Net negen uur geweest. In feite al te laat, maar zo toch maar ff de tuin in. Het is het moment waarop het nog net kan. Tot bij eleven dan begint de kruin te kermen. Zien of we ook zonder hoogste prioriteit alsnog die laatste paar (extra) perceeltjes eruit weten te persen. Zou te gek zijn. Natuurlijk zeiknat binnen een half uur, maar dat nemen we maar voor lief. Daar hebben we een douche voor.
D'r was een tijd dat ik al dat gezweet helemaal niet erg vond, zelfs bijna prettig. Nu is het weinig meer dan lastig en vervelend, terwijl er in feite niks veranderd is .... behalve dan dat geklim in jaren.
Energie lijkt weer terug. Zou tijd worden. Het is vervelend om de hele tijd met jezelf te worstelen, als je ziet wat moet gebeuren en je je er maar met de grootste moeite toe kunt brengen ermee aan de slag te gaan. Het is echter nog stukken vervelender als je aan de slag wilt, maar eenvoudigweg de energie ertoe ontbreekt. Vandaar ook nu ff de tuin in. De wil is er, de energie ook, dus graag geen andere fratsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten