevend. Maar die liggen natuurlijk wel in bepaalde streken en alleen de grote jongens kom je overal elders tegen. Qua groot en klein is dat in Frankrijk niet anders. Misschien aardig om uit te vinden of dat hier ook zo werkt, of dat het spel echt alleen door een paar grote spelers bepaald wordt. Onwaarschijnlijk, lijkt me.