Wat een aggenebes zooi. Een verhaal van hier naar Tokio en terug maar een plek, die je een zwerfhond nog niet aan zou doen en laat dat nou het merendeel van de honden zijn, dat er verblijft. Iets met contacten met een Duits/Oostenrijkse organisatie, die adoptie voor dit soort honden probeert te regelen. Heeft ook wel weer wat, maar die tent zou met een paar centen, die hij ongetwijfeld moet hebben, stukken aantrekkelijker uit kunnen zien, praktischer zijn in gebruik en prettiger voor de honden. Met goede bedoelingen alleen kom je er niet, blijkt maar weer een keertje.
Terug naar de andere plek, die er over de muur glurend een stuk aantrekkelijker en professioneler uit zag? Ik geef de nacht de kans om zich er tegen aan te bemoeien. Op de een of andere manier moeten voorbereidingen voor vertrek met regelmaat in gerommel verstrikt raken. Nu sta ik in de aanslag om knopen door te hakken, laten die knopen het afweten.
Maar ff doorzetten. Het kost kostbare tijd maar dat gaat ook gelden voor een jaardienst dit weekeinde en het terechte verzoek van Mariana's vriendin om haar te bezoeken voor we ons aan de wodka overgeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten