Heb je voor meer dan een jaar foto's staan op je SD-kaart in je camera en laat de camera die niet zien. Dan knijp je 'm wel ff. Koelbloedig als ik me kan voordoen, opzoek gegaan naar de kabel, waarmee ik normaal gesproken de kaartinhoud kopieer naar de mini. Die wist ik niet direct te vinden. Werkt niet bepaald stress verminderend. Het ding meer dan twee jaar geleden voor het laatst gebruikt.
Stap terug. Diep ademhalen. Nadenken. Vaste plekken zijn je houvast, maar dan moet je ze niet vergeten. Oververhitting laten afkoelen en dan blijkt het een fluitje van een cent. Boel aangesloten en gelukkig waren alle plaatjes nog beschikbaar via de mini. Elektronica. Ik word er soms gek van in de auto en daartoe blijft het dus niet beperkt.
Eigenlijk direct morgen een kopie/backup maken via iTunes, ware het niet, dat Apple dat programma onlangs uiteengetrokken heeft in meerdere losstaande onderdelen. Ik kan me daar iets bij voorstellen, maar dat komt me dus nu ff niet uit. En straks niet één maar minimaal twee programma's, die je iedere keer als je ze weer een keertje wilt gebruiken eerst moet updaten. Apple is daar een ramp in.
Me ondertussen door de extra's van de nwe camera heengewerkt. Touchscreen met icoontjes waar zelfs mijn vingertjes, die nooit verder belast zijn dan kantoorniveau, te dik voor zijn. En wat een massa mogelijkheden. Prachtig maar verre van praktisch. Gelukkig zit er ook zo'n instelling op, dat het apparaat alles voor je regelt, als je geen buitensporig eisen stelt. Ik denk, dat dit mijn favoriete standje wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten