Moet ik de middag verklungeld noemen? Moeilijk te zeggen. Het heeft een afspraak voor morgen opgeleverd en voldoende Grolsch beugels om in alle redelijkheid de zomer door te komen. Geeft het morgen resultaat, dan mag ik blij zijn, zo voelt het. Met de hondenkennel in Frankrijk had ik een lot uit de loterij. Daar was ik me toen al van bewust en dat lijkt extra bevestigd te worden.
De eerste plek. Het vinden was al een tour op zich. Blijkt het een plek te zijn waar niemand is. De eigenaren komen 's morgens een paar uur langs en 's avonds een paar uur, begrijpen we van het verhaal van de buurman. Dat spreekt me niet echt aan. Nu zitten bij onze afwezigheid de honden hier ook het grootste deel van de dag zonder toezicht, maar dit is voor hen een bekende, vertrouwde plek. Dat is naar mijn idee anders dan op een onbekende plek komen en ook nog aan 'je lot' over gelaten worden. Het zal mijn menselijke projectie wel zijn, maar deze gaat het niet worden, schat ik zo in.
Nummer twee ook niet thuis. Schiet niet op zo. De kennel is hier onderdeel van een dierenartspraktijk. Geeft direct meer vertrouwen. In Frankrijk was het een fokker van een tweetal hondenrassen. Altijd honden te verzorgen kortom. Dat is op de tweede plek ook niet het geval. Geen blaf gehoord. Na telefonisch overleg, meneer was onderweg voor een ingreep, een afspraak gemaakt voor morgen aan het eind van de middag. Zou me wat waard zijn als de eerste indruk me niet direct tegen staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten