Het zijn wel 'ns swingendere tijden geweest. Moeilijk te zeggen welk voorval de druk over de kritieke waarde heeft weten te pushen. Teveel wat mindere zaken bij elkaar de laatste tijd. De vele kleintjes die één grote maken. Het weer is er eentje van, omdat het me uit de tuin houd en ik de achterstand snel zie oplopen. Maar er zijn ook nog steeds de slepende zaken, die op momenten als deze meer gewicht krijgen, dan ze normaal gesproken hebben. En een hoop daar tussen in, waarvan het dode katje er maar één is.
Actie is gewenst. In Frankrijk stapte ik dan in de auto en slingerde naar Thivier en verder door naar plekken als Brantôme. Vandaag geprobeerd of dat ook digitaal van Pori naar Terni lukt, maar dat werkt anders. Het maakt rustig, maar ik ben niet speciaal onrustig. Dus dat is een overbodig effect en bijkomstig slaapverwekkend, waar ik niet op zit te wachten. Wat het niet doet, is me oppeppen, enthousiaster maken, de betrokken horizont schoon blazen, etc. Het was dan altijd wel afwachten of het verkregen effect ook bij thuiskomst stand hield, maar voor de duur van het (onder)weg zijn functioneerde het in het algemeen probleemloos.
Het morgen over een andere boeg gooien. Indien nodig, maar daar durf ik wel een doos dure champagne om te verwedden. Ken mijn huidige ik iets langer dan gisteren.
dinsdag 30 april 2019
Afronding
Natuurlijk is het niet het diertje zelf. Zou bij Sissi anders werken, Maar het is, waarvoor de gebeurtenis staat. Dat het, het leven dus, zomaar ineens afgelopen kan zijn. In dit geval een klap van een auto, maar de mogelijkheden zijn onuitputtelijk. Resultaat altijd hetzelfde: boem, afgelopen. Het ene moment vol energie en mogelijkheden, het andere moment een bron van ellende voor de nabestaanden.
Nu zal dat laatste bij het katje wel meevallen. Zoals Vrouwke wegkwijnde nadat Manneke was overreden door de bus van het lokale streekvervoer, zie ik hier niet gauw gebeuren. Het diertje zal niet de enige in het nest zijn geweest. Maar katten gaan gauw hun eigen gang. Er lopen er meer rond in het dorp. Het is de tijd van het jaar voor dit soort ongelukken.
Ik heb 'm (of haar, niet gecontroleerd) onder de grond gestopt. Meer zat er niet in. Of het het diertje veel uitmaakt, weet ik niet, maar het geeft mij een beter gevoel. Dit was wel weer genoeg voor x-tijd.
Nu zal dat laatste bij het katje wel meevallen. Zoals Vrouwke wegkwijnde nadat Manneke was overreden door de bus van het lokale streekvervoer, zie ik hier niet gauw gebeuren. Het diertje zal niet de enige in het nest zijn geweest. Maar katten gaan gauw hun eigen gang. Er lopen er meer rond in het dorp. Het is de tijd van het jaar voor dit soort ongelukken.
Ik heb 'm (of haar, niet gecontroleerd) onder de grond gestopt. Meer zat er niet in. Of het het diertje veel uitmaakt, weet ik niet, maar het geeft mij een beter gevoel. Dit was wel weer genoeg voor x-tijd.
Rustig
Al drie dagen luxueuze ochtendrust bij het uitlaten van de honden. Pasen kent hier drie (zon)dagen en laat er dit jaar direct 1 Mei opvolgen. Nog zo'n dag, dat je 's ochtends opzoek moet gaan naar een niet-natuurlijk geluidje. Dat worden dus vier ongekend stille ochtenden achter elkaar.
Het is echt frappant. Geen buur in beweging te zien, terwijl die normaal gesproken met het verzorgen van de beesten en het schoonmaken van de stallen in de weer zijn. Ze zullen toch iets met het naar buiten laten van de beesten gedaan moeten hebben, want die dagelijkse trek naar de weiden rondom het dorp is weer begonnen. Maar toen verbleef ik nog in andere sferen. Dat zal bij zevenen geweest zijn. Andere jaren hoorde ik dan het knallen van de zweep wel. Dit jaar is me dat nog niet opgevallen.
Morgen weer de heuvels op. Vandaag geen zin in. Desondanks redelijk brave gezusters. Niet dat voortdurende getrek aan de lijnen en dan het liefst in drie tegengestelde richtingen. Straks het katje begraven voor ik me over de rest van de dag ga buigen. Het weer voorspelt regen voor vandaag en morgen. Dus geen tuin. Veel verder ben ik nog niet gekomen. Eerst nog maar een volgende koffie.
Het is echt frappant. Geen buur in beweging te zien, terwijl die normaal gesproken met het verzorgen van de beesten en het schoonmaken van de stallen in de weer zijn. Ze zullen toch iets met het naar buiten laten van de beesten gedaan moeten hebben, want die dagelijkse trek naar de weiden rondom het dorp is weer begonnen. Maar toen verbleef ik nog in andere sferen. Dat zal bij zevenen geweest zijn. Andere jaren hoorde ik dan het knallen van de zweep wel. Dit jaar is me dat nog niet opgevallen.
Morgen weer de heuvels op. Vandaag geen zin in. Desondanks redelijk brave gezusters. Niet dat voortdurende getrek aan de lijnen en dan het liefst in drie tegengestelde richtingen. Straks het katje begraven voor ik me over de rest van de dag ga buigen. Het weer voorspelt regen voor vandaag en morgen. Dus geen tuin. Veel verder ben ik nog niet gekomen. Eerst nog maar een volgende koffie.
Weggestreept
Weer een meer dan gemiddeld interessante website die er vanwege onvoldoende advertentie-inkomsten de brui aan moet geven. Ik zou zeker niet voor alles abonneegeld willen betalen, maar die advertentie-afhankelijkheid is ook niet zaligmakend. Of je heb van die nauwelijks controleerbare molochen als Google en Facebook waar het geld als water binnenkomt of van die kleine worstelaars als DasKapital, die op een gegeven moment door gebrek aan centen de handdoek in de ring moeten gooien. Ben blij, dat ik met mijn blog alleen afhankelijk ben van mijn eigen wel's en weeën.
Het rondje internet in de ochtenden wordt steeds kleiner. Tijd om nog een keertje op zwerftocht te gaan door de digitale informatiestromen. Simpele, no-nonsens websites zonder eenzijdige kijk op de zaken tenzij die eenzijdigheid uitsluitend uit kritisch reageren bestaat.
Het rondje internet in de ochtenden wordt steeds kleiner. Tijd om nog een keertje op zwerftocht te gaan door de digitale informatiestromen. Simpele, no-nonsens websites zonder eenzijdige kijk op de zaken tenzij die eenzijdigheid uitsluitend uit kritisch reageren bestaat.
Startproblemen
D'r waren wel een paar paarden voor nodig, om me uit bed te krijgen vanochtend. Als het er geen 10 waren. Zo'n dag die je ongezien wenst over te kunnen slaan. Goed dat de honden er zijn, anders had ik er nu (10:37) nog steeds in gelegen. Zeker weten. Een functie die de viervoeters na de dood van Yoland is toegevallen. Daarvoor kan ik me niet herinneren, dat ik 's ochtends mijn bed niet uit wilde. Ja, heel vroeger bij mijn ouders misschien. Wel jaren met grote tegenzin opgestaan, maar dat was omdat ik naar mijn werk moest, waar ik geen zak aan vond. In die tijd stond ik in het weekeinde makkelijker op dan door de week.
Eenmaal met de voeten naast het bed herpakt de machinerie zich beetje bij beetje en terug van de hondenronde kom ik echt niet op het idee om retour onder het dekbed te willen. Dan is er de hang naar koffie, blog, tegenwoordig soms ook truckeren en het bedenken van een invuling voor de rest van de dag, als die niet al voor me is bepaald door de omstandigheden. Dan stoomt het door tot ergens in de avond of later de machine afgeremd moet worden vanwege de broodnodige nachtrust. Ook zoiets raars van de laatste jaren. Wie maakt zich nou druk om nachtrust? Als je moe bent, val je vanzelf in slaap. Het is wel handig ivm soepele spieren in de ochtend, als je dan gestrekt in bed ligt.
Eenmaal met de voeten naast het bed herpakt de machinerie zich beetje bij beetje en terug van de hondenronde kom ik echt niet op het idee om retour onder het dekbed te willen. Dan is er de hang naar koffie, blog, tegenwoordig soms ook truckeren en het bedenken van een invuling voor de rest van de dag, als die niet al voor me is bepaald door de omstandigheden. Dan stoomt het door tot ergens in de avond of later de machine afgeremd moet worden vanwege de broodnodige nachtrust. Ook zoiets raars van de laatste jaren. Wie maakt zich nou druk om nachtrust? Als je moe bent, val je vanzelf in slaap. Het is wel handig ivm soepele spieren in de ochtend, als je dan gestrekt in bed ligt.
maandag 29 april 2019
Aangereden
De tweede keer dat ik een aangereden dier aantref, dat nog leeft. Het moet geen gewoonte worden. Gelukkig, tussen dikke aanhalingstekens, een jonge kat. Is een stuk overzichtelijker èn beter hanteerbaar. Het dier lag op de weg bij binnenkomst van het dorp. Dat in dat stuk de straatverlichting nauwelijks werkt zou kunnen meespelen, maar ze rijden er niet met nog meer maar vooral ook niet met minder idiote snelheden dorp-in en dorp-uit.
Het was Sissi niet. Sinds ik weet, dat die dame onder de poort door de nacht in gaat, probeer ik me te realiseren, dat het een keertje mis kan gaan. Moet er niet aan denken, maar probeer dat wel te doen om een eventuele klap een stap voor te zijn. Maar een jonge kat nog, dus. Voor het moment aan de kant gelegd en na het thuis parkeren van de auto iets gezocht, waar ik het diertje in kon leggen om eventueel de nacht door te brengen en terug gelopen om te zien hoe het er feitelijk uitzag.
Er waren nog een paar jonge meiden bij, maar dat maakte voor het diertje verder niks uit. Van Ooo's en Aaaaa's repareert een verbrijzelde kaak zich niet spontaan en gezien de stuiptrekkingen zat de schade ook dieper in het hoofd. Op de weg terug kwamen de laatste stuiptrekkingen en was het gedaan met het jonge leven. Morgen verder afhandelen. Dood is dood, maar beter zo, dan in de poriën van het asfalt worden geperst
Het was Sissi niet. Sinds ik weet, dat die dame onder de poort door de nacht in gaat, probeer ik me te realiseren, dat het een keertje mis kan gaan. Moet er niet aan denken, maar probeer dat wel te doen om een eventuele klap een stap voor te zijn. Maar een jonge kat nog, dus. Voor het moment aan de kant gelegd en na het thuis parkeren van de auto iets gezocht, waar ik het diertje in kon leggen om eventueel de nacht door te brengen en terug gelopen om te zien hoe het er feitelijk uitzag.
Er waren nog een paar jonge meiden bij, maar dat maakte voor het diertje verder niks uit. Van Ooo's en Aaaaa's repareert een verbrijzelde kaak zich niet spontaan en gezien de stuiptrekkingen zat de schade ook dieper in het hoofd. Op de weg terug kwamen de laatste stuiptrekkingen en was het gedaan met het jonge leven. Morgen verder afhandelen. Dood is dood, maar beter zo, dan in de poriën van het asfalt worden geperst
Gestandaardiseerd
Vanochtend ff vergeten, dat we vandaag een 'Hoi,-ik-heb-een-baby'-feestje hadden. Laat dat verkleinwoord maar zitten. Iets van 200 mensen zitten in de zaal en er is weer eten, drank en dans èn voor je de feestplek verlaat wordt verwacht, dat je een storting in de pot doet. Voor een trouwerij kennen we inmiddels de bedragen. Voor de zekerheid had Mariana in haar kring geïnformeerd wat zo'n babyfeest moet kosten. Nou, globaal de helft van een trouwerij. Meer kan natuurlijk altijd. Minder wordt moeilijker.
Het is in feit een vorm van crowdfunding en voor de genodigde in feite een buitensporig dure aangelegenheid. Voor dat geld kun je een keer goed, bijzonder uit eten gaan (voor een trouwerij zelfs tweemaal!) en zeker weten betere kwaliteit geserveerd krijgen, dan nu het geval zal zijn en op ieder ander feest ook, behalve als wij het geven. Maar dan hoeft ook niet betaald te worden. Iets wat men ook na twee feesten maar niet wil snappen.
Alles standaard muv de muziek. Die had voor de afwisseling eens een zeker evenwicht in folklore en niet-folklore nummers. Dus gedanst. Dat was onverwacht. Zien hoe dat op de andere drie uitnodigingen toe gaat, die we voor de komende 6 weken hebben staan.
Het is in feit een vorm van crowdfunding en voor de genodigde in feite een buitensporig dure aangelegenheid. Voor dat geld kun je een keer goed, bijzonder uit eten gaan (voor een trouwerij zelfs tweemaal!) en zeker weten betere kwaliteit geserveerd krijgen, dan nu het geval zal zijn en op ieder ander feest ook, behalve als wij het geven. Maar dan hoeft ook niet betaald te worden. Iets wat men ook na twee feesten maar niet wil snappen.
Alles standaard muv de muziek. Die had voor de afwisseling eens een zeker evenwicht in folklore en niet-folklore nummers. Dus gedanst. Dat was onverwacht. Zien hoe dat op de andere drie uitnodigingen toe gaat, die we voor de komende 6 weken hebben staan.
Indringend
Ondertussen gaat het leven verder. Een artikel in de VK over de consequenties van een donortraject heeft de dood weer naar de voorgrond getrokken, terwijl ie toch al nooit verder weg is dan de coulissen. Ook de dood van Nicolaie laat zich niet onbetuigd. En daar gaan we dan .....
De dood en Mariana. De dood en mezelf. De dood in gedachten. De dood en de consequenties. De dood bij het opstaan. De dood bij het naar bed gaan. De dood tussendoor. De dood altijd en overal. De dood leeft.
Je zou er triest van kunnen worden en dat werd ik ook, toen ik gisteravond in bad lag. Zo'n intense triestigheid, die zich ongevraagd aan je opdringt. Je zou het van je af willen schudden, zoals een hond zich ontdoet van nattigheid. Maar gewoon afgedroogd en in bed gekropen, hopend dat de nacht z'n werk zou doen.
De dood en Mariana. De dood en mezelf. De dood in gedachten. De dood en de consequenties. De dood bij het opstaan. De dood bij het naar bed gaan. De dood tussendoor. De dood altijd en overal. De dood leeft.
Je zou er triest van kunnen worden en dat werd ik ook, toen ik gisteravond in bad lag. Zo'n intense triestigheid, die zich ongevraagd aan je opdringt. Je zou het van je af willen schudden, zoals een hond zich ontdoet van nattigheid. Maar gewoon afgedroogd en in bed gekropen, hopend dat de nacht z'n werk zou doen.
Overvallen
Het voorjaar knalt uit z'n voegen. Het gras schiet omhoog. Het onkruid doet mee. Het akkerviooltje bloeit massaal. Op de heuveltoppen kleurt het grasland hier en daar paarse van de orchideeën. Wilde aardbeien bloeien. Mei- en sleedoorn idem. Hetzelfde geldt voor de vele verwilderde fruitbomen. Paardebloemen natuurlijk. Etc. etc. Prachtige tijd, als nou maar iemand anders mijn tuin schoon zou houden, zou het perfect zijn. Dat wordt om te beginnen weer maaien van de week. Op de bewerkte stukken is te zien dat het schoonmaakwerk de moeite loont. Neemt niet weg, dat het jaren gaat duren aleer van een 'schone' tuin sprake zal zijn.
Deze week de nadruk weer ff naar de tuin verleggen. Zou zonde zijn als ik de slag al voor de ijsheiligen ga verliezen. Het wordt werken. Er moeten 2-3 perceeltjes bij. Het verplaatsen van het oude meubilair, dat afgedekt de winter in de tuin (op pallets) heeft doorgebracht, was de snelste methode geweest. Maar de kans dat die weg gaat lukken wordt met de dag kleiner. Dat wordt dus spitten in onwillige, al jaren nauwelijks bewerkte grond. Ook het tomatenafdak danwel kas moet er eindelijk eens van komen. Al die verpieterde planten als het weer eens een paar weken nat is, ben ik zat. Zat te doen, dus.
Ondertussen staat het eerste perceeltje er prachtig bij. Fier opsteken uiensprieten. Kniprijpe spinazie en roos-achtig opkomende tuinboonplanten. Een genot om te zien. Stimuleert om voorlopig nog niet op te geven.
Deze week de nadruk weer ff naar de tuin verleggen. Zou zonde zijn als ik de slag al voor de ijsheiligen ga verliezen. Het wordt werken. Er moeten 2-3 perceeltjes bij. Het verplaatsen van het oude meubilair, dat afgedekt de winter in de tuin (op pallets) heeft doorgebracht, was de snelste methode geweest. Maar de kans dat die weg gaat lukken wordt met de dag kleiner. Dat wordt dus spitten in onwillige, al jaren nauwelijks bewerkte grond. Ook het tomatenafdak danwel kas moet er eindelijk eens van komen. Al die verpieterde planten als het weer eens een paar weken nat is, ben ik zat. Zat te doen, dus.
Ondertussen staat het eerste perceeltje er prachtig bij. Fier opsteken uiensprieten. Kniprijpe spinazie en roos-achtig opkomende tuinboonplanten. Een genot om te zien. Stimuleert om voorlopig nog niet op te geven.
zondag 28 april 2019
Uitgebeukt
Dat was niet zozeer een zware dag maar vooral een taaie en daardoor ook zwaar maar anders zwaar dan als het gewoon een zware dag was geweest. Met lange tanden iets naar binnen werken waar je helemaal geen trek in hebt. Uit beleefdheid. Omdat het moet. Omdat je geen keuze hebt. Omdat je het achter je wilt hebben. Kortom een zware bevalling.
Ondanks al het afwassen is de keuken nog steeds meer puinhoop dan netjes aan de kant. De vuilproductie heeft het schoonmaakwerk ruim overtroffen. Rest is voor morgen. Dan ook zien wat ik met de rest van al het eten doe. Het vlees van de soepkip. De cadeau gekregen tweede lamsbout. De liters kippenbouillon. Het restant lamsgoulash. Het stuk cadeau gekregen kalfsvlees. De taarten. En natuurlijk, niet te vergeten, de eieren. De diepvriezertjes zit bomvol. In die hoek hoef ik het niet te zoeken. Klaar maken en/of verorberen, kortom.
Ondanks al het afwassen is de keuken nog steeds meer puinhoop dan netjes aan de kant. De vuilproductie heeft het schoonmaakwerk ruim overtroffen. Rest is voor morgen. Dan ook zien wat ik met de rest van al het eten doe. Het vlees van de soepkip. De cadeau gekregen tweede lamsbout. De liters kippenbouillon. Het restant lamsgoulash. Het stuk cadeau gekregen kalfsvlees. De taarten. En natuurlijk, niet te vergeten, de eieren. De diepvriezertjes zit bomvol. In die hoek hoef ik het niet te zoeken. Klaar maken en/of verorberen, kortom.
Paasgedoe
Gut, gut, ik heb niet het idee, dat ik voor 2 personen sta te koken, 32 komt meer in de richting. En waren het er zoveel geweest, had ik het bijltje er ws al bij neergegooid. Kan niet, maar toch. Als het niet als vanzelf gaat is het werken, hard werken. Iedere handeling kost onderling overleg met mezelf. Dat schiet voor geen meter op. Maar het kook- en bakgedeelte voor vandaag is geklaard, staat op de rails. Pruttelt of staat af te koelen. Nu die pannen nog en de ondertussen bedachte extra's.
Dat de bezigheden al niet parallel lopen, zegt genoeg. Dan nog geen plek kunnen vinden, als je iets uit je handen wilt zetten en het scheelt maar weinig of ik zou de wereld in z'n totaal hebben vervloekt, terwijl die part nog deel heeft aan de rotzooi, die ik in de keuken heb gebouwd.
Pas op de plaats. Even diep door ademen. De dwarsliggers laten bezinken en straks een nwe poging in de tweede aanloop.
Ondertussen slinkt de hoeveelheid geverfde eieren in een noodvaart. Mariana is erg goed in uitdelen. Deze week ook nog 50 chocolade hazen gekocht en die krijgen de kinderen erbij. De afgelopen jaren hebben ze ons gemeden. Ik weet niet welke groteske verhalen over de honden er in Coves circuleren, maar voldoende om niet eens een poging te wagen om de poort te openen. Nu zijn de honden binnen, staat de poort open en zal de mare van de chocola vast ook zijn werk doen. Meer dan de helft van de hazen is al de poort uit.
Tijd dat die poort weer dicht gaat. Kan ik de honden verblijden met de botten van het ontbeende half lam. Blijft weinig van over van zo'n diertje, als je alleen in het vlees bent geïnteresseerd.
Dat de bezigheden al niet parallel lopen, zegt genoeg. Dan nog geen plek kunnen vinden, als je iets uit je handen wilt zetten en het scheelt maar weinig of ik zou de wereld in z'n totaal hebben vervloekt, terwijl die part nog deel heeft aan de rotzooi, die ik in de keuken heb gebouwd.
Pas op de plaats. Even diep door ademen. De dwarsliggers laten bezinken en straks een nwe poging in de tweede aanloop.
Ondertussen slinkt de hoeveelheid geverfde eieren in een noodvaart. Mariana is erg goed in uitdelen. Deze week ook nog 50 chocolade hazen gekocht en die krijgen de kinderen erbij. De afgelopen jaren hebben ze ons gemeden. Ik weet niet welke groteske verhalen over de honden er in Coves circuleren, maar voldoende om niet eens een poging te wagen om de poort te openen. Nu zijn de honden binnen, staat de poort open en zal de mare van de chocola vast ook zijn werk doen. Meer dan de helft van de hazen is al de poort uit.
Tijd dat die poort weer dicht gaat. Kan ik de honden verblijden met de botten van het ontbeende half lam. Blijft weinig van over van zo'n diertje, als je alleen in het vlees bent geïnteresseerd.
Eirijk
Schade valt mee of eigenlijk gewoon geen schade. Klonk gisteravond erger dan het is geweest. De buurman 'stroomafwaarts' heeft het zand gekregen en ook dat valt qua hoeveelheid ontzettend mee. Netjes, regen met enige terughoudendheid zeker als het samengaat met een onweersbui van een paar uur.
Vandaag, zometeen aan de slag met mijn favoriete mix aan bezigheden: koken & afwassen. Plaats en rommel maken. Na de kip uit de soep getild te hebben, ben ik gisteren nog naar Parma gereden. Volkomen misplaatste bezigheid, maar eenmaal begonnen de rit netjes afgemaakt. Puf om nog iets aan het koken voor vandaag te doen had ik niet meer. Dus het ritje is niet ten koste van zinnige arbeid gegaan, maar daarmee wint het zelf niet aan zinnigheid.
Vanochtend een appeltaart gebakken, straks aan de slag met het lam en ondertussen of tussendoor de pannen schoonmaken die links en rechts in de weg staan. Ik kan niet zeggen, dat ik overloop van culinaire inspiratie. De automatische piloot zal af en toe moeten bijsturen, vrees ik. De soep is klaar. Daar hoeft alleen nog de huisgemaakte vermicelli. Huisgemaakt, maar niet door mij. Het lam moet iets van een pittige stoofpot worden. Groente gaat niks speciaals worden. Toetje is taart en daaraan voorafgaand misschien nog iets met kaas.
Er moet, vandaag of de komende dagen, meer met taart, taarten, cake en eirijk cq cake-achtig brood. Er liggen nog zeker 40 à 50 eieren te wachten op een bestemming. Het is niet erg praktisch al dat selectieve gevast.
Vandaag, zometeen aan de slag met mijn favoriete mix aan bezigheden: koken & afwassen. Plaats en rommel maken. Na de kip uit de soep getild te hebben, ben ik gisteren nog naar Parma gereden. Volkomen misplaatste bezigheid, maar eenmaal begonnen de rit netjes afgemaakt. Puf om nog iets aan het koken voor vandaag te doen had ik niet meer. Dus het ritje is niet ten koste van zinnige arbeid gegaan, maar daarmee wint het zelf niet aan zinnigheid.
Vanochtend een appeltaart gebakken, straks aan de slag met het lam en ondertussen of tussendoor de pannen schoonmaken die links en rechts in de weg staan. Ik kan niet zeggen, dat ik overloop van culinaire inspiratie. De automatische piloot zal af en toe moeten bijsturen, vrees ik. De soep is klaar. Daar hoeft alleen nog de huisgemaakte vermicelli. Huisgemaakt, maar niet door mij. Het lam moet iets van een pittige stoofpot worden. Groente gaat niks speciaals worden. Toetje is taart en daaraan voorafgaand misschien nog iets met kaas.
Er moet, vandaag of de komende dagen, meer met taart, taarten, cake en eirijk cq cake-achtig brood. Er liggen nog zeker 40 à 50 eieren te wachten op een bestemming. Het is niet erg praktisch al dat selectieve gevast.
zaterdag 27 april 2019
Bewatering
Zò, dat was de eerste onweersbui van het zomerseizoen. Goed twee uur tekeer gegaan. Niet mijn weertje. Vanwege de al weken uitgevallen straatverlichting voor ons huis kon ik de regen alleen horen en niet de straat naar beneden zien stromen. Zie morgenvroeg wel of het bij het verplaatsen van zand is gebleven en of ook kiezels zijn meegekomen. Dat zou dan de eerste straatbrede rivier van het seizoen zijn geweest. Hoop dat het in de tuin niet heeft gestroomd. Hoeft van mij trouwens aan de voorkant ook niet, maar dat zit er toch niet in met de helling, waarmee je het dorp binnenkomt.
Alle honden binnen. Duidelijk geen regenliefhebbers. Zullen ze van de baas hebben. Kom dank het weer wel mooi onder de nachtmis uit. Had Mariana beloofd mee te gaan, als het weer niet dwars zou gaan liggen. Niet dat ik die hele sessie zou gaan uitzitten, dan wordt het minstens drie uur, maar de beginrondjes om de kerk en dan nog een beleefdheidsuurtje binnen en dan naar mijn lekkere bed toe. Maar dat gaat dus niet gebeuren en daar komt geen 'helaas' bij kijken. Zo meteen de kip uit de soep tillen en dan hou ik het voor vandaag voor gezien.
Alle honden binnen. Duidelijk geen regenliefhebbers. Zullen ze van de baas hebben. Kom dank het weer wel mooi onder de nachtmis uit. Had Mariana beloofd mee te gaan, als het weer niet dwars zou gaan liggen. Niet dat ik die hele sessie zou gaan uitzitten, dan wordt het minstens drie uur, maar de beginrondjes om de kerk en dan nog een beleefdheidsuurtje binnen en dan naar mijn lekkere bed toe. Maar dat gaat dus niet gebeuren en daar komt geen 'helaas' bij kijken. Zo meteen de kip uit de soep tillen en dan hou ik het voor vandaag voor gezien.
Slik!
Goede vrijdag is al een wat vreemde benaming voor wat er op die dag verondersteld wordt gebeurd te zijn, maar vanmiddag kreeg de dag nog een trap na. Blijkt vrijdag iemand zelfmoord gepleegd te hebben of zichzelf van kant gemaakt te hebben. Lijkt hetzelfde maar is het niet. Het zal een mix zijn geweest in dit geval. Zie je maar weer een keer hoe soepeltjes de tam-tam werkt zonder multimediale ondersteuning.
De man heeft de eerste twee jaar aan de verbouwing van ons huis gewerkt en was toen de enige die een beetje buitenlands beheerste. Hij lustte ze ook nog al en of dat de werkelijke reden was of dat hij de aannemer te vaak van weerwoord diende, ik weet het niet, maar hij is er vanwege drankproblemen uitgewerkt. Agnita en omgeving is klein, dus we hebben hem nog wel wat keren gesproken. Bij een van die gelegenheden stelde hij zijn vrouw, tweede vrouw als ik me niet vergis, aan ons voor als het beste wat hem ooit overkomen is en zonder wie hij niet meer zou hebben geleefd.
Als ik had geweten, dat die vrouw ergens de afgelopen mndn is overleden, had ik dit wel durven voorspellen. D'r zal een hoop drank aan te pas zijn gekomen en vervolgens onbedoelde onhandigheden met een gewenste afronding. Het geld dat ik hem ooit geleend heb om wat medische onderzoeken bij zijn vrouw te kunnen betalen, zal hij nooit meer met werk compenseren. Het is 'm vergeven. Het zijn van die mensen, waarvoor je zou willen, dat er werkelijk iets van een hiernamaals bestaat. Helaas werkt dat niet zo.
De man heeft de eerste twee jaar aan de verbouwing van ons huis gewerkt en was toen de enige die een beetje buitenlands beheerste. Hij lustte ze ook nog al en of dat de werkelijke reden was of dat hij de aannemer te vaak van weerwoord diende, ik weet het niet, maar hij is er vanwege drankproblemen uitgewerkt. Agnita en omgeving is klein, dus we hebben hem nog wel wat keren gesproken. Bij een van die gelegenheden stelde hij zijn vrouw, tweede vrouw als ik me niet vergis, aan ons voor als het beste wat hem ooit overkomen is en zonder wie hij niet meer zou hebben geleefd.
Als ik had geweten, dat die vrouw ergens de afgelopen mndn is overleden, had ik dit wel durven voorspellen. D'r zal een hoop drank aan te pas zijn gekomen en vervolgens onbedoelde onhandigheden met een gewenste afronding. Het geld dat ik hem ooit geleend heb om wat medische onderzoeken bij zijn vrouw te kunnen betalen, zal hij nooit meer met werk compenseren. Het is 'm vergeven. Het zijn van die mensen, waarvoor je zou willen, dat er werkelijk iets van een hiernamaals bestaat. Helaas werkt dat niet zo.
Verfwerk
Zoooooooooo, done. Vijf grote glazen schalen gevuld met gekookte en gekleurde eieren. Paars, blauw, rood, geel en groen. Dit jaar geen goud, zilver of andere onzin. Ook geen natuurlijke ingrediënten gebruikt voor het verkrijgen van de kleuren. Nee, domweg Dr. Oetker eierverfpoeder. Goedkoper kun je het niet krijgen en van eenmaal per jaar ga je er vast ook niet aan dood.
Het resultaat mag er zijn. Stukken beter dan in de voorafgaande jaren. Egaler. Was ook het streven. Alleen nu de vrg, waaraan heeft het gelegen? Wil je dat eenduidig kunnen beantwoorden, moet je nooit meer dan één factor per keer wijzigen. Daar had ik geen zin. Dan ben je jaren bezig en heb ik het nog niet over de combinatiemogelijkheden en hun effecten gehad. Nu èn meer verf gebruik èn meer azijn toegevoegd èn de eieren vooraf met soda ipv afwasmiddel gereinigd èn ze minder lang in de verfoplossing laten liggen. Je mag kiezen wat of welke combi tot het betere resultaat heeft geleid.
En dan de hoeveelheid .... 184 eieren. Kenne die kippen zich niet beheersen? Belachelijk aantal. Meer dan honderd worden er ws weggegeven aan buren en zingende kinderen, maar dan nog. Eerst het werk om ze te maken en over een paar dagen je creativiteit inzetten om ook de laatste eieren voor het verdwijnen in de vuilnisbak te behoeden. En wiens kippen zijn het? Marianna's. Wie doet het werk? Ik, zei de gek. En wie deelt ze uit? Precies, Mariana.
Het resultaat mag er zijn. Stukken beter dan in de voorafgaande jaren. Egaler. Was ook het streven. Alleen nu de vrg, waaraan heeft het gelegen? Wil je dat eenduidig kunnen beantwoorden, moet je nooit meer dan één factor per keer wijzigen. Daar had ik geen zin. Dan ben je jaren bezig en heb ik het nog niet over de combinatiemogelijkheden en hun effecten gehad. Nu èn meer verf gebruik èn meer azijn toegevoegd èn de eieren vooraf met soda ipv afwasmiddel gereinigd èn ze minder lang in de verfoplossing laten liggen. Je mag kiezen wat of welke combi tot het betere resultaat heeft geleid.
En dan de hoeveelheid .... 184 eieren. Kenne die kippen zich niet beheersen? Belachelijk aantal. Meer dan honderd worden er ws weggegeven aan buren en zingende kinderen, maar dan nog. Eerst het werk om ze te maken en over een paar dagen je creativiteit inzetten om ook de laatste eieren voor het verdwijnen in de vuilnisbak te behoeden. En wiens kippen zijn het? Marianna's. Wie doet het werk? Ik, zei de gek. En wie deelt ze uit? Precies, Mariana.
Krimp?
Het gaat er om spannen. Ga ik voor het eerst sinds ongeveer drie jaar onder de 100 bijdrages per mnd duiken op het blog? Nog vier dagen. Tijd genoeg om de wereld te laten vergaan. Eén dag eieren verven. Eén dag eieren eten. Eén dag uitbuiken en dan hou ik nog een dag over. Allemaal niet zo interessant. De vrg is of het genoeg oplevert voor het blog. Òf de dagen òf ikzelf. Volgende mnd zal ik het weten..
Verborgen
Als ik nu eens gewoon alles er zou gooien, wat zo normaal gesproken op een dag door mijn hoofd gaat, zou de wereld een ander idee van me hebben/krijgen. Misschien of zeker weten zou men schrikken. Het zou niet ondenkbaar zijn, dat hier binnen enkele dagen diverse agenten van verschillende diensten voor mijn deur zouden staan. Nacro-agenten, terroristenbestrijders en zedenhandhavers om er een paar te noemen. Het zou het bezoekersaantal voor het blog wel ten goede komen, schat ik zo in. Tenminste tijdelijk. Ik trending. Eindelijk mijn 'moment of fame'. Opgesloten werkt dat ws anders, tenzij je in Den Dolder of een soort gelijke instelling 'opgeborgen' wordt.
Nu is het blog een sloom voortpruttelend geheel met af en toe een oprisping, die nauwelijks boven het niveau van de onschuld uitstijgt. Daarnaast kanaliseer ik nog een aantekeningenstroom, die nergens een connectie met het internet heeft, als de zooi eenmaal uit de wolk is getrokken. Maar ook dat, hoewel meer privé, levert geen wereldschokkend toestanden op, mocht het op straat komen te liggen. Meer iets van 'Ach, gut!'.
Mijn niet aflatende gedachtenstroom is vergeleken daarmee een soort onderaards riool, waarvan je echt niet wilt weten, wat daar allemaal doorheen gaat. Of net wel natuurlijk om er vervolgens spijt van te hebben. Hoewel een stuk reëeler dan dromen is het maar goed dat gedachten niet rechtstreeks voor derden toegankelijk zijn. Zeker tegenwoordig. Eén verkeerd woord, verkeerd volgens derden, en de hele mediale wereld stort zich op jouw persoontje. De hele hypocriete goegemeente op je bord. Soms zou ik daar wel eens tegen aan willen trappen. Zo 'soms' niet eens.
Nu is het blog een sloom voortpruttelend geheel met af en toe een oprisping, die nauwelijks boven het niveau van de onschuld uitstijgt. Daarnaast kanaliseer ik nog een aantekeningenstroom, die nergens een connectie met het internet heeft, als de zooi eenmaal uit de wolk is getrokken. Maar ook dat, hoewel meer privé, levert geen wereldschokkend toestanden op, mocht het op straat komen te liggen. Meer iets van 'Ach, gut!'.
Mijn niet aflatende gedachtenstroom is vergeleken daarmee een soort onderaards riool, waarvan je echt niet wilt weten, wat daar allemaal doorheen gaat. Of net wel natuurlijk om er vervolgens spijt van te hebben. Hoewel een stuk reëeler dan dromen is het maar goed dat gedachten niet rechtstreeks voor derden toegankelijk zijn. Zeker tegenwoordig. Eén verkeerd woord, verkeerd volgens derden, en de hele mediale wereld stort zich op jouw persoontje. De hele hypocriete goegemeente op je bord. Soms zou ik daar wel eens tegen aan willen trappen. Zo 'soms' niet eens.
Groen(te)
Gisteren niet vooruit te branden geweest. Markt, beetje boodschappen, beetje scheuren door Europa en uiteindelijk nog iets zinnigs gedaan en zowaar in de tuin bezig geweest. Heerlijk werk toch. Zaaien en vol spanning afwachten tot/of het opkomt. Dat het onkruid minstens zo snel zo niet sneller groeit is minder maar weet de pret niet te drukken. En dat wachten is ook minder, maar als je niet zou hoeven te wachten was er volgens mij minder lol aan te beleven. Klinkt raar uit mijn mond, maar ik meen het.
En passent misschien wel het juiste moment van de dag gevonden om in de tuin bezig te zijn. Net na de honden en voordat de muggen je beginnen lastig te vallen. Dan hebben we het over de periode van 18-20 uur. Hoef ik mijn vrijwel kale knar niet te bedekken tegen de zonnestraling en zit of sta ik niet te zweten zonder ook maar iets te doen. Het beviel wel gisteren. Het tijdstip en natuurlijk sowieso de bezigheid.
Na trucker is tuinder het tweede beroep, dat ik ben misgelopen? Misschien, hoewel die bezigheid itt het rondhobbelen in een vrachtauto last heeft van het verderfelijke groot, groter, grootst. Met een beetje klooien in een paar potjes en op een beperkt aantal vierkante meter ga je het in die hoek volgens mij niet halen. En om nou meters te maken voor een baas, daar zie ik ook met de vingers in de grond niet de lol van in.
En passent misschien wel het juiste moment van de dag gevonden om in de tuin bezig te zijn. Net na de honden en voordat de muggen je beginnen lastig te vallen. Dan hebben we het over de periode van 18-20 uur. Hoef ik mijn vrijwel kale knar niet te bedekken tegen de zonnestraling en zit of sta ik niet te zweten zonder ook maar iets te doen. Het beviel wel gisteren. Het tijdstip en natuurlijk sowieso de bezigheid.
Na trucker is tuinder het tweede beroep, dat ik ben misgelopen? Misschien, hoewel die bezigheid itt het rondhobbelen in een vrachtauto last heeft van het verderfelijke groot, groter, grootst. Met een beetje klooien in een paar potjes en op een beperkt aantal vierkante meter ga je het in die hoek volgens mij niet halen. En om nou meters te maken voor een baas, daar zie ik ook met de vingers in de grond niet de lol van in.
vrijdag 26 april 2019
Vega
Mocht je een steuntje/duwtje in je rug willen krijgen op je weg om vegetariër te worden, kan ik je aanraden om in Roemenië naar een lokale markt te gaan in de week voor Pasen. Al die aan de poten bijeen gebonden lammeren en jonge geiten als hoopjes hulpeloosheid in de schaduw (gelukkig!) liggend en wachtend op een koper, die ze zal slachten of laten slachten voor het Paasmaal. Het is geen stimulerende vleeseterssetting.
Ik zeur niet, pretendeer ook niet beter te zijn. Zaterdag krijg ik een half lam maar het maakt een wereld van verschil of je de dieren levend ziet wachten op iets, waar ze geen weet van hebben of dat je een schaal krijgt met onderdelen zonder kop, zonder ogen die je aankijken en vooral zonder leven.
Een fanatieke vleeseter ben ik allang niet meer. Misschien wel nooit geweest. Het lag op je bord en je at het op. En voor een goed stuk rood rundervlees of een stoofpot van varken of wild ben ik weldegelijk in, als het tenminste geen dagelijkse kost is. In de afgelopen weken trouwens gemerkt, het was weer een keertje vastenperiode, dat geen vlees niet het punt is. Als daarnaast ook nog een keertje de kaas, eieren, melk en vis in de ban moet, wordt het wel erg schraalhans qua variatiemogelijkheden voor de maaltijden. Geen melk sowieso direct geweigerd. Ik ga gvd niet mijn ochtenden bederven voor een of andere ingebeelde beleving, waar ik zelf ook nog een keertje geen boodschap aan heb. Maar deze week was ik ook het gebrek aan kaas in mijn eetpatroon zo zat, dat ik me op een paar goede brokken heb getrakteerd.
Ik zeur niet, pretendeer ook niet beter te zijn. Zaterdag krijg ik een half lam maar het maakt een wereld van verschil of je de dieren levend ziet wachten op iets, waar ze geen weet van hebben of dat je een schaal krijgt met onderdelen zonder kop, zonder ogen die je aankijken en vooral zonder leven.
Een fanatieke vleeseter ben ik allang niet meer. Misschien wel nooit geweest. Het lag op je bord en je at het op. En voor een goed stuk rood rundervlees of een stoofpot van varken of wild ben ik weldegelijk in, als het tenminste geen dagelijkse kost is. In de afgelopen weken trouwens gemerkt, het was weer een keertje vastenperiode, dat geen vlees niet het punt is. Als daarnaast ook nog een keertje de kaas, eieren, melk en vis in de ban moet, wordt het wel erg schraalhans qua variatiemogelijkheden voor de maaltijden. Geen melk sowieso direct geweigerd. Ik ga gvd niet mijn ochtenden bederven voor een of andere ingebeelde beleving, waar ik zelf ook nog een keertje geen boodschap aan heb. Maar deze week was ik ook het gebrek aan kaas in mijn eetpatroon zo zat, dat ik me op een paar goede brokken heb getrakteerd.
'Feestdag'
Goede vrijdag. Eén van die orthodoxe feestdagen die met een aan ontzag grenzende eerbied in acht worden gehouden. Geen kip op straat om half negen. Geen geluid te horen van een werkende kettingzaag of bewerkende tactor. Niemand werkt, zegt Mariana dan altijd en gaat winkelen .....
Het was niet voor niks, dat ik gisteren het hout 'kort' wilde hebben. Het zou me niet in dank afgenomen worden, als ik daar vandaag had staan zagen. Hoewel je je als 'gekke buitenlander' natuurlijk net iets meer kunt permiteren dan als locali. Zo meteen eens naar de markt. Zien wat het plantenaanbod doet. Ik heb geen haast. De ijsheiligen zijn pas over twee weken en hoewel april me een zee van tijd leek voor het in orde maken van de tuin, loop ik inmiddels alweer oud en vertrouwd achter. En dat nieteens zozeer door mijn eigen onwil.
Het is dank de aannemer en zijn loze beloftes, dat hier de boel weer één grote puinhoop is. Het was mooi geweest als Mariana's oma's meubilair eindelijk uit de tuin kon worden gezet. Ik zou alleen niet weten waar ik er dan nu mee naar toe moet. En dan te bedenken, dat de aannemer begin van de week met het onzalige idee kwam om wat bouwoverschotten zoals dakpannen en bestratingsstenen 'op te ruimen'. Hij bedoelde dus, ze in de tuin te pleuren. Precies daar waar ik ze niet wil hebben en sowieso niet weer verplaatsen als de plek niet definitief is tot aan het volgende gebruik.
Toch wil ik dat meubilair uit de tuin hebben. Niet vandaag natuurlijk. Hoewel het geen lawaai maakt is zelfs werken in de tuin op het randje en kan spul verslepen natuurlijk helemaal niet als de zoon van God bijna voor de 2000ste keer zijn laatste adem uitblaast. Maar over twee weken wil ik het spul daar weg hebben. Punt uit.
Het was niet voor niks, dat ik gisteren het hout 'kort' wilde hebben. Het zou me niet in dank afgenomen worden, als ik daar vandaag had staan zagen. Hoewel je je als 'gekke buitenlander' natuurlijk net iets meer kunt permiteren dan als locali. Zo meteen eens naar de markt. Zien wat het plantenaanbod doet. Ik heb geen haast. De ijsheiligen zijn pas over twee weken en hoewel april me een zee van tijd leek voor het in orde maken van de tuin, loop ik inmiddels alweer oud en vertrouwd achter. En dat nieteens zozeer door mijn eigen onwil.
Het is dank de aannemer en zijn loze beloftes, dat hier de boel weer één grote puinhoop is. Het was mooi geweest als Mariana's oma's meubilair eindelijk uit de tuin kon worden gezet. Ik zou alleen niet weten waar ik er dan nu mee naar toe moet. En dan te bedenken, dat de aannemer begin van de week met het onzalige idee kwam om wat bouwoverschotten zoals dakpannen en bestratingsstenen 'op te ruimen'. Hij bedoelde dus, ze in de tuin te pleuren. Precies daar waar ik ze niet wil hebben en sowieso niet weer verplaatsen als de plek niet definitief is tot aan het volgende gebruik.
Toch wil ik dat meubilair uit de tuin hebben. Niet vandaag natuurlijk. Hoewel het geen lawaai maakt is zelfs werken in de tuin op het randje en kan spul verslepen natuurlijk helemaal niet als de zoon van God bijna voor de 2000ste keer zijn laatste adem uitblaast. Maar over twee weken wil ik het spul daar weg hebben. Punt uit.
Versla(p)pen
11 uur, was blijkbaar nodig. Zagen hakt er in. Om negen uur gisteravond op bed geploft en tegen achten vanochtend er pas weer uit. Èn tussendoor op een paar seconden na geslapen. Tegen de ochtend druk gedroomd, maar toch niet over hout en zagen en zo. Het ging over Lyon, daar was ik tenminste heilig van overtuigd. Wat raar is, want behalve er doorheen of langs rijden op weg naar Italië, heb ik nooit iets van die stad gezien. Bovendien langs bij vrienden, die in werkelijkheid op het Portugese platteland leven. Die waren er niet en vervolgens moest ik vanuit een soort Versailles de weg naar het centrum vinden door straatjes en steegjes die verdacht veel van Les Marais in Parijs hadden. Het is toch steeds maar weer een zooitje, die droomwereld.
donderdag 25 april 2019
Hulp/help
Na drie dagen in alle rust alleen hebben kunnen werken -afgezien van wat gezeur over het vijlen van de ketting- kwam aan het eind van de middag een overbuurman ineens 'helpen'. Natuurlijk eerst weer dat vijlen ... Er was nog 5 % te gaan, dus ik had geen zin om de ketting te verwisselen. Bovendien viel dat onscherpe van de ketting ontzettend mee.
Na eerst als een malloot op mijn machine hebben staan drukken ipv de machine het werk te laten doen, verdween hij en kwam terug met de zijne. Natuurlijk pas gevijld. Het verschil was duidelijk en onnodig om het mij te demonstreren. Maar hij ging me daar ff te keer. 'Helpen' als meer dan 90% van het werk gedaan is. Ach ja, en op de verkeerde manier, namelijk staande en voorover gebukt. Dat hou je dus geen drie dagen vol. Ook niet met een niergordel.
Nu hij z'n eigen machine had gehaald, kon ik tenminste verder op mijn manier. Maar ook dat was me niet gegund. Prachtig, die ongevraagde burenhulp. Na drie dagen zorgvuldig, netjes, zonder problemen te hebben gewerkt, was het nu in een half uur rotzooi in een omtrek van drie meter. Iets zegt me, dat de beste man zaterdag niet zo behulpzaam zal zijn met het opruimen van het overal rondgeblazen zaagsel. Maar goed, ik was allang blij, dat hij met zijn overduidelijk dronken kop geen brokken heeft gemaakt en ik hem met een bijeen geveegd zooitje aan onderdelen had moeten afleveren bij de eerste hulp.
Na eerst als een malloot op mijn machine hebben staan drukken ipv de machine het werk te laten doen, verdween hij en kwam terug met de zijne. Natuurlijk pas gevijld. Het verschil was duidelijk en onnodig om het mij te demonstreren. Maar hij ging me daar ff te keer. 'Helpen' als meer dan 90% van het werk gedaan is. Ach ja, en op de verkeerde manier, namelijk staande en voorover gebukt. Dat hou je dus geen drie dagen vol. Ook niet met een niergordel.
Nu hij z'n eigen machine had gehaald, kon ik tenminste verder op mijn manier. Maar ook dat was me niet gegund. Prachtig, die ongevraagde burenhulp. Na drie dagen zorgvuldig, netjes, zonder problemen te hebben gewerkt, was het nu in een half uur rotzooi in een omtrek van drie meter. Iets zegt me, dat de beste man zaterdag niet zo behulpzaam zal zijn met het opruimen van het overal rondgeblazen zaagsel. Maar goed, ik was allang blij, dat hij met zijn overduidelijk dronken kop geen brokken heeft gemaakt en ik hem met een bijeen geveegd zooitje aan onderdelen had moeten afleveren bij de eerste hulp.
Verdringen
Vandaag de laatste meters hout kort zagen, morgen aandacht voor de tuin en zaterdag eieren verven. De grote lijnen voor de komende dagen. Mn zin in morgen. Dat hout verzagen heb ik inmiddels wel gezien en die geverfde eieren staat wel leuk maar is minder als je het zelf moet doen. Bij 150 ook een streep getrokken. Sindsdien geen eieren meer zien binnenkomen. Waar ze nu blijven mag Joost weten, ik doe dat in elk geval niet en het interesseert me ook niet echt.
Tussendoor natuurlijk nog de nodige lopende zaken als was, afwas, koken, opruimen en over de Europese snelwegen sjezen. Ik klaag niet, maar het is nog net niet wat het zou moeten zijn. Iets teveel òf/òf ipv en/en. Dat klussen moet er ergens tussen gewrongen worden. En als je het hout verzagen als 'klussen' ziet, waar het een en ander voor te zeggen valt, dan schort het nog aan een dagelijks samenspel tussen de kluskant en het tuinieren.
Hetzelfde verhaaltje geldt een beetje voor het digitale snelwegverblijf en bijv. het lezen van de kranten, die inmiddels weer een aardig stapel achterstand hebben opgelopen. Activiteiten overheersen snel en duwen de mindere goden over de kantlijn en daar zijn er de nodige bij, waarvan me dat niet slecht uitkomt, maar zo kom ik natuurlijk nooit in het gewenste ritme cq van de ongewenste ballast af. La vie, la vie, la vie.
Tussendoor natuurlijk nog de nodige lopende zaken als was, afwas, koken, opruimen en over de Europese snelwegen sjezen. Ik klaag niet, maar het is nog net niet wat het zou moeten zijn. Iets teveel òf/òf ipv en/en. Dat klussen moet er ergens tussen gewrongen worden. En als je het hout verzagen als 'klussen' ziet, waar het een en ander voor te zeggen valt, dan schort het nog aan een dagelijks samenspel tussen de kluskant en het tuinieren.
Hetzelfde verhaaltje geldt een beetje voor het digitale snelwegverblijf en bijv. het lezen van de kranten, die inmiddels weer een aardig stapel achterstand hebben opgelopen. Activiteiten overheersen snel en duwen de mindere goden over de kantlijn en daar zijn er de nodige bij, waarvan me dat niet slecht uitkomt, maar zo kom ik natuurlijk nooit in het gewenste ritme cq van de ongewenste ballast af. La vie, la vie, la vie.
Veranderlijk
Het is hollen of stilstaan met het blog. Regelmaat is zoek en van de regelmaat moet je het toch vaak hebben. Maar na een middag met de kettingzaag in de weer te zijn geweest, reikt de puf nauwelijks verder dan dom de Europese bermen aan je voorbij te laten trekken. Dat dan soms wel tot in de kleine uurtjes, wat de start van de volgende dag maar zelden ten goede komt. En voordat je het wilt, zit je in een spiraal, die de verkeerde of in elk geval een ongewilde kant op draait.
Helaas krijg ik vanaf volgende week meer tijd om binnen te zitten, als ik de weersvoorspelling bekijk. Dat is het ook weer niet. Zo blijf je aanklooien en blij zijn als jezelf en de omstandigheden eens op dezelfde lijn zitten. Gebeurt soms, maar kon vaker.
Helaas krijg ik vanaf volgende week meer tijd om binnen te zitten, als ik de weersvoorspelling bekijk. Dat is het ook weer niet. Zo blijf je aanklooien en blij zijn als jezelf en de omstandigheden eens op dezelfde lijn zitten. Gebeurt soms, maar kon vaker.
woensdag 24 april 2019
Vertraging
Gisteren bedacht ik me, dat het wel aardig zou zijn om te benoemen, dat ik tegenwoordig mijn ochtendrondje maak met zeer voorbeeldige gezusters. Dat het er alle schijn van had, dat ze zich neergelegd hebben bij het verblijven binnen het door mij aangegeven gareel. En of de duvel er mee speelt, vandaag was het weer ouderwets de middelvinger in mijn richting en hun eigen neus na gaan. Zo leek het tenminste het eerste half uur. Voor geen meter luisteren. Verdwijnen in een ongewenste richting. En al het gefluit en geroep voor de kat haar dinges.
Na iets van een half uur, inmiddels al geruime tijd op de heuvelrug, de omgeving bewonderd te hebben, kwam Bobby aantsjokken. Maar die staat volkomen los van de rest en volgt ons altijd op gepaste afstand. Hondstrouw en sinds zijn laatste malheures nog steeds enigszins hinkend als hij rustig loopt. Het wachten zat de terugweg ingeslagen. En wat schets mijn verbazing? Prada komt aangestoven. Het duurt even maar de dame, waarvan ik het het minste verwachtte, kwam hijgend aangelopen. Een paar honderd meter verder kwamen ook Lady en Rosa er aan en weer een eind verder kwam Mopke als laatste aanzetten. Toch nog samen thuis.
Blijft bijzonder, dat ze in zo'n situatie niet op geluid dwars door het veld steken, wat stukken korter was geweest, maar de door mij gevolgde weg afleggen. Dus het spoor volgen. Alleen als ze me zien willen ze nog weleens de vogelvluchtroute kiezen. Kortom vanochtend blij en verbaasd teruggelopen met drie afgepeigerde dames aan de lijn.
Na iets van een half uur, inmiddels al geruime tijd op de heuvelrug, de omgeving bewonderd te hebben, kwam Bobby aantsjokken. Maar die staat volkomen los van de rest en volgt ons altijd op gepaste afstand. Hondstrouw en sinds zijn laatste malheures nog steeds enigszins hinkend als hij rustig loopt. Het wachten zat de terugweg ingeslagen. En wat schets mijn verbazing? Prada komt aangestoven. Het duurt even maar de dame, waarvan ik het het minste verwachtte, kwam hijgend aangelopen. Een paar honderd meter verder kwamen ook Lady en Rosa er aan en weer een eind verder kwam Mopke als laatste aanzetten. Toch nog samen thuis.
Blijft bijzonder, dat ze in zo'n situatie niet op geluid dwars door het veld steken, wat stukken korter was geweest, maar de door mij gevolgde weg afleggen. Dus het spoor volgen. Alleen als ze me zien willen ze nog weleens de vogelvluchtroute kiezen. Kortom vanochtend blij en verbaasd teruggelopen met drie afgepeigerde dames aan de lijn.
dinsdag 23 april 2019
Bemoeizucht
'Kapot' maar wonder boven wonder zowaar een beetje voldaan. Het aan hakbare stukken zagen van het geleverde hout zit bijna op de helft. Onderwijl allemaal mensen die zich er tegen aan menen te moeten bemoeien. Mn het scherpen van de ketting, daar heeft ieder zo zijn mening over. Het ding was niet meer perfect maar nog goed genoeg om de middag vol te maken, zolang ik niet vol in de grond zou zagen. Dan is het in eenmaal helemaal afgelopen.
Uiteindelijk heeft een van de werkers het ding bijgevijld. 'Tuurlijk ging het daarna beter, geen kunst, maar dat effect was na zes dwarsdoorsneden alweer verdwenen. Dan krijg je dus, dat je meer tijd zit te vijlen dan staat te zagen. Daar heb ik in Frankrijk al van besloten, dat ik zo niet mijn tijd ga verspillen. Daar had ik gewoon tig kettingen, waarvan ik met gemak een deel kon wegbrengen en ondertussen door werken. Zaagsel te poederig, gewoon hup ketting verwisselen en verder. Maar nee, dat machinaal slijpen is natuurlijk niet goed volgens de handvijlers.... Ze bekijken het maar. Morgen een nwe èn een geslepen ketting ophalen en verder op mijn manier.
Ander punt van bemoeienis is de manier van werken. Het moet hup-hup. Voorovergebogen op de stapel of op een sokkel de boel kort zagen. Voor dat laatste heb je een tweede persoon nodig. Dat is om te beginnen al iets waar ik geen behoefte aan heb en verder heb ik -dank de storm van 1999- in Frankrijk zoveel ervaring opgedaan met kettingzagen, dat ik weet, wat ik wel en wat ik niet kan hebben. Op mijn manier kan ik dagen achtereen blijven zagen zonder dat mijn rug serieus dwars gaat liggen. Dus, zou ik zeggen, laat me rustig mijn gang gaan.
Uiteindelijk heeft een van de werkers het ding bijgevijld. 'Tuurlijk ging het daarna beter, geen kunst, maar dat effect was na zes dwarsdoorsneden alweer verdwenen. Dan krijg je dus, dat je meer tijd zit te vijlen dan staat te zagen. Daar heb ik in Frankrijk al van besloten, dat ik zo niet mijn tijd ga verspillen. Daar had ik gewoon tig kettingen, waarvan ik met gemak een deel kon wegbrengen en ondertussen door werken. Zaagsel te poederig, gewoon hup ketting verwisselen en verder. Maar nee, dat machinaal slijpen is natuurlijk niet goed volgens de handvijlers.... Ze bekijken het maar. Morgen een nwe èn een geslepen ketting ophalen en verder op mijn manier.
Ander punt van bemoeienis is de manier van werken. Het moet hup-hup. Voorovergebogen op de stapel of op een sokkel de boel kort zagen. Voor dat laatste heb je een tweede persoon nodig. Dat is om te beginnen al iets waar ik geen behoefte aan heb en verder heb ik -dank de storm van 1999- in Frankrijk zoveel ervaring opgedaan met kettingzagen, dat ik weet, wat ik wel en wat ik niet kan hebben. Op mijn manier kan ik dagen achtereen blijven zagen zonder dat mijn rug serieus dwars gaat liggen. Dus, zou ik zeggen, laat me rustig mijn gang gaan.
Ompotten
Het verspenen moet geleerd zijn. Duidelijk nog oefening nodig. Van de eerste partij van 32 gaan er 5 het ws wel halen. Van twee is het nog onduidelijk en de rest heeft de geest gegeven. De tweede partij ziet er wonderwel goed uit. Misschien gaan 1 of 2 het nog begeven. De derde partij is een beetje 50/50. Niet allemaal dezelfde planten, dus ook niet echt vergelijkbaar maar er is ruimte voor verbetering. Dat is duidelijk. Maar in wat?
Plantjes niet goed aangedrukt of net te hard? Wortels beschadigt? Ik had de plantjes schijnbaar bij de blaadje en niet bij de stengels moeten vastpakken. En dan nog het water geven. Te droog lijkt me duidelijk dat dat fout is, maar te nat als er wegloopgaten in de bodem zitten?? Dat kan een hoop kanten op en hoewel ik de drie partijen misschien gaande het verspennen wat voorzichtiger en consequenter ben gaan behandelen zijn ze ongeveer op dezelfde manier gedaan, maar verschilt het resultaat hemelsbreed.
Geen zin om 100 stuks van elke soort te gaan doen om er een stuk of 15 over te houden. Dat moet gewoon beter en misschien ligt het wel gewoon aan de schadebestendigheid van de betreffende plantjes. Maar ook met die gedachtegang kom ik er niet helemaal. Gewoon pech gehad, dan maar? Volgend jaar beter??
Plantjes niet goed aangedrukt of net te hard? Wortels beschadigt? Ik had de plantjes schijnbaar bij de blaadje en niet bij de stengels moeten vastpakken. En dan nog het water geven. Te droog lijkt me duidelijk dat dat fout is, maar te nat als er wegloopgaten in de bodem zitten?? Dat kan een hoop kanten op en hoewel ik de drie partijen misschien gaande het verspennen wat voorzichtiger en consequenter ben gaan behandelen zijn ze ongeveer op dezelfde manier gedaan, maar verschilt het resultaat hemelsbreed.
Geen zin om 100 stuks van elke soort te gaan doen om er een stuk of 15 over te houden. Dat moet gewoon beter en misschien ligt het wel gewoon aan de schadebestendigheid van de betreffende plantjes. Maar ook met die gedachtegang kom ik er niet helemaal. Gewoon pech gehad, dan maar? Volgend jaar beter??
maandag 22 april 2019
Kwantificeren
Wat hebben stadsvijvers en auto's gemeen? Ze stoten beide Co2 uit. Een stel wetenschappers heeft nu (eindelijk?) minitieus (!) ahv één stadsvijver bepaalt hoeveel Co2 zo'n waterpartij de atmosfeer in blaast dank de rottingsprocessen op de bodem. Je zult wetenschapper zijn ....
Wetenschappers houden ook erg veel van extrapoleren en hebben obv die ene plas water in de bebouwde kom 'berekent' dat al die stedelijke vijvers in Nederland bij elkaar evenveel Co2 uitstoten als 193.000 (!) auto's. Geen 200.000 maar 193.000. Maar 7000 verschil. Nog geen 5%. Dat lijkt me ruim binnen de foutmarge van dit soort ongein te liggen. Het type auto werd in het artikel, dat over het onderzoek ging ,niet gespecificeerd. Al die berekende auto's komen overeen met 1% van het totale Nederlandse wagenpark (Geen idee of het om personen- en/of vrachtwagen gaat en alles wat daar tussenin zit) en dus moeten de stadsvijvers van nu af aan mee genomen worden in klimaatberekeningen ...... Na de schijtende koeien nu rottende vijverbodems. Verder niks vergeten??
Gelukkig zat ik, toen ik het stuk las, zodat mijn broek niet kon afzakken. Bovendien werd er in het artikel ook enig tegengas gegeven, maar je zult zien dat die relativeringen gaande de tijd 'auf der Strecke' zullen blijven en stadsvijvers straks massaal gedempt worden, zonder dat dat ook maar iets oplost. Mag ik gillen?
Wetenschappers houden ook erg veel van extrapoleren en hebben obv die ene plas water in de bebouwde kom 'berekent' dat al die stedelijke vijvers in Nederland bij elkaar evenveel Co2 uitstoten als 193.000 (!) auto's. Geen 200.000 maar 193.000. Maar 7000 verschil. Nog geen 5%. Dat lijkt me ruim binnen de foutmarge van dit soort ongein te liggen. Het type auto werd in het artikel, dat over het onderzoek ging ,niet gespecificeerd. Al die berekende auto's komen overeen met 1% van het totale Nederlandse wagenpark (Geen idee of het om personen- en/of vrachtwagen gaat en alles wat daar tussenin zit) en dus moeten de stadsvijvers van nu af aan mee genomen worden in klimaatberekeningen ...... Na de schijtende koeien nu rottende vijverbodems. Verder niks vergeten??
Gelukkig zat ik, toen ik het stuk las, zodat mijn broek niet kon afzakken. Bovendien werd er in het artikel ook enig tegengas gegeven, maar je zult zien dat die relativeringen gaande de tijd 'auf der Strecke' zullen blijven en stadsvijvers straks massaal gedempt worden, zonder dat dat ook maar iets oplost. Mag ik gillen?
Naspel?
De laatste garage aangekocht. Behalve nog een paar chauffeurs weten te strikken hoef ik niks meer. Vrg me niet, waar ik het op baseer. Ik zou geen zinnig antwoord weten te geven. Is gewoon zo. Time to free the wheels.
Wat ik verder nog doe of net niet doe, maakt voor het verloop van de bankrekening nauwelijks nog wat uit. Die groeit gestaag door. Daar valt niet tegen op uit te geven. Hik tegen de 400.000 euro winst per speldag (!) aan, zeg 45 minuten irl. Dat wordt met de laatste drie garages erbij nog wel een tonnetje meer. Mag mijn bijdrage in absolute zin het gemiddelde van de rest ver over treffen, bij al die kleine(re) beetje bij elkaar valt mijn bijdrage in het niet. Rentenieren dan maar?
Wat ik verder nog doe of net niet doe, maakt voor het verloop van de bankrekening nauwelijks nog wat uit. Die groeit gestaag door. Daar valt niet tegen op uit te geven. Hik tegen de 400.000 euro winst per speldag (!) aan, zeg 45 minuten irl. Dat wordt met de laatste drie garages erbij nog wel een tonnetje meer. Mag mijn bijdrage in absolute zin het gemiddelde van de rest ver over treffen, bij al die kleine(re) beetje bij elkaar valt mijn bijdrage in het niet. Rentenieren dan maar?
Irritatie
Vervelende dag vandaag. Allemaal kleine ergerlijkheden en dat sneller na elkaar dan verteerbaar was. Het is als beuken op een blok beton. Eerst is het alsof het geen effect heeft behalve wat wegschietende splinters. Vervolgens verschijnen er haarscheurtjes, dan barsten en tenslotte verbrijzelt het blok tot een onsamenhangende hoop gruis. Niet bepaald een constructieve dag mag je dus wel zeggen. Meer de kont tegen de krib en dat nieteens zozeer uit eigen wil.
Rond lunchtijd verstandig geweest en me teruggetrokken, de doppen van de iPhone in mijn oren gestopt, op bed geploft en kalmerend tegen me aan laten lullen. Beter voor mijn bloeddruk, ook al wordt die farmaceutisch onder controle gehouden. Na anderhalf uur kon ik de wereld weer een beetje van afstand bezien. Nog wat geklooid in de keuken en de rest van de dag gelaten voor wat het was, achter mijn Pc gekropen en de truck aangeslingerd. Werkt minstens zo goed als het gezwets van de Cd met zee-geluiden.
Rond lunchtijd verstandig geweest en me teruggetrokken, de doppen van de iPhone in mijn oren gestopt, op bed geploft en kalmerend tegen me aan laten lullen. Beter voor mijn bloeddruk, ook al wordt die farmaceutisch onder controle gehouden. Na anderhalf uur kon ik de wereld weer een beetje van afstand bezien. Nog wat geklooid in de keuken en de rest van de dag gelaten voor wat het was, achter mijn Pc gekropen en de truck aangeslingerd. Werkt minstens zo goed als het gezwets van de Cd met zee-geluiden.
Betrekken
Zulke ronduit goede dagen gehad vorige week en dan de maandag, zeg maar 'zwaar bewolkt' beginnen. Je zou denken dat beweging geen kwaad kan. Ik kan er dan wel zin in hebben. Het lijf heeft daar zo z'n eigen ideeën over. Het onwillige lijf zorgt vervolgens voor ongecontroleerde gedachtengangen. Ongewenste trouwens ook. En voorspelbaar.
Dendert de dood op maandagochtend onder fanfare-begeleiding naar de voorgrond. Lekker begin van de week. Ik heb me al eens eerder bedacht, dat me van veel uitgaves de zin ontgaat met het idee dat ik morgen, volgende week of binnen een jaar voor de wormen ben. Het vreemde is, dat datzelfde idee geen stimulerende werking heeft op het vlak van de afronding. Integendeel zelfs en dat is op z'n minst slordig te noemen. Je laat anderen tenslotte niet met jouw rommel en nalatigheden zitten. Toch? Zou je denken. Ik vrees, dat ik het hier niet met mezelf over eens ben.
Dendert de dood op maandagochtend onder fanfare-begeleiding naar de voorgrond. Lekker begin van de week. Ik heb me al eens eerder bedacht, dat me van veel uitgaves de zin ontgaat met het idee dat ik morgen, volgende week of binnen een jaar voor de wormen ben. Het vreemde is, dat datzelfde idee geen stimulerende werking heeft op het vlak van de afronding. Integendeel zelfs en dat is op z'n minst slordig te noemen. Je laat anderen tenslotte niet met jouw rommel en nalatigheden zitten. Toch? Zou je denken. Ik vrees, dat ik het hier niet met mezelf over eens ben.
zondag 21 april 2019
Afronding
Zondag is truck-rij-dag aan het worden. Vandaag Europa doorkruist, twee garages erbij en de door de garages gevormde figuur, een teleurgestelde mondtrek, is bijna compleet. Daar is het niet om begonnen, dat is er van gekomen. Strasbourg moet bij nader inzien nog mee worden genomen. Dan kom ik op 13 stuks. Perfekt aantal!!
Twee garages, vier auto's à bijna 3 ton, 6 trailers en mijn banktegoed geeft nauwelijks een krimp. Die kant van het spel blijft een manco. En dan te bedenken dat er cheats zijn of tenminste waren om zonder werk je banksaldo op te krikken. Zoiets als water naar de zee dragen.
Twee garages, vier auto's à bijna 3 ton, 6 trailers en mijn banktegoed geeft nauwelijks een krimp. Die kant van het spel blijft een manco. En dan te bedenken dat er cheats zijn of tenminste waren om zonder werk je banksaldo op te krikken. Zoiets als water naar de zee dragen.
Contradictie
De dagen worden op het moment ingedeeld naar waterrijk, waterig en geen water van betekenis. 'Droog staan' krijgt zo een andere betekenis.
Dilemma?
Als ETS2 spelen het laatste is, wat je doet, voor je dood neervalt op het toetsenbord, zou dat wel stom zijn. Niet dan? Maar als je het niet speelt om het vooral niet de laatste bezigheid in je leven te laten zijn, is ook stom, minstens zo stom. Zoiets als een mobiel hebben 'voor het geval dat' en in het geval dat je mobiel niet in je zak hebben....
Dagbegin
Het ochtendgloren is toch zo prachtig, zelfs digitaal. Lullig dat je er in werkelijkheid zo vroeg je nest voor moet uitkomen.
Tijdgeest?
#MeToo in de klimaatdiscussie. Ik kan me herinneren, dat ik verbaasd was toen een paar jaar geleden een soort uitspraak door een gerecht werd gedaan, dat 'het mensenrecht op leven' in gevaar zou komen, als de overheid niet per een of andere datum ervoor zou zorgen, dat de Co2-uitstoot met een x-percentage zou zijn verlaagd. Ik kon en kan er niet met mijn pet bij maar sommige instanties hebben er de smaak door te pakken gekregen.
Milieudefensie heeft blijkbaar Shell aangeklaagd, omdat ze met olie-oppompen zijn doorgegaan terwijl ze wisten dat dat de klimaatopwarming geen goed zou doen. De afkoeling daarvan dan wel te verstaan. Hoe kun je die dingen rijmen? Het is eenerzijds een op voortslepend inzicht gebaseerde redenatie met terugwerkende kracht, ooit was het leuk en aardig maar nu denk ik anders .... en anderzijds ondankbaar gelul van lui, die ongetwijfeld de afgelopen decennia niet de auto hebben laten staan, zonder electra of gas hebben geleefd, vliegen hebben gemeden, nooit iets van/met plastic hebben gebruikt, etc. etc.
Het heeft vanalles wat. Van de vrouw die zich heeft laten gebruiken om te komen waar ze zijn wilde en daar achteraf spijt van heeft. Van de immigrant die na gratis huis, uitkering etc. klaagt dat er niet genoeg ruimte is voor zijn eigen cultuurbeleving. Van de zware shagroker jonger dan 70, die de sigarettenproducenten verantwoordelijk houdt voor zijn verslaving en de daaruit voortkomende gevolgen. En van de Fransen, die allemaal voor de overheid willen werken en vinden dat de rest van Europa daar aan moet meebetalen.
Wat is dat toch? Wordt tijd, dat je ouders kunt aanklagen voor het feit, dat je geboren bent, maar dan ook wel de consequentie daarvan dragen en je laten euthaniseren. Waar is de eigen verantwoordelijkheid? Waar is het besef, dat gedane zaken geen keer nemen? Waarom dat beschuldigende vingertje steeds weer? Als we nou allemaal het goede voorbeeld geven is er niemand die het hoeft te volgen .....
Milieudefensie heeft blijkbaar Shell aangeklaagd, omdat ze met olie-oppompen zijn doorgegaan terwijl ze wisten dat dat de klimaatopwarming geen goed zou doen. De afkoeling daarvan dan wel te verstaan. Hoe kun je die dingen rijmen? Het is eenerzijds een op voortslepend inzicht gebaseerde redenatie met terugwerkende kracht, ooit was het leuk en aardig maar nu denk ik anders .... en anderzijds ondankbaar gelul van lui, die ongetwijfeld de afgelopen decennia niet de auto hebben laten staan, zonder electra of gas hebben geleefd, vliegen hebben gemeden, nooit iets van/met plastic hebben gebruikt, etc. etc.
Het heeft vanalles wat. Van de vrouw die zich heeft laten gebruiken om te komen waar ze zijn wilde en daar achteraf spijt van heeft. Van de immigrant die na gratis huis, uitkering etc. klaagt dat er niet genoeg ruimte is voor zijn eigen cultuurbeleving. Van de zware shagroker jonger dan 70, die de sigarettenproducenten verantwoordelijk houdt voor zijn verslaving en de daaruit voortkomende gevolgen. En van de Fransen, die allemaal voor de overheid willen werken en vinden dat de rest van Europa daar aan moet meebetalen.
Wat is dat toch? Wordt tijd, dat je ouders kunt aanklagen voor het feit, dat je geboren bent, maar dan ook wel de consequentie daarvan dragen en je laten euthaniseren. Waar is de eigen verantwoordelijkheid? Waar is het besef, dat gedane zaken geen keer nemen? Waarom dat beschuldigende vingertje steeds weer? Als we nou allemaal het goede voorbeeld geven is er niemand die het hoeft te volgen .....
Geldelijk
Met bijna 50 mln op de bank ga je je niet meer druk maken over een lullig geplaatst snelheidsflitser. Zelfs als die boetes vergeleken met de werkelijkheid volgens mij redelijk astronomisch zijn. Ook een verkeersbordje pletten, is weliswaar niet netjes, maar die reparaties kosten alleen geld en dat is er in overvloed.
De lading is ander verhaal. Dat is mijn eer te na. Die moet heel aankomen op de plek van ontvangst. Een boete voor opgelopen schade aan de lading is een boete van andere orde. Ondertussen stomgenoeg wel op de kleintjes blijven letten en tanken waar het het goedkoopste is ..... Rusland: 0,57 eurocent per liter. Het is alleen wel een pokke end weg.
De lading is ander verhaal. Dat is mijn eer te na. Die moet heel aankomen op de plek van ontvangst. Een boete voor opgelopen schade aan de lading is een boete van andere orde. Ondertussen stomgenoeg wel op de kleintjes blijven letten en tanken waar het het goedkoopste is ..... Rusland: 0,57 eurocent per liter. Het is alleen wel een pokke end weg.
zaterdag 20 april 2019
Doodloop
Men is er maar druk mee, met het evalueren van de brand van de Notre Dame. Hoe het zo heeft kunnen komen, maar vooral toch wat er straks van moet worden. Ik zat er met mijn desinteresse cq vrees voor wat komen gaat niet zo ver naast. De rest van de wereld reageert iets meer secundair. Maar de dans om het 'gratis geld' is in de architectenwereld al in alle hevigheid ontbrandt. Hier worden mensen geil, van geld en wilde ideeën. Klaarkomen op de mogelijkheid een onuitwisbaar stempel te drukken op de belevingswereld van de mensheid, tenminste tot aan de volgende fik. En dan nog een prijsvrg uitschrijven ook. Als je problemen wilt, hoef je ze op deze manier in elk geval niet te zoeken. Ze worden je aangedragen door opgeblazen ego's die alleen kunnen denken in beton, staal, glas en onmogelijkheden. Eigenlijk zou het m'n reet moeten roesten, maar ik hou mijn hart vast. Volgens mij is die glazen overkapping en niks meer doen, zo gek nog niet.
Doorgeschoten?
Een geaborteerde foetus inschrijven in de Basisregistratie Personen.... Misschien moet ik het maar bij deze constatering laten. Kennelijk bestaat -sindskort- die mogelijkheid in Nederland en van mogelijkheden kan vanzelfsprekend gebruik worden gemaakt. In principe bedoeld om doodgeboren kinderen niet via de achterdeur in de anonimiteit te laten verdwijnen. Maar dat ongeacht de duur van de zwangerschap of de oorzaak van overlijden. Daar heeft duidelijk niemand zíjn/haar vingers durven te branden aan termijnen en oorzakelijkheden.
Het zet me wel aan het denken, maar die gedachten hou ik maar wijselijk voor me. Het stelt volgens mij de hele discussie op losse schroeven, die de basis voor het legaliseren van abortus heeft gelegd. Dit gaat nog een staartje krijgen.
Het zet me wel aan het denken, maar die gedachten hou ik maar wijselijk voor me. Het stelt volgens mij de hele discussie op losse schroeven, die de basis voor het legaliseren van abortus heeft gelegd. Dit gaat nog een staartje krijgen.
Zaaigoed
Zes uur. Dag gehad voor vandaag. De tuin heeft vanmiddag mijn aandacht gekregen. Eerst in een lange indirecte aanloop en tenslotte ook nog concreet iets met het resultaat van de aanloop gedaan. Tja, zegt niet niet zoveel op deze manier. Maar het komt er op neer, dat ik het grootste deel van middag met zagen, timmeren en schroeven bezig ben geweest. Nou niet bepaald tuinbezigheden, maar waaraan gewerkt werd, was wel voor de tuin bedoeld. Dit kan nog steeds een hoop kanten op en biedt vrijwel geen houvast.
Wat zou het kunnen zijn? De regenbescherming voor de tomatenplanten. Nee, die moet nog. Eindelijk de compostbakken in elkaar geschroeft en een plek gegeven in de tuin? Nee, die moeten ook nog steeds. Veel simpeler. Voor het eerst weer iets met erwten van plan en daar had ik iets voor nodig waarlangs die zich op kunnen trekken. Een soort klimwand zeg maar. Een raamwerk opgevuld met kippegaas of is het kippengaas. Zal dat laatste wel zijn. Tweemaal twee meter geeft 8 meter zaailengte. Is het nog te volgen? Geeft niet, is niet interessant.
Nu hopen dat het spul groeien wil. Het is een rare toestand met dat zaaigoed. De ene keer krijg je krap an afgeteld 10 zaadjes, die vervolgens op (voorlopig) twee na verpieteren. De andere keer krijg je een massa, die je met geen mogelijkheid -bij normaal gebruik- voor de verloopdatum verbruikt krijgt. Waarna het afwachten is, hoelang de kiemkracht na die datum in stand blijft. En dan heb ik het nog niet over duiven, veenmollen en veldmuizen gehad. De heroïsche strijd van de amateur 'bio'-tuinder.
Wat zou het kunnen zijn? De regenbescherming voor de tomatenplanten. Nee, die moet nog. Eindelijk de compostbakken in elkaar geschroeft en een plek gegeven in de tuin? Nee, die moeten ook nog steeds. Veel simpeler. Voor het eerst weer iets met erwten van plan en daar had ik iets voor nodig waarlangs die zich op kunnen trekken. Een soort klimwand zeg maar. Een raamwerk opgevuld met kippegaas of is het kippengaas. Zal dat laatste wel zijn. Tweemaal twee meter geeft 8 meter zaailengte. Is het nog te volgen? Geeft niet, is niet interessant.
Nu hopen dat het spul groeien wil. Het is een rare toestand met dat zaaigoed. De ene keer krijg je krap an afgeteld 10 zaadjes, die vervolgens op (voorlopig) twee na verpieteren. De andere keer krijg je een massa, die je met geen mogelijkheid -bij normaal gebruik- voor de verloopdatum verbruikt krijgt. Waarna het afwachten is, hoelang de kiemkracht na die datum in stand blijft. En dan heb ik het nog niet over duiven, veenmollen en veldmuizen gehad. De heroïsche strijd van de amateur 'bio'-tuinder.
Gezeur
Na het vlees gaat nu ook de kaas in de ban? (VK, 20-04-2019) Heeft men tegenwoordig niks beters te doen, dan uit te zoeken hoe slechts iets is? Alles is net zo slecht als het goed is, hangt d'r maar net af waarmee je het vergelijkt. Er was ooit een tijd daar kon je leven van de lucht en de liefde, maar die lucht is tegenwoordig ook niet meer te vertrouwens. Wat een betuttelende onzin. Wat is dat toch die uitpluizerij? Verveling? Het is in elk geval net zo vervelend als het stuk laatst, waarin de VK meende uit te leggen dat de schuur ook een grote jaarlijkse schoonmaak beurt behoeft èn hoe je dat het beste kunt doen. Ik wacht op het artikel over hoe je het beste de veters van je instappers kunt strikken.
Laat men blij zijn, dat we geen carnivoren zijn, die er iedere dag op uit trekken om een medemens af te slachten of natuurlijk afgeslacht te worden. Zou trouwens niet verkeerd zijn voor de uit z'n voegend barstende wereldbevolking, maar staat een stuk slordiger dan die kilo boerenbelegen, die je op de markt koopt. Kon het maar hier trouwens. Van kaas hebben ze hier helaas geen kaas gegeten.
Laat men blij zijn, dat we geen carnivoren zijn, die er iedere dag op uit trekken om een medemens af te slachten of natuurlijk afgeslacht te worden. Zou trouwens niet verkeerd zijn voor de uit z'n voegend barstende wereldbevolking, maar staat een stuk slordiger dan die kilo boerenbelegen, die je op de markt koopt. Kon het maar hier trouwens. Van kaas hebben ze hier helaas geen kaas gegeten.
vrijdag 19 april 2019
Voldaan
Als ik me nou nog ff de tuin in krijg èn daar wat meer zou doen dan kijken, zou het de perfecte dag benaderen. Tsjoe, kapot, dus die tuin zie ik niet meer lukken. Ja, dat kijken wel, maar meer niet. D'r moet vanalles bedacht en gekozen worden. Zijn toch al niet de meest vlotte bezigheden. Alleen spitten is nog een slagje erger. Morgen weer. En dan iets met kippegaas en het slijpen van de kettingzaagkettingen. Dan kan er morgen nog zo'n dag tegen aan. Drie van de zeven ... waar gaat dat naar toe?
Het verzagen van de boomstamdelen trouwens goed doorstaan. De nekslag voor mijn rug, niks speciaals maar wel de seinen op rood, was het naar binnen rijden van de gezaagde delen. Normaal gesproken zou ik ze hebben laten liggen tot ze volgende week in stookbare delen waren gehakt. Maar ik ken mijn Pappenheimers inmiddels een beetje. Met de kapotte straatverlichting is het de kat op het spek binden, als ik de gezaagde delen laat liggen.
Niet dat ik toestanden vrees met 'paard-en-wagen'-transporten door zigeuners. Niks is wat dat betreft onmogelijk, maar de kans dat iemand van de buren gebruik maakt van de gelegenheid, schat ik een stuk hoger in. De gelegenheid maar niet bieden. Als ze zo nodig hun houtvoorraad willen aanvullen nemen ze maar de onverzaagde meters mee, daar heb ik tenminste nog geen werk aan besteed.
Het verzagen van de boomstamdelen trouwens goed doorstaan. De nekslag voor mijn rug, niks speciaals maar wel de seinen op rood, was het naar binnen rijden van de gezaagde delen. Normaal gesproken zou ik ze hebben laten liggen tot ze volgende week in stookbare delen waren gehakt. Maar ik ken mijn Pappenheimers inmiddels een beetje. Met de kapotte straatverlichting is het de kat op het spek binden, als ik de gezaagde delen laat liggen.
Niet dat ik toestanden vrees met 'paard-en-wagen'-transporten door zigeuners. Niks is wat dat betreft onmogelijk, maar de kans dat iemand van de buren gebruik maakt van de gelegenheid, schat ik een stuk hoger in. De gelegenheid maar niet bieden. Als ze zo nodig hun houtvoorraad willen aanvullen nemen ze maar de onverzaagde meters mee, daar heb ik tenminste nog geen werk aan besteed.
Opveren
Het zou vandaag best weleens de tweede 'goede' dag van deze week kunnen worden. Ik geef toe, het neigt naar overdrijven. Maar soms mag dat. Vooral maar gewoon doen en niet vooraf beginnen met het opmaken van de balans. Weer een potje klooien met de wasmachine, de keuken de keuken laten en zien hoelang de rug het verzagen van houtstammen accepteert. Verder zie ik het dan wel in de tuin.
Van de gisteren verpotte plantjes hangt nog geen enkel exemplaar op apegapen, ook geen van de wat stakerige tomatenplantjes. Anderen dan de afgestorven hap, maar toch. Dacht dat het misschien aan de wat iele, doorgeschoten vorm lag, dat ze het niet hebben gehaald. Maar nee, dus. Het maakt het niet helderder. De gisteren verpotte boel wat steviger aangedrukt en nog natter gemaakt, maar kan me daar als oorzaak weinig bij voorstellen. Misschien iets te lang gewacht met water geven? Ach, dat eeuwige gezoek naar het 'waarom' van mn fout gaande zaken. Volgend jaar nwe ronde, nwe en ws ook andere kansen.
Van de gisteren verpotte plantjes hangt nog geen enkel exemplaar op apegapen, ook geen van de wat stakerige tomatenplantjes. Anderen dan de afgestorven hap, maar toch. Dacht dat het misschien aan de wat iele, doorgeschoten vorm lag, dat ze het niet hebben gehaald. Maar nee, dus. Het maakt het niet helderder. De gisteren verpotte boel wat steviger aangedrukt en nog natter gemaakt, maar kan me daar als oorzaak weinig bij voorstellen. Misschien iets te lang gewacht met water geven? Ach, dat eeuwige gezoek naar het 'waarom' van mn fout gaande zaken. Volgend jaar nwe ronde, nwe en ws ook andere kansen.
Ontstijgen
Vanochtend het mistige dal ontstegen. Prachtig, een haast machtig gevoel als je heuvelopwaarts langzaam boven de 'wolken' uitstijgt. Moest onwillekeurig aan het refrein van een nummer van Reinhard Mey denken:
Über den Wolken
Muss die Freiheit wohl grenzenlos sein
Alle Ängste, alle Sorgen
Sagt man
Blieben darunter verborgen
Und dann
Würde was uns groß und wichtig erscheint
Plötzlich nichtig und klein
Net niet als die ene keer in mijn leven, dat ik te voet boven de 3000 meter uit ben gekomen. En trouwens geen ruk zag, behalve de nog hogere toppen omdat we al enige honderden meters lager door het wolkendek waren gestoten.
Über den Wolken
Muss die Freiheit wohl grenzenlos sein
Alle Ängste, alle Sorgen
Sagt man
Blieben darunter verborgen
Und dann
Würde was uns groß und wichtig erscheint
Plötzlich nichtig und klein
Net niet als die ene keer in mijn leven, dat ik te voet boven de 3000 meter uit ben gekomen. En trouwens geen ruk zag, behalve de nog hogere toppen omdat we al enige honderden meters lager door het wolkendek waren gestoten.
Verleren
Als je gewoontes tot 'oud' degradeert, moet je er niet meer in vervallen. Anders zit je om elf uur 's avonds te knikkebollen voor je Pc-scherm en krijg je 's ochtends je ogen maar met moeite open. Als dit de hang naar iets moet zijn, waarvan gezegd wordt, dat het verslavend is, dan is dat weinig uitnodigend.
donderdag 18 april 2019
Groen(te)
Het grootste deel van de middag bezig geweest met plantjes en geïmproviseerde potjes èn alles wat daar tussendoor kwam. Leuk zo'n aannemer die z'n werklui dropt en wat anders gaat doen. Kan ik mooi aannemer spelen, maar wie betaalt dat? Hij krijgt het voordeel van de twijfel vanwege toestanden met z'n vrouw. Een gespierde spijker, die in korte tijd aardig wat kilo's kwijtraakt, zou nog weleens niet goed kunnen zijn. Is allemaal niet makkelijk in te schatten. Hij ligt zelf ook voor iedere schijt in een privékliniek. Op die manier heb je een beheersprobleem op het financiële vlak, ondanks de verhoudingsgewijs goede inkomens, die ze als tweeverdieners bij elkaar leggen.
Maar goed, een slechte gezondheid wens je ook het minder sympathieke deel van je kennissenkring niet toe en daar horen ze niet eens bij ondanks al het gezeik van het afgelopen jaar. Maar maakt niet uit. Tussen al die oneigenlijke werkzaamheden door 64 platic bekertjes gevuld met pootgrond en daar potentiële tuinggegadigden in gestopt. Nu hopen, dat ik het beter heb gedaan, dan bij die wegkwijnende partij mini-tomaatplanten.
Ik heb met dit soort werk weinig ervaring. Me altijd beperkt tot wat direct in de koude grond gezaaid komen worden of als pootbare plant te koop was.
Maar goed, een slechte gezondheid wens je ook het minder sympathieke deel van je kennissenkring niet toe en daar horen ze niet eens bij ondanks al het gezeik van het afgelopen jaar. Maar maakt niet uit. Tussen al die oneigenlijke werkzaamheden door 64 platic bekertjes gevuld met pootgrond en daar potentiële tuinggegadigden in gestopt. Nu hopen, dat ik het beter heb gedaan, dan bij die wegkwijnende partij mini-tomaatplanten.
Ik heb met dit soort werk weinig ervaring. Me altijd beperkt tot wat direct in de koude grond gezaaid komen worden of als pootbare plant te koop was.
Nieuws?
Vannacht in een nwe auto gereden. Nee, geen truck, een personenauto maar eentje met een vreemd interieur. Een dashbord als een A'tje waar zelfklevende plakplaatjes op hebben gezeten, eraf zijn gehaald en het kader is blijven zitten. Had ook geen idee hoe ik kon weten of ik voor- of achteruit zou gaan, als ik het ding in beweging zette. De richting van vertrek leek willekeurig. Verder een hoop jonge katjes. Magere, overdreven lange scharminkels die overal op de stomste plekken lagen te slapen. En lammetjes die in gaten probeerden te verdwijnen, waarin tegelijkertijd een hoop vla-achtige smurrie werd gekiept. Soort van afvoerputjes. Het lukte de beestjes echter niet om mee 'down the drain' te gaan en ze staken steeds weer blèèèrend hun kopje op waar de smurrie dan over heen stroomde het 'putje' in.
Dit is al moeilijk te duiden, maar over die hele wirwarrige boel kwam ook nog zoiets als een homo-erotische zweem. Nou, dat is me eerder nog niet overkomen. De verrassingen van de oude dag? Zit ik in een kast en heb dat tot op heden niet door gehad? Lijkt me stug. Laat ik het op een vergissing houden. Bij al die onzin, die d'r 's nacht voorbij wil komen, is een misser natuurlijk zo gemaakt.
Dit is al moeilijk te duiden, maar over die hele wirwarrige boel kwam ook nog zoiets als een homo-erotische zweem. Nou, dat is me eerder nog niet overkomen. De verrassingen van de oude dag? Zit ik in een kast en heb dat tot op heden niet door gehad? Lijkt me stug. Laat ik het op een vergissing houden. Bij al die onzin, die d'r 's nacht voorbij wil komen, is een misser natuurlijk zo gemaakt.
Afglijden
De swung is er weer vanaf. Dat wordt aanzwengelen vandaan. Het gemoed jojoot sneller heen en weer dan het weer. Geen pijl op te trekken. Gelukkig niet zo'n ouderwetse 'De hele wereld mag van mij in de stront zakken' maar gewoon de neiging te ontlopen, waar ik gisteren zo goed mee ben begonnen. Weer werkt ook niet mee, maar dat is in situaties als deze eerder positief dan negatief te duiden. Nu kunnen een aantal dingen gewoon niet en hoef ik ze dus ook niet te ontlopen. Dit wordt met begrip en geduld de terughoudenheid accepteren waarmee de dag opgang zou kunnen worden gebracht, zonder dat de boel klapt.
Beetje pappen, beetje nat houden, steuntje hier, duwtje daar, niet gaan zitten, zeker niet bij de pakken. Zo'n verkeerde vaart zal het wel niet lopen. Gewoon zo'n dag dat je je realiseert hoeveel onzin d'r standaard en steeds weer opnieuw gedaan moet worden om een beetje te kunnen doen waar je toevallig zin in hebt. Afwas, was, vuil vegen, hout hakken, rommel opruimen, winterbanden verwisselen en dan loop je langs de verpotte plantjes en zie dat van één soort mini-tomaat inmiddels nog maar 4 van de 11 pogen er iets van te maken. Een wrange dank voor weken zorg en mn aandacht. Dan zou je toch bijna denken "Waarom doe ik het?".
Nou voor de lol en blijkbaar heb ik iets verkeerd gedaan of gewoon pech met die club. De rest ziet acceptabeler tot goed uit. Maar ik moet zeggen het laat me aarzelen om ook de rest over te zetten in de geïmproviseerde potjes. Misschien toch maar gewoon de afwas. Daar kan ik niks verkeerd aan doen.
Beetje pappen, beetje nat houden, steuntje hier, duwtje daar, niet gaan zitten, zeker niet bij de pakken. Zo'n verkeerde vaart zal het wel niet lopen. Gewoon zo'n dag dat je je realiseert hoeveel onzin d'r standaard en steeds weer opnieuw gedaan moet worden om een beetje te kunnen doen waar je toevallig zin in hebt. Afwas, was, vuil vegen, hout hakken, rommel opruimen, winterbanden verwisselen en dan loop je langs de verpotte plantjes en zie dat van één soort mini-tomaat inmiddels nog maar 4 van de 11 pogen er iets van te maken. Een wrange dank voor weken zorg en mn aandacht. Dan zou je toch bijna denken "Waarom doe ik het?".
Nou voor de lol en blijkbaar heb ik iets verkeerd gedaan of gewoon pech met die club. De rest ziet acceptabeler tot goed uit. Maar ik moet zeggen het laat me aarzelen om ook de rest over te zetten in de geïmproviseerde potjes. Misschien toch maar gewoon de afwas. Daar kan ik niks verkeerd aan doen.
Voortgankelijk
Ga ik me nog tegen de Notre Dame aan bemoeien of meer wat er van over is? Nee, voor mij is dat hoofdstuk gesloten. Geschiedenis. Afgelopen. Voorbij. Ik vrees, dat ik over 10 of 20 jaar kan zeggen: "Zie je wel, ik zei het je toch!" Mocht ik er dan nog zijn, is dat in elk geval al mooi meegenomen.
Is het interessant, dat ik garage no. 11 heb gekocht vanavond? Nee, absoluut niet. Daar ga ik niet alleen niet over uitwijden, ik ga er zelfs in het spel voorlopig niks mee doen. Ik zoek en niet alleen in de digitale truckerswereld. Net als in de woonwerkelijkheid is het casco & Co zo goed als gerealiseerd en komt het tijdperk van de fijnafstelling en afwerking om de hoek kijken. Dat vergt omschakelen en laat dat nou niet mijn sterkste kant zijn.
Dat er mensen zijn, die dat allemaal op voorhand weten te bedenken, het realiseren en dan in iets intrekken wat helemaal 'Af' is, daar kan ik me weinig bij voorstellen. Zelfs in de grove lijnen is het 'er bij blijven' om te voorkomen dat origineel bedachte plannen uitgevoerd worden, die bij nader inzien niet zijn wat het zou moeten zijn.
We zijn hier nu 5/6 jaar bezig en het is een knappe prestatie, dat het meest van wat gerealiseerd is, nog steeds met de wensen en ideeën in mijn hoofd overeenkomt en er niet al een reeks verbouwingsplannen op stapel staat. Wat is dat? Dynamiek? Getemd, dan wel. Of gewoon niet weten wat je wilt?
Is het interessant, dat ik garage no. 11 heb gekocht vanavond? Nee, absoluut niet. Daar ga ik niet alleen niet over uitwijden, ik ga er zelfs in het spel voorlopig niks mee doen. Ik zoek en niet alleen in de digitale truckerswereld. Net als in de woonwerkelijkheid is het casco & Co zo goed als gerealiseerd en komt het tijdperk van de fijnafstelling en afwerking om de hoek kijken. Dat vergt omschakelen en laat dat nou niet mijn sterkste kant zijn.
Dat er mensen zijn, die dat allemaal op voorhand weten te bedenken, het realiseren en dan in iets intrekken wat helemaal 'Af' is, daar kan ik me weinig bij voorstellen. Zelfs in de grove lijnen is het 'er bij blijven' om te voorkomen dat origineel bedachte plannen uitgevoerd worden, die bij nader inzien niet zijn wat het zou moeten zijn.
We zijn hier nu 5/6 jaar bezig en het is een knappe prestatie, dat het meest van wat gerealiseerd is, nog steeds met de wensen en ideeën in mijn hoofd overeenkomt en er niet al een reeks verbouwingsplannen op stapel staat. Wat is dat? Dynamiek? Getemd, dan wel. Of gewoon niet weten wat je wilt?
woensdag 17 april 2019
Recapituleren
De dag voorbij voor ik het goed en wel in de gaten had. Je zou nu iets van blessuretijd moeten kunnen regelen en dan de tijd oprekken, zodat er iets bij komt zonder dat het ten koste gaat van de nacht. Maar ja, als mensen al een probleem maken van het tweemaal per jaar verzetten van de klok, zal dit er wel nooit inzitten, ongeacht of het te realiseren is of niet. Morgen verder dus. De take_02 van vandaag.
Boodschappen zijn gedaan, daar hoef ik me morgen niet mee bezig te houden. Wel koken, maar dat is een ander verhaal. Verder blijft de wasmachine in 24 sukkelen. Iets met de watertoevoer. Dacht dat ik het laatst had opgelost of in elk geval verbeterd. Ik ga het ding niet weer demonteren. Tijd dat mijn machine hier aangesloten wordt. Een deel van de verpotte plantjes oogt knap miserabel. Toch zonde van al die zorg en tijd, die het kost, als ze vervolgens wegkwijnen.
Wat is er nog meer? O ja. Prada en Mopke hadden vanavond onderweg een stevig meningsverschil. Dat er geen bloed vloeide, heeft me verbaasd. Het jonkie en de bazin .... oooee. Stap daar maar tussen. Nou, dat heb ik niet gedaan. Wel één van beide bij de achterpoten gepakt en van de ander afgetrokken en dat driemaal ... Nog verbazingwekkender dan het ontbreken van bloed, was, dat geen van de honden wegliep. Aan de riem houden en ingrijpen ging niet samen, dus die riemen maar losgelaten. Maar geen van de gezusters peerde 'm, ook de vechtersbazen niet, nadat ze er uiteindelijk genoeg van hadden. Is dat positief?
Boodschappen zijn gedaan, daar hoef ik me morgen niet mee bezig te houden. Wel koken, maar dat is een ander verhaal. Verder blijft de wasmachine in 24 sukkelen. Iets met de watertoevoer. Dacht dat ik het laatst had opgelost of in elk geval verbeterd. Ik ga het ding niet weer demonteren. Tijd dat mijn machine hier aangesloten wordt. Een deel van de verpotte plantjes oogt knap miserabel. Toch zonde van al die zorg en tijd, die het kost, als ze vervolgens wegkwijnen.
Wat is er nog meer? O ja. Prada en Mopke hadden vanavond onderweg een stevig meningsverschil. Dat er geen bloed vloeide, heeft me verbaasd. Het jonkie en de bazin .... oooee. Stap daar maar tussen. Nou, dat heb ik niet gedaan. Wel één van beide bij de achterpoten gepakt en van de ander afgetrokken en dat driemaal ... Nog verbazingwekkender dan het ontbreken van bloed, was, dat geen van de honden wegliep. Aan de riem houden en ingrijpen ging niet samen, dus die riemen maar losgelaten. Maar geen van de gezusters peerde 'm, ook de vechtersbazen niet, nadat ze er uiteindelijk genoeg van hadden. Is dat positief?
Opschakelen
Of het comprimeren van een dag een een dagdeel gaat lukken, weet ik nog niet zo, maar ben lekker bezig. Me geeneens de tijd gegund om de bloggen. Nu wist ik ook niks te verzinnen, dat scheelt natuurlijk. Goed begonnen. Lekker gelopen. De werklui (èn mezelf) van koffie voorzien. De wasmachine opgestart. Boodschappen gedaan. En tussendoor mijn Volvo FH750 Globetrotter XL een dagrit richting z'n bestemming verplaatst.
Bijna zoiets als een gewenste routine. Het regent, dus ik hoef me niet met tuin en/of buiten bezig te houden en dat ga ik niet doen ook. De afwas zometeen en dan verder met het soppen van de keuken, waar ik inmiddels alweer wat weken geleden enthousiast aan ben begonnen maar halverwege is blijven steken. Me kortom langzaam in de richting werken van meer en nwe mogelijkheden. Het is een beetje jammer, dat de klad in het werken in de tuin is gekomen. Maar dat is het nadeel van stressloos werken. Het kost zeeën met tijd door de te genieten rust maar ook door de tijd die opgeslokt wordt door wat er allemaal tussendoor fietst.
Vanaf morgen trekt het weer bij en zijn de omstandigheden ideaal voor een inhaalslag. Misschien is dan zelfs de bestrating 'af' en kan het oude meubilair van Mariana's oma eindelijk onder het plastic vandaan in de tuin en naar de schuur verplaatst worden. Ruimte, zicht èn meer tuin. Ik kan maar moeilijk wachten. Goed teken. Beter dan het mijn reet zou roesten.
Bijna zoiets als een gewenste routine. Het regent, dus ik hoef me niet met tuin en/of buiten bezig te houden en dat ga ik niet doen ook. De afwas zometeen en dan verder met het soppen van de keuken, waar ik inmiddels alweer wat weken geleden enthousiast aan ben begonnen maar halverwege is blijven steken. Me kortom langzaam in de richting werken van meer en nwe mogelijkheden. Het is een beetje jammer, dat de klad in het werken in de tuin is gekomen. Maar dat is het nadeel van stressloos werken. Het kost zeeën met tijd door de te genieten rust maar ook door de tijd die opgeslokt wordt door wat er allemaal tussendoor fietst.
Vanaf morgen trekt het weer bij en zijn de omstandigheden ideaal voor een inhaalslag. Misschien is dan zelfs de bestrating 'af' en kan het oude meubilair van Mariana's oma eindelijk onder het plastic vandaan in de tuin en naar de schuur verplaatst worden. Ruimte, zicht èn meer tuin. Ik kan maar moeilijk wachten. Goed teken. Beter dan het mijn reet zou roesten.
dinsdag 16 april 2019
Invoegen
Tot zover de barbarij. Wordt tijd dat de werklui voor vandaag hun biezen pakken. De honden barsten van de energie en willen naar buiten. Van dat 'voor de Pasen klaar' gaat weinig terecht komen. Volgende week werken ze niet en ze zijn al bijna een week later begonnen. Maar geen problemen van maken. De lui die hier nu aan de slag zijn, zijn niet de types, die mede de problemen hebben veroorzaakt. In feite lopen ze de traagheid van de vorige ploeg en het planningsonvermogen van de aannemer recht te breien.
De aannemer heeft weer andere problemen mn op het persoonlijke vlak, wat het allemaal niet simpeler maakt. Het lijkt het leven wel en gelukkig word ik ditmaal vooralsnog ontzien op wat werkvertraging na. Als de lui nou de (te) lange werkdag willen beëindigen, kan ik de honden uitlaten en mezelf met de voorbereidingen voor de rest van de week bezig houden. Was, afwas, tuin, verpotten en hout verzagen. Het spant ff, de activiteitenboog, maar dat doet meer goed, dan het verkeerd aanvoelt. Morgen eventjes 24 uur in een middag persen en we zijn een heel eind in de goede richting.
De aannemer heeft weer andere problemen mn op het persoonlijke vlak, wat het allemaal niet simpeler maakt. Het lijkt het leven wel en gelukkig word ik ditmaal vooralsnog ontzien op wat werkvertraging na. Als de lui nou de (te) lange werkdag willen beëindigen, kan ik de honden uitlaten en mezelf met de voorbereidingen voor de rest van de week bezig houden. Was, afwas, tuin, verpotten en hout verzagen. Het spant ff, de activiteitenboog, maar dat doet meer goed, dan het verkeerd aanvoelt. Morgen eventjes 24 uur in een middag persen en we zijn een heel eind in de goede richting.
Geschiedenis ...
Kijk, dit is nu wat ik bedoel(de):
"Daarbij moeten architecten en kunsthistorici in het geval van de Notre Dame antwoorden vinden op ingewikkelde vragen. De in architectuurgeschiedenis gespecialiseerde hoogleraar Carola Hein: ‘Probeer je het gebouw te herstellen zoals de eerste architecten het in de 12de eeuw ooit bedoelden? Kies je ervoor om de kerk zoveel mogelijk te laten lijken op hoe het gebouw er tot voor kort uitzag? Wil je het tijdsbeeld van alle eerdere renovaties laten zien? Voeg je nieuwe functionaliteiten toe, om de kerk meer te laten passen bij hoe mensen vandaag de dag kerken gebruiken?’" (Vk.nl, 16-04-2019)
De grootste ramp van de brand, is dat niemand eigenlijk precies weet wat verloren is gegaan. Dat gaat geëikel geven wat misschien wel het grootste deel van het ter beschikking komende geld gaat 'verbranden'. Excusez le mot.
Als ik lees, dat er nu al dubbel zoveel is toegezegd, als wat in 2017 nodig geacht werd voor een 'complete restaurantie' doet mij dat het ergste vrezen. Dit is 'gefundenes Fressen' voor geldwolven kwijlend van pretentie. Conserveer het zoals het nu is, maak een punt, een statement, zoals dat stadje in Frankrijk, dat ergens in de IIWO is uitgemoord en in de fik gestoken is door de SS. Groot glazen dak er overheen om weersinvloeden zoveel mogelijk uit te sluiten, maar aub dan niet zo'n lelijk ding, als ze over de zwaar verminkte restanten van Les Halles hebben opgetrokken. Geen gelul over interpretaties, culturele richtingenstrijd en grandioze geldverspilling. Weet zo een paar 'projectjes' te benoemen in Parijs en omgeving, die een paar miljoen goed zouden kunnen gebruiken.
"Daarbij moeten architecten en kunsthistorici in het geval van de Notre Dame antwoorden vinden op ingewikkelde vragen. De in architectuurgeschiedenis gespecialiseerde hoogleraar Carola Hein: ‘Probeer je het gebouw te herstellen zoals de eerste architecten het in de 12de eeuw ooit bedoelden? Kies je ervoor om de kerk zoveel mogelijk te laten lijken op hoe het gebouw er tot voor kort uitzag? Wil je het tijdsbeeld van alle eerdere renovaties laten zien? Voeg je nieuwe functionaliteiten toe, om de kerk meer te laten passen bij hoe mensen vandaag de dag kerken gebruiken?’" (Vk.nl, 16-04-2019)
De grootste ramp van de brand, is dat niemand eigenlijk precies weet wat verloren is gegaan. Dat gaat geëikel geven wat misschien wel het grootste deel van het ter beschikking komende geld gaat 'verbranden'. Excusez le mot.
Als ik lees, dat er nu al dubbel zoveel is toegezegd, als wat in 2017 nodig geacht werd voor een 'complete restaurantie' doet mij dat het ergste vrezen. Dit is 'gefundenes Fressen' voor geldwolven kwijlend van pretentie. Conserveer het zoals het nu is, maak een punt, een statement, zoals dat stadje in Frankrijk, dat ergens in de IIWO is uitgemoord en in de fik gestoken is door de SS. Groot glazen dak er overheen om weersinvloeden zoveel mogelijk uit te sluiten, maar aub dan niet zo'n lelijk ding, als ze over de zwaar verminkte restanten van Les Halles hebben opgetrokken. Geen gelul over interpretaties, culturele richtingenstrijd en grandioze geldverspilling. Weet zo een paar 'projectjes' te benoemen in Parijs en omgeving, die een paar miljoen goed zouden kunnen gebruiken.
Heiligdom?
Mariana huilt om de Notre Dame en het enige wat ik kan denken is: "Hier gaan een paar mensen heel rijk van worden." Da's quiet un verschilletje.
Fikkie
Muren staan nog, rest is afgefikt. De eerste 100 mln voor de restaurantie zijn binnen. Valt al weer mee, dat geen drie dagen van nationale rauw zijn afgekondigd. Noem me maar een cultuurbaraar maar het is een gebouw dat afgefikt is en nieteens een woonhuis. Geen privébezit verloren gegaan, geen onvervangbare herinneringen opgegaan in rook. Eens zien hoelang het duurt voordat de architectuurbla-bla begint over kansen, vernieuwen, eerbetoon aan, nwe mogelijkheden met respect voor wat vergaan is, etc. etc. Waarom zoveel heisa om een oud gebouw, als je de stad ondertussen volplempt met van die moderne, spiegelende wangedrochten van vele malen de hoogte van de Notre Dame?
D'r is een toeristische trekpleister verloren gegaan, dat snap ik ook wel, een kip met gouden eieren geslacht. Straks een attractie extra: een tentoonstelling over de grote brand van 2019 en de jarenlange herstelwerkzaamheden, waar, als het zo doorgaat, het aan geld niet zal ontbreken en de verantwoordelijken straks van gekkenheid niet weten hoe ze het besteed moeten krijgen.
D'r is een toeristische trekpleister verloren gegaan, dat snap ik ook wel, een kip met gouden eieren geslacht. Straks een attractie extra: een tentoonstelling over de grote brand van 2019 en de jarenlange herstelwerkzaamheden, waar, als het zo doorgaat, het aan geld niet zal ontbreken en de verantwoordelijken straks van gekkenheid niet weten hoe ze het besteed moeten krijgen.
maandag 15 april 2019
Scoringsdrang?
100% dekking van het wegnet voor elkaar krijgen in ETS2. Is niet te doen. Behalve dat het wegennet steeds weer wordt uitgebreid, zijn er zoveel kleine lullige stukjes weg, die je allemaal met je truck moet passeren, wil je ooit op die 100% uitkomen. Rondjes industrieterrein, alle op-, afritten van verkeerspleinen, fly-overs etc. Dan zijn de landweggetjes en B-wegen met of zonder haarspelden nog bijna een verademing.
Als je naar het realiseren van die 100% streeft, heb je volgens mij een steekje los. Heb ik ook, zo bijzonder is dat ook weer niet, maar zo los zitten ze bij mij niet. Sinds de laatste uitbreiding van het wegennet richting Litouwen, Letland en Estland kruip ik traag maar gestaag in de richting van de 60%. Met 59,93% zit ik er heel dicht tegenaan. Als nu de komende dagen niet een update van het programma de wereld in wordt gestuurd met daarin een uitbreiding van het wegennet, dan zou ik die 60% voor het komende weekeinde voor elkaar moeten kunnen krijgen.
Zegt me dat wat? Nou, eigenlijk niet. Waaarom ben ik er dan mee bezig? Geen idee.
Als je naar het realiseren van die 100% streeft, heb je volgens mij een steekje los. Heb ik ook, zo bijzonder is dat ook weer niet, maar zo los zitten ze bij mij niet. Sinds de laatste uitbreiding van het wegennet richting Litouwen, Letland en Estland kruip ik traag maar gestaag in de richting van de 60%. Met 59,93% zit ik er heel dicht tegenaan. Als nu de komende dagen niet een update van het programma de wereld in wordt gestuurd met daarin een uitbreiding van het wegennet, dan zou ik die 60% voor het komende weekeinde voor elkaar moeten kunnen krijgen.
Zegt me dat wat? Nou, eigenlijk niet. Waaarom ben ik er dan mee bezig? Geen idee.
Monumentaal ...
Ach gut .... de gemiddelde toerist houdt een dagdeel over bij zijn/haar komende bezoek aan Parijs. Minstens een dagdeel. Weet niet direct een alternatief te verzinnen om dat gat te vullen. Voorlopig geen rijen meer voor de Notre Dame, dat scheelt al gauw twee uur wachten, waarna je achtmens-breed in colonne een rondje door de kerk mocht maken. Als ik zo de beelden van de brand inschat, gaat dat langer dan een paar jaar duren voordat de toeristen er weer in rijen staan te wachten. Goed droog hout. Dat wil wel. Je zult maar degene zijn geweest, die z'n 'cloppe' weggeschoten heeft, voordat ie echt gedooft was, of hebben liggen klooien met de slijpschijf of het lasapparaat. Mogelijkheden te over. Zund, maar niet die ramp die er nu van gemaakt wordt. (Reactie Macron op Twitter. "Deel van ons staat in brand.") Hoeveel van het origineel zou er überhaupt nog zijn geweest? Het wordt er op deze manier in elk geval niet meer op. Da's zeker.
Vooruitgang
Geen verkeerde dag. Een hoop gedaan. Nog niet zo'n dag waar je er één van per week van zou moeten hebben om de rest van de week een beetje te kunnen freewheelen maar een aardig end in de goeie richting. Ondanks gisteren en sowieso de afgelopen week gaat het helemaal niet zo verkeerd. Het voelt zo tenminste niet aan. Het is al een tijdje alsof er actie in de lucht hangt en in wat ik doe zit zowaar iets, wat je van enige vorm van richting zou kunnen betichten. Nu over die verdomde drempel heen en vol op de slepende zaken duiken.
Morgen eerst mijn APK en dan verder met het straktrekken van mijn omtrekkende bewegingen. De tuin heeft goed gedaan. Nu alleen erbij blijven en het onkruid niet de gelegenheid geven de overhand te verkrijgen. Vandaag zwaar zwart plastic gekocht om bepaalde delen af te dekken en zo hopelijk het onkruid op iets van twee perceeltjes onder controle te houden, ook als ik er dit jaar niet veel niet mee ga doen, met die veldjes. Het is een aanvulling op de strobedekking en het groenbemesten.
Vandaag ook de kettingzaag schoongemaakt. Is volgens mij de eerste keer in al die jaren, dat ik met zo'n machine werk, dat ik aan het begin van het seizoen de machine schoonmaak en test ipv morgen of overmorgen als een wilde aan de starter sta te rukken en de boel natuurlijk verzuip met alle navolgende ellende vandien. Ook zo'n klein dingetje dat het idee ondersteunt, dat ik bezig ben in de goede richting.
Morgen eerst mijn APK en dan verder met het straktrekken van mijn omtrekkende bewegingen. De tuin heeft goed gedaan. Nu alleen erbij blijven en het onkruid niet de gelegenheid geven de overhand te verkrijgen. Vandaag zwaar zwart plastic gekocht om bepaalde delen af te dekken en zo hopelijk het onkruid op iets van twee perceeltjes onder controle te houden, ook als ik er dit jaar niet veel niet mee ga doen, met die veldjes. Het is een aanvulling op de strobedekking en het groenbemesten.
Vandaag ook de kettingzaag schoongemaakt. Is volgens mij de eerste keer in al die jaren, dat ik met zo'n machine werk, dat ik aan het begin van het seizoen de machine schoonmaak en test ipv morgen of overmorgen als een wilde aan de starter sta te rukken en de boel natuurlijk verzuip met alle navolgende ellende vandien. Ook zo'n klein dingetje dat het idee ondersteunt, dat ik bezig ben in de goede richting.
Onzinnigheid
Op in de vaart der volkeren. Het internet in Roemenië en mn dan de Roemeense belastingen. Leuk maken ze het niet en makkelijk vooral voor hun zelf. Het is een paar weken geleden al langs gekomen. Het ziekenfonds of hoe je het moet noemen moest ineens via het internet, dus online aangevraagd worden. Tenminste je moest een account aanmaken, wat gegevens invullen en daar rolde een te betalen bedrag uit. Met die papieren moest je naar de kassa in het lokale belastingkantoor, betalen en je kreeg een kwitantie van die betaling.
Maar daar waren we er nog niet mee. Net al voorheen moest ik met die betalingsbepaling en de ontvangen kwitantie naar Sibiu om die te registreren bij de desbetreffende instantie. ANAF is belastingen. CNAS is de sociale verzekeringsinstantie. Of ik de volgende keer aub kopieën wil maken van de meegenomen papieren. Ok, oké. Graag een soort van betalings- cq inschrijvingsbevestiging. Nee zeg, dat kun je thuis zelf via de desbetreffende pagina op de website van de CNAS .... Tell me, wat is de meerwaarde hier? Ik loop me een ongeluk, maak prints en kopieën, verrij de nodige liter diesel, wat doet dat internet in deze toevoegen?
Maar daar waren we er nog niet mee. Net al voorheen moest ik met die betalingsbepaling en de ontvangen kwitantie naar Sibiu om die te registreren bij de desbetreffende instantie. ANAF is belastingen. CNAS is de sociale verzekeringsinstantie. Of ik de volgende keer aub kopieën wil maken van de meegenomen papieren. Ok, oké. Graag een soort van betalings- cq inschrijvingsbevestiging. Nee zeg, dat kun je thuis zelf via de desbetreffende pagina op de website van de CNAS .... Tell me, wat is de meerwaarde hier? Ik loop me een ongeluk, maak prints en kopieën, verrij de nodige liter diesel, wat doet dat internet in deze toevoegen?
Vergeten?
Oeps aannemer ... Dat had ik mooi ff goed ver weg gedrukt. Blij dat ik voor achten al mijn ogen opsloeg en me ter beloning nog eens lekker uitgestrekt en omgedraaid. Maar niet voor lang. Aan de honden was te merken, dat er ongewone dingen gebeurden op de binnenplaats en nog duurde het vele seconden voordat het dubbeltje viel. Allez, dans les pieds.
Koffie verzorgd. Een aannemer die netje uit de doeken deed, wat nog gedaan moest worden en in welke volgorde ze dachten het te gaan klaren. Heftig omschakelen. Morgenvroeg een uur eerder mijn nest uit.
Koffie verzorgd. Een aannemer die netje uit de doeken deed, wat nog gedaan moest worden en in welke volgorde ze dachten het te gaan klaren. Heftig omschakelen. Morgenvroeg een uur eerder mijn nest uit.
zondag 14 april 2019
Niksig
Weer zo'n onbestemde dag. Je houdt je bezig maar doet eigenlijk niets. Te koud en teveel wind om buiten iets te doen. Geen zin om een hoop rommel binnen te maken dus het verpotten maar ff het verpotten gelaten. Wilde uit gaan eten maar heb uiteindelijk zelf gekookt. Had iets van plannen voor de middag, niets groots, maar daar is niets van terecht gekomen.
Slechte stemming? Meer geen stemming. Wat rondgekacheld door Europa, maar was er niet echt bij. Nog nooit in de afgelopen weken zovaak moeten terug vallen op de automatische opslagmomenten vanwege geklooi met paaltjes, verkeersborden, vangrail en erger. Blij dat ik aangekomen was en de boel verder de boel gelaten. Wat rondgeneusd op de standaardplekken op het internet. Helaas viel daar weinig te beleven. Het is zondag. Weekeinde. Dan ligt de actualiteit op z'n lauweren muv voetballen, maar dat interesseert me voor geen reet. Zelfs Youp had er vandaag geen zin, tenminste niet op z'n eigen website.
Al in bad gelegen maar nog niet toe aan het bed. In Utrecht zou ik de stad in lopen. In de auto stappen lijkt me het verkeerde idee en de bar(s) in het dorp zijn op dit tijdstip te bar voor woorden. Dan maar een frisse neus halen? Genoeg gelopen met de honden vandaag. D'r is zelfs niks, waar ik me eens lekker aan kan storen. En dat stuk in mijn kraag heeft zijn aantrekkingskracht ergens de laatste 4 jaar verloren. Potje janken dan maar? Hoe doe je doet?
Slechte stemming? Meer geen stemming. Wat rondgekacheld door Europa, maar was er niet echt bij. Nog nooit in de afgelopen weken zovaak moeten terug vallen op de automatische opslagmomenten vanwege geklooi met paaltjes, verkeersborden, vangrail en erger. Blij dat ik aangekomen was en de boel verder de boel gelaten. Wat rondgeneusd op de standaardplekken op het internet. Helaas viel daar weinig te beleven. Het is zondag. Weekeinde. Dan ligt de actualiteit op z'n lauweren muv voetballen, maar dat interesseert me voor geen reet. Zelfs Youp had er vandaag geen zin, tenminste niet op z'n eigen website.
Al in bad gelegen maar nog niet toe aan het bed. In Utrecht zou ik de stad in lopen. In de auto stappen lijkt me het verkeerde idee en de bar(s) in het dorp zijn op dit tijdstip te bar voor woorden. Dan maar een frisse neus halen? Genoeg gelopen met de honden vandaag. D'r is zelfs niks, waar ik me eens lekker aan kan storen. En dat stuk in mijn kraag heeft zijn aantrekkingskracht ergens de laatste 4 jaar verloren. Potje janken dan maar? Hoe doe je doet?
Vlotjes
Jeetje, dat ging akelig soepel berg op en dat na een haast ouderwets doorgesmeerde zateravond, waar pas een eind in de kleine uurtjes een punt achter werd gezet. Je kunt er ook werkelijk geen peil op trekken.
zaterdag 13 april 2019
Uitzetten
Bij gebrek aan aardewerken potjes vandaag begonnen om het 'onder glas' gezaaide spul in plastic koffiebekertjes om te potten. Eerst gaten in de bodem gemaakt om het teveel aan water een uitweg te bieden. Zo'n gat in zo'n stom koffiebekertje doe je dus niet ff. Die krengen bieden behoorlijk wat weerstand tegen de punt van een scherp mes. Uiteindelijk een boor, volgens mij 8 mm maar dat is verder niet echt interessant, in een brandende gaspit gehouden en vervolgens een paar maal door de bodem van een bekertje gedrukt. Dat ging redelijk soepeltjes.
Op die manier de courgettes en een deel van de mini-tomatenplanten omgepot. Of moet ik verspenen zeggen? Zeven courgette planten. Als iemand al eens een courgette plant in de tuin heeft gehad, weet hij/zij dat dit erg veel courgettes gaat opleveren. Meer dan drie hoef ik er niet, maar niet alles komt altijd op cq overleeft het verpotten. Kan met het overschot vast een ander blij maken, als alle plantjes door blijven groeien. In mindere mate geldt dat ook voor de mini-tomaten. Aan 28 stuks in totaal heb ik voldoende en voor twee soorten klopt dat vrij aardig met 10 resp 11 plantjes. Meer zaadjes zaten er niet in het zakje. Maar van één soort heb ik er al meer dan dertig alleen èn dat was maar een deel van de inhoud van het zakje. Ook dat wordt weggeven, dus.
De pepers moeten nog aardig aanpoten, willen dat plantbare plantjes zijn over 3 à 4 weken. In het geheel mag ik volgend jaar wel een paar weken eerder beginnen met het binnenshuis zaaien van tuingewassen. En dingen als rode bieten en prei werkt niet via deze weg. Die kunnen beter gewoon wat later en dan direct in de koude grond. Al doende leert men.
Op die manier de courgettes en een deel van de mini-tomatenplanten omgepot. Of moet ik verspenen zeggen? Zeven courgette planten. Als iemand al eens een courgette plant in de tuin heeft gehad, weet hij/zij dat dit erg veel courgettes gaat opleveren. Meer dan drie hoef ik er niet, maar niet alles komt altijd op cq overleeft het verpotten. Kan met het overschot vast een ander blij maken, als alle plantjes door blijven groeien. In mindere mate geldt dat ook voor de mini-tomaten. Aan 28 stuks in totaal heb ik voldoende en voor twee soorten klopt dat vrij aardig met 10 resp 11 plantjes. Meer zaadjes zaten er niet in het zakje. Maar van één soort heb ik er al meer dan dertig alleen èn dat was maar een deel van de inhoud van het zakje. Ook dat wordt weggeven, dus.
De pepers moeten nog aardig aanpoten, willen dat plantbare plantjes zijn over 3 à 4 weken. In het geheel mag ik volgend jaar wel een paar weken eerder beginnen met het binnenshuis zaaien van tuingewassen. En dingen als rode bieten en prei werkt niet via deze weg. Die kunnen beter gewoon wat later en dan direct in de koude grond. Al doende leert men.
Eenkennigheid
Nu we het meta-niveau ruim overstegen zijn ook nog maar ff terug naar een stuk in de VK van voor mijn koorstige nachten. Had er wat over aangetekend, maar dat een week later ongebruikt verwijderd. Gebeurt wel vaker als de gewenste inspiratie ontbreekt. Het betreft het boek 'De onbewoonbare aarde' van ene David Wallace-Wells. Een vaag verhaal met als enige boodschap: Maakt niet uit wat het kost, probeer te veranderen en tegen te houden wat je kunt, niksdoen kost meer. Het gaat dan over de gevolgen van de klimaatsverandering.
Een hoop blabla, geen oplossingen, geen onderzoek, enkel grossierend in publicaties van wetenschappers, die zijnsinziens teveel genegeerd worden. In de komende decennia gaat/moet het allemaal gebeuren. We hebben het in één generatie verknoeit en moeten het in één generatie zien te keren. Het zal allemaal wel. Ik ben geen klimaatontkenner of hoe je dat moet noemen, maar ik heb wel zo mijn vrgtkns bij het idee, dat de mens de veranderingen in het klimaat kan keren of op z'n minst de gevolgen kan dempen.
De beste man heeft het over de noodzaak van een mondiale aanpak. Zoiets als een modiale mentaliteitsverandering. Als het ergens mis zal gaan, is het zeker in die hoek te zoeken. Maar zelfs als de hele wereld ineens vol inzet op niet-fossiele energieën, zich een ons recyclet en de vliegtuigen op waterstof in de lucht blijven hangen, dan verandert het klimaat nog steeds en ongetwijfeld op een voor de mens ongewenste wijze. De mens wil er maar niet aan, dat ie niet meer dan een onbetekend schakeltje is in een 'eeuwig' durende kringloop. Het klimaat verandert namelijk altijd en voortdurend. Het klimaat is net als de hele natuur een dynamische toestand en niet het wensdenken van het KNMI op basis van hooguit 100 jaar weerggegevens.
Het klimaat is onderdeel van een globaal, letterlijk de wereldbol-omvattend evenwicht waar de mens al dik 100 jaar aan zit te klooien op een manier, die voorspelbaar een keer fout moest gaan. Net als de geneeskunde op de schaal van het menselijke lichaam zo is de mensheid bezig met het mondiale ecosysteem. Ingreep-fout-oplossing. Steeds weer geval per geval. Pas langzaam begint door te dringen dat het kappen van het Amazone oerwoud gevolgen heeft voor de dijkhoogte in Nederland. Maar of de mens het nou snapt of niet de verstoorde evenwichten zoeken hun eigen weg naar een nw evenwicht, dat is natuur-eigen. En dat alles aan de Co2 zou liggen .... Ach, dat is ook weer zoiets. Veel verder kijken dan z'n verdiendmodel doet de gemiddelde mens zelden.
Een hoop blabla, geen oplossingen, geen onderzoek, enkel grossierend in publicaties van wetenschappers, die zijnsinziens teveel genegeerd worden. In de komende decennia gaat/moet het allemaal gebeuren. We hebben het in één generatie verknoeit en moeten het in één generatie zien te keren. Het zal allemaal wel. Ik ben geen klimaatontkenner of hoe je dat moet noemen, maar ik heb wel zo mijn vrgtkns bij het idee, dat de mens de veranderingen in het klimaat kan keren of op z'n minst de gevolgen kan dempen.
De beste man heeft het over de noodzaak van een mondiale aanpak. Zoiets als een modiale mentaliteitsverandering. Als het ergens mis zal gaan, is het zeker in die hoek te zoeken. Maar zelfs als de hele wereld ineens vol inzet op niet-fossiele energieën, zich een ons recyclet en de vliegtuigen op waterstof in de lucht blijven hangen, dan verandert het klimaat nog steeds en ongetwijfeld op een voor de mens ongewenste wijze. De mens wil er maar niet aan, dat ie niet meer dan een onbetekend schakeltje is in een 'eeuwig' durende kringloop. Het klimaat verandert namelijk altijd en voortdurend. Het klimaat is net als de hele natuur een dynamische toestand en niet het wensdenken van het KNMI op basis van hooguit 100 jaar weerggegevens.
Het klimaat is onderdeel van een globaal, letterlijk de wereldbol-omvattend evenwicht waar de mens al dik 100 jaar aan zit te klooien op een manier, die voorspelbaar een keer fout moest gaan. Net als de geneeskunde op de schaal van het menselijke lichaam zo is de mensheid bezig met het mondiale ecosysteem. Ingreep-fout-oplossing. Steeds weer geval per geval. Pas langzaam begint door te dringen dat het kappen van het Amazone oerwoud gevolgen heeft voor de dijkhoogte in Nederland. Maar of de mens het nou snapt of niet de verstoorde evenwichten zoeken hun eigen weg naar een nw evenwicht, dat is natuur-eigen. En dat alles aan de Co2 zou liggen .... Ach, dat is ook weer zoiets. Veel verder kijken dan z'n verdiendmodel doet de gemiddelde mens zelden.
Debilisering
Lulquote van de eeuw:
Hoogleraar: 'Extra vaccinaties kunnen levens redden'
De titel van een VK-interview. Aan zoiets ga je toch je tijd niet verspillen. Als je buiten loopt als het regent is de kans groot, dat je nat wordt. Als je na twaalf uur 's avonds de deur uitgaat, is de kans klein dat je een zonnesteek zult oplopen. Wat voor vak heeft die dojo gestudeerd? Opendeurologie??
Hoogleraar: 'Extra vaccinaties kunnen levens redden'
De titel van een VK-interview. Aan zoiets ga je toch je tijd niet verspillen. Als je buiten loopt als het regent is de kans groot, dat je nat wordt. Als je na twaalf uur 's avonds de deur uitgaat, is de kans klein dat je een zonnesteek zult oplopen. Wat voor vak heeft die dojo gestudeerd? Opendeurologie??
Eindeloos
"Timelapse of the future: A journey to the End of Time", een van de interessantere filmpjes die ik de laatste tijd op YouTube heb bekeken. Een visuele uitwerking van één van de ideeën over de ontwikkeling van het heelal. Iets met afkoeling en zo. Het half uur omvat een tijdspanne die vele triljoen triloenen triljoenen, etc. jaren omvat. Prachtig maar volkomen, maar dan ook volkomen nutteloos. Waarom iets bedenken wat je nooit zult kunnen bewijzen?
Als je de vroegste versies mee telt bestaat 'de mens' iets van 60 miljoen jaar. Maar pas 1,6 miljoen jaar geleden begon de vorm een beetje op die van vandaag te lijken en pas iets van 200.000 jaar is sprake van wat de moderne mens wordt genoemd. Dat is dus resp. in de laatste 1-1,5% van het huidig bekende bestaan van de aarde, in de laatste 0,3‰ en tenslotte in het laatste achtste deel van die 0,3 promille .... en dan menen te kunnen voorspellen dat het laatste zwarte gat verdampt over 4 duizend triljoen (8x) jaar en het begrip tijd zijn betekenis verliest. Gebaseerd op veronderstellingen en, zoals in het filmpje ook wordt gezegd, een compleet onbegrip van zoiets als zwarte massa.
Laat ik royaal doen en de mensheid nog 100.000 jaar geven, wat ik me niet kan voorstellen, wat is dan de zin om te bedenken wat er na 'ons' gaat gebeuren?? Het lijkt veel op waar ik zelf op kleine schaal mee bezig kan zijn. Eén van de vervelendste bijkomstigheden van doodgaan is namelijk geen deel meer uitmaken van wat na jouw tijd gebeurd.
Onder het filmpje stond een mooi commentaar:
Tsja, sprakeloos. Het enige wat me te binnen schiet is deze uitspraak van Carl Sagan:
"Compared to a star, we are like mayflies, fleeting ephemeral creatures who live out their whole lives in the course of a single day. From the point of view of a mayfly, human beings are stolid, boring, almost entirely immovable, offering hardly a hint that they ever do anything. From the point of view of a star, a human being is a tiny flash, one of billions of brief lives flickering tenuously on the surface of a strangely cold, anomalously solid, exotically remote sphere of silicate and iron.”
Unleashed123 | 12-04-19 | 20:35
Als je de vroegste versies mee telt bestaat 'de mens' iets van 60 miljoen jaar. Maar pas 1,6 miljoen jaar geleden begon de vorm een beetje op die van vandaag te lijken en pas iets van 200.000 jaar is sprake van wat de moderne mens wordt genoemd. Dat is dus resp. in de laatste 1-1,5% van het huidig bekende bestaan van de aarde, in de laatste 0,3‰ en tenslotte in het laatste achtste deel van die 0,3 promille .... en dan menen te kunnen voorspellen dat het laatste zwarte gat verdampt over 4 duizend triljoen (8x) jaar en het begrip tijd zijn betekenis verliest. Gebaseerd op veronderstellingen en, zoals in het filmpje ook wordt gezegd, een compleet onbegrip van zoiets als zwarte massa.
Laat ik royaal doen en de mensheid nog 100.000 jaar geven, wat ik me niet kan voorstellen, wat is dan de zin om te bedenken wat er na 'ons' gaat gebeuren?? Het lijkt veel op waar ik zelf op kleine schaal mee bezig kan zijn. Eén van de vervelendste bijkomstigheden van doodgaan is namelijk geen deel meer uitmaken van wat na jouw tijd gebeurd.
Onder het filmpje stond een mooi commentaar:
Tsja, sprakeloos. Het enige wat me te binnen schiet is deze uitspraak van Carl Sagan:
"Compared to a star, we are like mayflies, fleeting ephemeral creatures who live out their whole lives in the course of a single day. From the point of view of a mayfly, human beings are stolid, boring, almost entirely immovable, offering hardly a hint that they ever do anything. From the point of view of a star, a human being is a tiny flash, one of billions of brief lives flickering tenuously on the surface of a strangely cold, anomalously solid, exotically remote sphere of silicate and iron.”
Unleashed123 | 12-04-19 | 20:35
vrijdag 12 april 2019
Vol
Bij het rondrijden in de digitale truck komt volgens mij het verzadigingspunt in zicht. Dat trekt vast wel weer bij (deels tenminste) maar het monomane is er wel van af. De lange ritten kosten me een hele avond. De kortere trekken me niet. Je zou het een dilemma kunnen noemen. Maar dat is het niet. Het betekent simpelweg, dat de grootste lol d'r wel van af is. Het heeft nog best lang geduurd.
Het is een beetje als de ritjes van Le Chalard naar Utrecht of naar het vliegveld in Beauvais. De eerste keer is het spannend. De tweede keer al wat minder maar daardoor vaak alleen maar leuker. En ergens in de volgende ritten ken je niet alleen de oriëntatiepunten uit je hoofd, maar ook de opeenvolging van de verschillende landschappen, waar je doorheen rijdt, de tolpoorten, de afslagen en de wegrestaurants annex tankstations. Zelfs de plees en het aanbod aan consumpties weet je naar wegrestaurant in te delen.
Dan reis je niet meer. Dan verplaatst je je. Dan is de weg erheen niet meer het belangrijkste, maar de plek waar je gaat aankomen. Dan krijgt een auto iets van een vliegtuig. Je gaat ergens weg, komt vervolgens ergens aan en krijgt van dat wat ertussen ligt/gebeurt weinig mee. Automatisme. Dan komt een punt, dat je meer met de tijd, die het kost, bezig bent dan met de lol, die het rijden op kan leveren. Daar zit ik digitaal dichtbij.
Het is een beetje als de ritjes van Le Chalard naar Utrecht of naar het vliegveld in Beauvais. De eerste keer is het spannend. De tweede keer al wat minder maar daardoor vaak alleen maar leuker. En ergens in de volgende ritten ken je niet alleen de oriëntatiepunten uit je hoofd, maar ook de opeenvolging van de verschillende landschappen, waar je doorheen rijdt, de tolpoorten, de afslagen en de wegrestaurants annex tankstations. Zelfs de plees en het aanbod aan consumpties weet je naar wegrestaurant in te delen.
Dan reis je niet meer. Dan verplaatst je je. Dan is de weg erheen niet meer het belangrijkste, maar de plek waar je gaat aankomen. Dan krijgt een auto iets van een vliegtuig. Je gaat ergens weg, komt vervolgens ergens aan en krijgt van dat wat ertussen ligt/gebeurt weinig mee. Automatisme. Dan komt een punt, dat je meer met de tijd, die het kost, bezig bent dan met de lol, die het rijden op kan leveren. Daar zit ik digitaal dichtbij.
Misser
Rondje scoren in Sibiu. Waarvoor ik ging was er (weer) niet in de gewenste hoeveelheid en het spul maar besteld. Komt ws te laat voor dit jaar, maar dan is het er volgend jaar in elk geval ruim op tijd. Verder hondenvoer en allerlei kleine dingetjes. Vervolgens van de bouwmarkt naar de supermarkt en daar zagen we veranderingen, die er op zouden kunnen duiden, dat de shopping City weleens voltooid zou kunnen zijn. En ja hoor, de opgebouwde puist was toegankelijk via een roltrap en zoals te verwachten was, zaten er alleen 'restaurants' op de bovenverdieping. Dat is schijnbaar de nwe mode. Bij elkaar zat het eetgedeelte al. Nu is het ook nog eens uit het winkelniveau getild.
Meer keuze dan voorheen maar daarvoor enkel en alleen fastfood. Chinees, Kfc, iets met taco's, drie kebab-varianten, een saladebar en iets typisch Grieks. Iets wat Italiaanse oogde moest nog geopend en twee andere plekken hadden nog geen bestemming. Geen bediening meer, geen menukaart en de Chinees waarvoor wij gingen ook bijv. geen wijn meer. Het is niet mijn favoriete eetbelevingswijze. Sterker nog, ik ga nooit naar dat soort zaken en ze zullen mij daarboven ws ook niet meer zien. Geen behoefte aan een Chinees, waar je je maaltijd moet samenstellen door aan te wijzen wat je van het uitgestalde buffet wilt eten en dan met zo'n miezerig plastic plateautje, plastic bestek en het lauwe eten op kartonnen bordjes een plek zoeken in de met identieke tafeltjes en stoeltjes gevulde vrije ruimte. Nee, dank je. Een keer, nooit meer.
Meer keuze dan voorheen maar daarvoor enkel en alleen fastfood. Chinees, Kfc, iets met taco's, drie kebab-varianten, een saladebar en iets typisch Grieks. Iets wat Italiaanse oogde moest nog geopend en twee andere plekken hadden nog geen bestemming. Geen bediening meer, geen menukaart en de Chinees waarvoor wij gingen ook bijv. geen wijn meer. Het is niet mijn favoriete eetbelevingswijze. Sterker nog, ik ga nooit naar dat soort zaken en ze zullen mij daarboven ws ook niet meer zien. Geen behoefte aan een Chinees, waar je je maaltijd moet samenstellen door aan te wijzen wat je van het uitgestalde buffet wilt eten en dan met zo'n miezerig plastic plateautje, plastic bestek en het lauwe eten op kartonnen bordjes een plek zoeken in de met identieke tafeltjes en stoeltjes gevulde vrije ruimte. Nee, dank je. Een keer, nooit meer.
Terugwerkend
"Vrouw jat foto voor weblog, krijgt rekening. Komt ze er mee weg?" Titel van een stukje op het DasKapital.nl. Het antwoord is: Nee. Mevrouw moet €265 lappen voor de foto, €53 voor het bureau dat de auteurskosten beheert voor de betreffende fotograaf en nog een paar honderd euro meer omdat ze de boel een tijd heeft afgewimpeld en uiteindelijk voor de rechter werd gedaagd.
Ik zou het zelf geen 'jatten' noemen. Wat op het internet staat èn niet voldoende afgeschermd is tegen kopiëren of van zo'n irritant watermeerk is voorzien, is voor mij gewoon algemeen bezit. Maar daar zijn inmiddels wel wat rollen aan het omkeren. Het zet mij aan het denken over mijn plaatjes en praatjes weblog. Daar is alweer een paar mndn nauwelijks iets verschenen, maar het meeste wat daar te zien is, komt gewoon ergens van het internet af. Daar zit geen eigen werk bij. Hoeveel tientallen foto's zouden daarvan in aanmerking komen voor bovenstaand verhaal?
Je moet er toch niet aan denken, dat je zo'n bureau voor een x-aantal plaatjes achter je aan krijgt. Het lijkt me trouwens meer handel voor zo'n bureau, dan dat de fotograaf hier nou wijzer van wordt. Afsluiten dan maar? Zou zonde zijn voor wat er door de jaren heen bijeen geraapt is. En ik kan de boel wel van mijn weblog verwijderen, maar daarmee is het niet van het internet verdwenen. Eigenlijk is dat tweemaal fout. Eerst maak je niet-kwaadwillend gebruik van het feit, dat iemand zijn/haar werk niet voldoende afschermt en als je besluit dat te corrigeren, heeft dat maar zeer gedeeltelijk effect vanwege het feit, dat het internet maar moeilijk dingen vergeet.
Ik zou het zelf geen 'jatten' noemen. Wat op het internet staat èn niet voldoende afgeschermd is tegen kopiëren of van zo'n irritant watermeerk is voorzien, is voor mij gewoon algemeen bezit. Maar daar zijn inmiddels wel wat rollen aan het omkeren. Het zet mij aan het denken over mijn plaatjes en praatjes weblog. Daar is alweer een paar mndn nauwelijks iets verschenen, maar het meeste wat daar te zien is, komt gewoon ergens van het internet af. Daar zit geen eigen werk bij. Hoeveel tientallen foto's zouden daarvan in aanmerking komen voor bovenstaand verhaal?
Je moet er toch niet aan denken, dat je zo'n bureau voor een x-aantal plaatjes achter je aan krijgt. Het lijkt me trouwens meer handel voor zo'n bureau, dan dat de fotograaf hier nou wijzer van wordt. Afsluiten dan maar? Zou zonde zijn voor wat er door de jaren heen bijeen geraapt is. En ik kan de boel wel van mijn weblog verwijderen, maar daarmee is het niet van het internet verdwenen. Eigenlijk is dat tweemaal fout. Eerst maak je niet-kwaadwillend gebruik van het feit, dat iemand zijn/haar werk niet voldoende afschermt en als je besluit dat te corrigeren, heeft dat maar zeer gedeeltelijk effect vanwege het feit, dat het internet maar moeilijk dingen vergeet.
Werk
Een droge nacht. Hebben we het nu dan eindelijk gehad? Die laatste watten nog uit mijn kop en dan weer gaan met die banaan. Dat was dan de geheimzinnig ziekte uit het niets. Vandaag nog niks bijzonders. Geen buitenwerkweer en dat geldt trouwens voor het hele weekeinde en zelfs nog de eerste helft van volgende week.
Zo'n vaart zal het wel niet lopen. Het hoeft niet stralend blauw te zijn om in de tuin te werken, al is dat wel zo prettig, en er is meer te doen dan de tuin. Wat te denken van de aannemer, die toch ergens de komende tijd zal opduiken. Bovendien stond vanochtend de overbuurvrouw in haar hoedanigheidheid van schoonmoeder van de houtverantwoordelijke van (oa) de bossen van Coves te gillen om Mariana. Toch maar eens iets van een bel monteren, want al dat gegil steeds omdat mensen niet met honden kunnen omgaan. Honden, die op dat moment nieteens vrij rondliepen. Maar, of ik wilde zorgen om het geld paraat te hebben, als over weet ik hoeveel uur haar schoonzoon met het bestelde hout aan komt zetten. Niet dat hij het vuile werk doet, hij int enkel de centen en loopt er gekleed als modelboswachter bij. Mircha. Een jaar of wat geleden is nog een hele heisa geweest ivm illegale houttransporten uit de bossen achter Coves. Blijkbaar is dat op hem afgeketst. Het heeft een aantal politiemannen wel de kop gekost. Kortom, er is meer (te doen) dan de tuin alleen.
Was mevrouw wat later geweest, was ik niet meer thuis geweest. Gisteren wilde ik al naar Sibiu, maar heb dat toen doorgeschoven naar vandaag. Nu wordt het vanmiddag of anders morgen. Die goeie voor alles bruikbare morgen.
Zo'n vaart zal het wel niet lopen. Het hoeft niet stralend blauw te zijn om in de tuin te werken, al is dat wel zo prettig, en er is meer te doen dan de tuin. Wat te denken van de aannemer, die toch ergens de komende tijd zal opduiken. Bovendien stond vanochtend de overbuurvrouw in haar hoedanigheidheid van schoonmoeder van de houtverantwoordelijke van (oa) de bossen van Coves te gillen om Mariana. Toch maar eens iets van een bel monteren, want al dat gegil steeds omdat mensen niet met honden kunnen omgaan. Honden, die op dat moment nieteens vrij rondliepen. Maar, of ik wilde zorgen om het geld paraat te hebben, als over weet ik hoeveel uur haar schoonzoon met het bestelde hout aan komt zetten. Niet dat hij het vuile werk doet, hij int enkel de centen en loopt er gekleed als modelboswachter bij. Mircha. Een jaar of wat geleden is nog een hele heisa geweest ivm illegale houttransporten uit de bossen achter Coves. Blijkbaar is dat op hem afgeketst. Het heeft een aantal politiemannen wel de kop gekost. Kortom, er is meer (te doen) dan de tuin alleen.
Was mevrouw wat later geweest, was ik niet meer thuis geweest. Gisteren wilde ik al naar Sibiu, maar heb dat toen doorgeschoven naar vandaag. Nu wordt het vanmiddag of anders morgen. Die goeie voor alles bruikbare morgen.
donderdag 11 april 2019
Leermomentje
Gelukkig inmiddels de lol aan het trampen in een truck teruggevonden. Anders had ik heel wat uren met mijn ziel moeten zeulen. Op die trucktripjes steek ik met regelmaat door Polen heen en het viel me weer op, dat ik behalve Lodz (liedje), Gdanks (Lech Wałęsa) en Warschau weinig kennis heb van de andere steden en dan heb ik het alleen nog maar over de steden die ETS2 opvoert. Op de een of andere manier is mijn idee van Polen blijven steken in boerengehuchten, paardenkarren en onverharde wegen. En dat ondanks de economische jubelverhalen die mij af en toe via de media bereiken.
Maar steden met namen, die mij in het geheel niks zeggen, blijken èchte steden met gigantische hoogbouw te zijn. Ik verbaas me nog steeds met regelmaat, al zijn het steeds dezelfde steden. Ik neem tenminste aan, dat de makers van ETS2 de skyline van steden niet uit hun duimen zuigen.
Iets wat me inmiddels af en toe stoort, is dat je de hele tijd tot de cabine van je truck bent veroordeeld. Je kunt er niet uit. Niet bij aankomst, niet bij wegrestaurants of gewoon als je bijvoorbeeld voor het eerst langs een Oostzee-strand rijdt. Ja, stom, maar de stopmomenten zijn een essentieel onderdeel van mijn reiservaringen. Van het reizen zijn de stopmomenten de krenten in de verder al erg smakelijke pap. Ik weet ff niet, hoe ik me dat voor moet stellen, maar het is een manco net zoals de onmogelijkheid om de alsmaar groeiende berg geld uitgegeven te krijgen of geen van je gekochte trucks en trailers ooit in één van je garages tegen te komen.
Maar steden met namen, die mij in het geheel niks zeggen, blijken èchte steden met gigantische hoogbouw te zijn. Ik verbaas me nog steeds met regelmaat, al zijn het steeds dezelfde steden. Ik neem tenminste aan, dat de makers van ETS2 de skyline van steden niet uit hun duimen zuigen.
Iets wat me inmiddels af en toe stoort, is dat je de hele tijd tot de cabine van je truck bent veroordeeld. Je kunt er niet uit. Niet bij aankomst, niet bij wegrestaurants of gewoon als je bijvoorbeeld voor het eerst langs een Oostzee-strand rijdt. Ja, stom, maar de stopmomenten zijn een essentieel onderdeel van mijn reiservaringen. Van het reizen zijn de stopmomenten de krenten in de verder al erg smakelijke pap. Ik weet ff niet, hoe ik me dat voor moet stellen, maar het is een manco net zoals de onmogelijkheid om de alsmaar groeiende berg geld uitgegeven te krijgen of geen van je gekochte trucks en trailers ooit in één van je garages tegen te komen.
Rechtzetting
De bergopwaartse beweging heeft voor vandaag z'n top bereikt. De komende uren beginnen meerdere onderdelen ongetwijfeld weer te kraken en te piepen. Mag hopen dat het vannacht niet weer tot ongewenste temperaturen leidt. Wat het is, weet ik nog steeds niet en ik heb ook niet het idee, dat een huisarts hier een zinnig antwoord op zou kunnen geven. Zeker niet die waar ik hier af en toe kom om mijn pillenvoorraad aangevuld te krijgen. Die zou ongetwijfeld met een kanon op een mug schieten en een (over)dosis antibiotica voorschrijven. Iets wat zeker niet valt onder de categorie 'Baat het niet, schaadt het niet'!
Maar omdat bij alles wat ik tot nog toe bedacht had, wel een gat in de onderbouwing was te schieten, gisteravond het internet nogmaals afgestroopt naar andere mogelijkheden. Als je dan oploopt tegen de omschrijving "De aandoening begint meestal zeer plots met hoge koorts. De eerste klachten doen enigszins denken aan griep: algemeen onwel zijn, koude rillingen, hoofdpijn en spierpijn.", kun je eigenlijk niet anders dan 'Bingo' denken. Zou ik ook gedaan hebben, als het niet de beschrijving van hersenvliesontsteking of meningitis bleek te zijn.
Daar stel ik me hele dramatische toestanden bij voor. Maar de overeenkomsten waren te groot om te negeren. Dus ff nog wat andere sites gescand en al snel was er iets van "Tsja, misschien toch, maar dan wel die onschuldigere versie". Inmiddels sluit ik het niet uit maar overtuigt het me ook niet voor de volle 100%. Wat er voor spreekt, is het rare gevoel, dat in mijn hoofd blijft hangen. Wat tegen spreekt, is het ontbreken van nekklachten anders dan die, die er dank het net iets scheef voor het Pc-scherm zitten, eigenlijk altijd wel zijn en al helemaal geen stijfheid, die het me onmogelijk maakt om mijn kin tegen mijn borst te drukken.
Ik heb niet het idee in een gevarenzone te verkeren en nog iets te moeten, verbaas me enkel over de hardnekkigheid van de bijverschijnselen. Maar ja, als het 1 tot 2 weken kan duren voordat dingen 'spontaan genezen', heb ik nog ruim een week te gaan alvorens ik weer helder de wereld in kijk.
Maar omdat bij alles wat ik tot nog toe bedacht had, wel een gat in de onderbouwing was te schieten, gisteravond het internet nogmaals afgestroopt naar andere mogelijkheden. Als je dan oploopt tegen de omschrijving "De aandoening begint meestal zeer plots met hoge koorts. De eerste klachten doen enigszins denken aan griep: algemeen onwel zijn, koude rillingen, hoofdpijn en spierpijn.", kun je eigenlijk niet anders dan 'Bingo' denken. Zou ik ook gedaan hebben, als het niet de beschrijving van hersenvliesontsteking of meningitis bleek te zijn.
Daar stel ik me hele dramatische toestanden bij voor. Maar de overeenkomsten waren te groot om te negeren. Dus ff nog wat andere sites gescand en al snel was er iets van "Tsja, misschien toch, maar dan wel die onschuldigere versie". Inmiddels sluit ik het niet uit maar overtuigt het me ook niet voor de volle 100%. Wat er voor spreekt, is het rare gevoel, dat in mijn hoofd blijft hangen. Wat tegen spreekt, is het ontbreken van nekklachten anders dan die, die er dank het net iets scheef voor het Pc-scherm zitten, eigenlijk altijd wel zijn en al helemaal geen stijfheid, die het me onmogelijk maakt om mijn kin tegen mijn borst te drukken.
Ik heb niet het idee in een gevarenzone te verkeren en nog iets te moeten, verbaas me enkel over de hardnekkigheid van de bijverschijnselen. Maar ja, als het 1 tot 2 weken kan duren voordat dingen 'spontaan genezen', heb ik nog ruim een week te gaan alvorens ik weer helder de wereld in kijk.
Foutje
Ach, gisteravond met mijn duffe kop op de verkeerde knop gedrukt .... de laatste bijdrage was helemaal niet klaar voor publicatie. Enkel een aanzet tot vanwege een aantal zaken die ook heel anders gezien zouden kunnen worden. Maar oké, er staan geen wereldschokkende ontboezemingen in. Ergens vandaag volgt misschien wat het had moeten zijn, voordat ik het normaal gesproken de wereld ingegooid zou hebben.
Ik weet alleen nog, dat ik de boel vrij abrupt heb afgesloten. Het idee kwam als een moker uit onverwachte hoek. Inmiddels allang weer gereduceerd tot een onschuldig hammertje-tik. Qua wat allemaal mogelijk is, heb ik best wat van een hypogonder, maar als het op concretiseren aankomt gaat een hoop onzin linea-recta bij het afval. Die kant is te nuchter om zich door ieder ideetje op sleeptouw te laten nemen. Zo ook dit idee. Hoe precies het ook in eerste instantie lijkt te passen. De dramatische versie komt niet door de ballotage-commissie. Zo is er dus een mogelijkheid bij gekomen en schiet ik qua duidelijkheid weinig op. Komt de doodgewone griep ook weer in beeld, al kan die zich ook niet op 'typisch zijnde' beroepen.
Ondertussen gaat het niet slechter om het eufemistisch uit te drukken. De golf gaat weer naar beneden. Het schiet kortom niet op. Mijn geduld begint op te raken.
Ik weet alleen nog, dat ik de boel vrij abrupt heb afgesloten. Het idee kwam als een moker uit onverwachte hoek. Inmiddels allang weer gereduceerd tot een onschuldig hammertje-tik. Qua wat allemaal mogelijk is, heb ik best wat van een hypogonder, maar als het op concretiseren aankomt gaat een hoop onzin linea-recta bij het afval. Die kant is te nuchter om zich door ieder ideetje op sleeptouw te laten nemen. Zo ook dit idee. Hoe precies het ook in eerste instantie lijkt te passen. De dramatische versie komt niet door de ballotage-commissie. Zo is er dus een mogelijkheid bij gekomen en schiet ik qua duidelijkheid weinig op. Komt de doodgewone griep ook weer in beeld, al kan die zich ook niet op 'typisch zijnde' beroepen.
Ondertussen gaat het niet slechter om het eufemistisch uit te drukken. De golf gaat weer naar beneden. Het schiet kortom niet op. Mijn geduld begint op te raken.
woensdag 10 april 2019
Conceptueus
.......
Een paar puntjes bleven wringen .... het hoofd en ontbreken van diaree. Na wat gezoek op hersenvliesontsteking uitgekomen .... neem aan de milde vorm, want ik leef nog, maar moet ik nu (22:03) accuut naar het ziekenhuis rennen? Het ergste lijkt me voorbij en de milde variant schijnt normaal gesproken binnen 4 tot 10 dagen of een à twee weken spontaan te genezen
Hoe haal ik zoiets in huis? Is ws niet in het weekeinde geweest. Ook zonder mijn bezoek aan Brasov was dit ws gebeurd. Kan 2 tot 10 dagen geleden zijn en zelfs drie weken ... Ga dat maar eens uitzoeken. Kan bovendien door vanalles en nog wat veroorzaakt worden.
In het geval ik morgen nog leef misschien toch maar eens bij de huisarts langs .... maar eerst testen of de kin nog tegen de borst geduwd wil worden.
de verkeerde gedachte bij de juiste persoon op het slechtst denkbare moment
........
Een paar puntjes bleven wringen .... het hoofd en ontbreken van diaree. Na wat gezoek op hersenvliesontsteking uitgekomen .... neem aan de milde vorm, want ik leef nog, maar moet ik nu (22:03) accuut naar het ziekenhuis rennen? Het ergste lijkt me voorbij en de milde variant schijnt normaal gesproken binnen 4 tot 10 dagen of een à twee weken spontaan te genezen
Hoe haal ik zoiets in huis? Is ws niet in het weekeinde geweest. Ook zonder mijn bezoek aan Brasov was dit ws gebeurd. Kan 2 tot 10 dagen geleden zijn en zelfs drie weken ... Ga dat maar eens uitzoeken. Kan bovendien door vanalles en nog wat veroorzaakt worden.
In het geval ik morgen nog leef misschien toch maar eens bij de huisarts langs .... maar eerst testen of de kin nog tegen de borst geduwd wil worden.
de verkeerde gedachte bij de juiste persoon op het slechtst denkbare moment
........
Verkennend
Ben er duidelijk nog niet. Lees ik iets op een van de digitale nieuwssites, weet het weinig meer aan mij te ontlokken dan een "Nou èn?" of een "Gut, o gut". Geen echte warmlopers. Over lopen gesproken. Net de vanochtend opgeschepte drollen wezen storten aan de oevers van het beekje, dat een eind achter het huis voorbij kronkelt. Gezien wat er zoal verder ligt, lijken me een paar hondendrollen een stuk minder problematisch. Maar zowel de, wat zal het zijn, 200 meter heen als terug, liep ik volgens mij te zwalken, alsof ik al een stevig aantal borrels achter de kiezen had. Roemeense maat, dwz 100 ml. Het hoofd mist nog een deel van de controle over het motorische circuit.
De weg heen en terug naar de achterkant gaat tegenwoordig weer door eigen tuin. Tot mijn 'noodlottige' uitstapje naar Brasov om Mariana een plezier te doen, ging ik door de tuin van de buren, die we al zeker drie jaar, als het er niet meer zijn, proberen te kopen oa vanwege Mariana's wens om een paar pony's te kunnen houden. Bij terugkeer bleek de boel netjes omgewerkt en inzaai klaargemaakt. Vorig jaar maïs, dus ik gok dit jaar op aardappelen en voorlopig geen voortgang in het al meermaals toegezegde verkoopproces. Maar ook dat is een zijstraat.
Door de eigen tuin dus, waarbij ik met enige tevredenheid kon vaststellen, dat naast de spinazie ook de uien in de benen waren gekomen en zelfs de tuinbonen moeite deden om boven de grond uit te steken. De tijd gaat rap. Wat kort geleden nog een zee leek, voelt nu nog maar als een meer. Er moet nog een hoop gebeuren, voordat het straks nog maar een poeltje is, wat me rest.
De weg heen en terug naar de achterkant gaat tegenwoordig weer door eigen tuin. Tot mijn 'noodlottige' uitstapje naar Brasov om Mariana een plezier te doen, ging ik door de tuin van de buren, die we al zeker drie jaar, als het er niet meer zijn, proberen te kopen oa vanwege Mariana's wens om een paar pony's te kunnen houden. Bij terugkeer bleek de boel netjes omgewerkt en inzaai klaargemaakt. Vorig jaar maïs, dus ik gok dit jaar op aardappelen en voorlopig geen voortgang in het al meermaals toegezegde verkoopproces. Maar ook dat is een zijstraat.
Door de eigen tuin dus, waarbij ik met enige tevredenheid kon vaststellen, dat naast de spinazie ook de uien in de benen waren gekomen en zelfs de tuinbonen moeite deden om boven de grond uit te steken. De tijd gaat rap. Wat kort geleden nog een zee leek, voelt nu nog maar als een meer. Er moet nog een hoop gebeuren, voordat het straks nog maar een poeltje is, wat me rest.
Warboel
Met een beetje geluk heb ik het nu wel gehad. Een deel van de resterende verschijnselen zouden inmiddels een heel andere achtergrond kunnen hebben. Dank het hele gedoe ben ik inmiddels ruim 48 uur alcoholvrij. Dat is volgens mij niet meer voor gekomen, sinds ik van de borstvoeding af ben. En of die geheel alcoholvrij was, durf ik niet te zeggen.
Het lichaam is in heftige strijd of misschien dus wel strijden verwikkeld. Zal daarom zijn geweest, dat ik vannacht onderdeel was van een erg aparte bruilofstviering. Iedereen liep met iedereen te matten. Mannen, vrouwen, maakte niet uit. Cadeau's sneuvelden, servies (maar dan niet op z'n Grieks), meubilair en de kleding van de knokkende gasten. Ik timmerde lustig mee. Mijn outfit hing dan ook aan flarden toen mijn bruid ten tonele verscheen. Ladderzat! En die dook er nog eens lekker in.
Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen. Kan me een toestand als de afgelopen dagen niet herinneren. Een stevige griep komt nog het dichts in de buurt. Maar dan heb je gewoon niks te missen, moet je uitzweten en vervolgens de boel weer met zorg opstarten. Nu was het meer iets van een mixer in mijn buik en het hoofd aangesloten op een volgeladen accu. Het vonkt daarboven nog steeds. In de benedenregionen is het redelijk rustig. Tijd om mijn blikveld weer op andere zaken dan mijn fysiek begrensde bestaan te richten.
Het lichaam is in heftige strijd of misschien dus wel strijden verwikkeld. Zal daarom zijn geweest, dat ik vannacht onderdeel was van een erg aparte bruilofstviering. Iedereen liep met iedereen te matten. Mannen, vrouwen, maakte niet uit. Cadeau's sneuvelden, servies (maar dan niet op z'n Grieks), meubilair en de kleding van de knokkende gasten. Ik timmerde lustig mee. Mijn outfit hing dan ook aan flarden toen mijn bruid ten tonele verscheen. Ladderzat! En die dook er nog eens lekker in.
Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen. Kan me een toestand als de afgelopen dagen niet herinneren. Een stevige griep komt nog het dichts in de buurt. Maar dan heb je gewoon niks te missen, moet je uitzweten en vervolgens de boel weer met zorg opstarten. Nu was het meer iets van een mixer in mijn buik en het hoofd aangesloten op een volgeladen accu. Het vonkt daarboven nog steeds. In de benedenregionen is het redelijk rustig. Tijd om mijn blikveld weer op andere zaken dan mijn fysiek begrensde bestaan te richten.
dinsdag 9 april 2019
Tussenstand
Als het tussen de oren niet naar wens functioneert schrijft het een stuk makkelijker dan dat het fysiek er tijdelijk de brui aan geeft. Het gif of wat het ook is, is nog niet opgeruimd. Het gaat met horten en stoten. Drie vooruit, twee naar achteren. Maar ach, dat heb ik inmiddels al in vele soorten en maten aan den lijve mogen ondervinden.
Vandaag wat gegeten. Geen copieus 7-gangen maal, maar ook dat kleine beetje wordt niet echt welkom geheten daar binnenin. Zien, dat ik me nog een paar uur bezig weet te houden en dan voor de tigste keer het bed in. De rest is dan weer voor morgen.
Vandaag wat gegeten. Geen copieus 7-gangen maal, maar ook dat kleine beetje wordt niet echt welkom geheten daar binnenin. Zien, dat ik me nog een paar uur bezig weet te houden en dan voor de tigste keer het bed in. De rest is dan weer voor morgen.
Bijkomen
Zit ik boven mijn soepkom bouillon met bloemkool- en broccoliroosjes. Niet verantwoord beetgaar maar stevig doorgekookt. Het voelt aardig stom aan. Maar al zou ik willen, meer zit er niet in. Beide breinen (buik en hoofd) hebben er nog geen zin. Zelfs een ritje in ETS2 heeft voor het moment z'n aantrekkelijkheid verloren. Leek me net wel een aardige om me een paar uur bezig te houden. Na enige tientalleen kilometer, een ruk en een zucht in het spel, er weer mee gekapt.
Nu lig ik niet meer in bed te niksen maar zit wat te zitten. Was het maken van de bouillon de taks voor vandaag? Toegegeven 100% meer dan gisteren maar geen fractie van een normale dag. Het is al met al vooral zonde van de tijd die verloren gaat. Prachtig buitenwerkweer en dan 'achter de geraniums zitten'. Een week neerslag opkomst maakt het d'r niet beter op. Ik zal niet beginnen over dat het ook veel te goed ging allemaal, maar ik denk het wel.
Nu lig ik niet meer in bed te niksen maar zit wat te zitten. Was het maken van de bouillon de taks voor vandaag? Toegegeven 100% meer dan gisteren maar geen fractie van een normale dag. Het is al met al vooral zonde van de tijd die verloren gaat. Prachtig buitenwerkweer en dan 'achter de geraniums zitten'. Een week neerslag opkomst maakt het d'r niet beter op. Ik zal niet beginnen over dat het ook veel te goed ging allemaal, maar ik denk het wel.
Bijstellen
Verkeerd gegokt. Het was al enigszins a-typisch zonder hartkloppingen en zweten maar koortsaanvallen zijn geen onderdeel van een paniekaanval. Dus toch iets verkeerd met het eten? Typisch dat ik er alleen last van heb gehad terwijl een groep van ongeveer 30 personen hetzelfde heeft gehad. Ook zou ik dan braken en/of diaree verwachten, wat beide niet het geval is geweest. Maar wat het ook is, het verhaal is nog niet afgelopen.
Vannacht dus liggen baden in mijn zweet. Vervelend omdraaien in bed is dat. Wat kleding aangetrokken om het ergste op te vangen maar die kon ik al gauw verwisselen. Typisch dat de crises steed in de kleine uurtjes de kop op steken. Het lichaam in rust rukt de schoonmaakploeg uit.
Inmiddels wel weer wat meer mens, al voelt de onderrug nog steeds alsof ik er doorheen ben gegaan. Ik zie het nog geen actieve dag worden. De aannemer had beloofd om morgen te beginnen maar heeft dat (zoals te verwachten was) een paar dagen doorgeschoven. Maar geen probleem van gemaakt. Komt me wel goed uit. Voor ik een beetje normaal uit de voeten kan, zijn we een paar dagen verder.
Vannacht dus liggen baden in mijn zweet. Vervelend omdraaien in bed is dat. Wat kleding aangetrokken om het ergste op te vangen maar die kon ik al gauw verwisselen. Typisch dat de crises steed in de kleine uurtjes de kop op steken. Het lichaam in rust rukt de schoonmaakploeg uit.
Inmiddels wel weer wat meer mens, al voelt de onderrug nog steeds alsof ik er doorheen ben gegaan. Ik zie het nog geen actieve dag worden. De aannemer had beloofd om morgen te beginnen maar heeft dat (zoals te verwachten was) een paar dagen doorgeschoven. Maar geen probleem van gemaakt. Komt me wel goed uit. Voor ik een beetje normaal uit de voeten kan, zijn we een paar dagen verder.
maandag 8 april 2019
Reprise
Gesloopt. Vannacht het hele zooitje nog een keer overgedaan en niet bepaald dunnetjes. Op een gegeven moment een partij chemicaliën onder mijn tong gestop, dat had het gewenste effect. Heb weinig te missen. Hoofd is niet wat het zijn moet. En we mogen dan een goed bed hebben, maar 24 uur plat vind mijn onderrug niet prettig. Stijf, al dat gebibber gaat niet in je koude kleren zitten. Bewegen gaat als een tachtigjarige. En moe. Het grootste deel van de tijd geslapen.
Om het alles nog 'leuker' te maken gisteravond uren de overtuiging gehad, dat ik aan mijn laatste stuk leven bezig was. De gedachten volkomen leeg, enkel één grote kale vlakte. Hardnekkig idee. Ik kreeg het niet uit mijn hoofd. Pas met de kalmeringsmiddelen verdween het.
Blijft de vrg, waar heb ik het aan te danken? De dood is nooit weggeweest maar tegenwoordig meestal ver op de achtergrond. Bovendien heeft het de eerste nacht geen rol van betekenis gespeeld. Toen zat ik in een loop (Engels) van het afleveren van ladingen. Ik kwam ergens aan, koppelde af en voor ik weg kon rijden kwam ik alweer aan, koppelde af, etc. Erg enerverend. En dat terwijl ik al een paar dagen niet met trucks bezig ben geweest. Koffie smaakt niet, ik kruip weer in bed.
Om het alles nog 'leuker' te maken gisteravond uren de overtuiging gehad, dat ik aan mijn laatste stuk leven bezig was. De gedachten volkomen leeg, enkel één grote kale vlakte. Hardnekkig idee. Ik kreeg het niet uit mijn hoofd. Pas met de kalmeringsmiddelen verdween het.
Blijft de vrg, waar heb ik het aan te danken? De dood is nooit weggeweest maar tegenwoordig meestal ver op de achtergrond. Bovendien heeft het de eerste nacht geen rol van betekenis gespeeld. Toen zat ik in een loop (Engels) van het afleveren van ladingen. Ik kwam ergens aan, koppelde af en voor ik weg kon rijden kwam ik alweer aan, koppelde af, etc. Erg enerverend. En dat terwijl ik al een paar dagen niet met trucks bezig ben geweest. Koffie smaakt niet, ik kruip weer in bed.
zondag 7 april 2019
Uitgeteld
De hele ochtend probeer ik al een beeld te krijgen van wat aan de hand is geweest. Had ik de tekenen beter moeten duiden? Was het onafwendbaar of heb ik het zelf veroorzaakt? Was het wel wat ik denk dat het geweest is of was het iets anders? Vragen, en er zijn er nog veel meer, maar dat is achteraf, verandert niks meer, kan hooguit herhaling voorkomen, al denk ik dat al jaren en komt daar maar weinig van terecht.
Het is vooral ontmoedigend. Het voelt aan, alsof ik met open ogen in een hinderlaag ben gestapt. Het is lang geleden, dat het zo heftig tekeer ging en zo hard aankwam. En waarom? Als het zo compleet uit het niets kan komen. Een overval. Hoe kun je je daar tegen wapenen? Achteraf gezien zijn er wel momenten en zaken aan te stippen, die me alerter hadden moeten laten reageren. Maar had dat het voorkomen? Ik geloof het niet.
Laat ik het maar een vette paniekaanval noemen. Ik had gehoopt ze in deze vorm niet meer mee te hoeven maken. Net te laat gerealiseerd, dat ik te weinig tijd aan mezelf besteed? Die draad ga ik in elk geval weer oppakken. Voor de rest nu eerst ff bijkomen. Met een paar uur in de nacht kom je er niet van af. De klap dreunt nog behoorlijk na. De terugrit heeft goed gedaan, maar hoewel thuis, ben ik nog niet bij mezelf aangekomen.
Het is vooral ontmoedigend. Het voelt aan, alsof ik met open ogen in een hinderlaag ben gestapt. Het is lang geleden, dat het zo heftig tekeer ging en zo hard aankwam. En waarom? Als het zo compleet uit het niets kan komen. Een overval. Hoe kun je je daar tegen wapenen? Achteraf gezien zijn er wel momenten en zaken aan te stippen, die me alerter hadden moeten laten reageren. Maar had dat het voorkomen? Ik geloof het niet.
Laat ik het maar een vette paniekaanval noemen. Ik had gehoopt ze in deze vorm niet meer mee te hoeven maken. Net te laat gerealiseerd, dat ik te weinig tijd aan mezelf besteed? Die draad ga ik in elk geval weer oppakken. Voor de rest nu eerst ff bijkomen. Met een paar uur in de nacht kom je er niet van af. De klap dreunt nog behoorlijk na. De terugrit heeft goed gedaan, maar hoewel thuis, ben ik nog niet bij mezelf aangekomen.
zaterdag 6 april 2019
Overschot
Nog een half uurtje en dan staan mijn bezigheden in het teken van de geplande trip. Ff tijd voor mezelf? Ha, ha, ha. Nee, zo werkt dat niet. Je doet dat niet 'ff' ingeklemd tussen andere bezigheden. Het is geen 'taakje'. Je doet dat, als de tijd niet telt.
Eigenliefde
Een onverwacht rustig verlopen nacht. Had niet raar liggen kijken, als dat anders was gelopen. Waarom? Ach, na zo'n dag als gisteren zijn er mogelijkheden te over. Dat hele rustgevoel is net zo prettig als het verneukeratief is. Behalve relatief, zoals zo'n beetje alles is, en dus vnl een kwestie van meer of minder raken door het idee zaken op de achterfgrond, die lang en breed hun nut hebben bewezen.
Ook leuke dingen kosten tijd en gaan ten koste van andere zaken. Je hebt je 24 uur/dag, 7 dagen/week etc. Hoe heerlijk het werk in de tuin bijv. ook is en hoe goed het is dat het gebeurt, zijn het weer uren, die niet aan iets anders kunnen worden besteed. Hetzelfde geldt voor de trage ochtenden, etc. Je kunt het nauwelijks stress noemen maar uiteindelijk ben je toch druk met dingen (willen) doen, die je aanstaan. En dat druk mag tussen aanhalingstekens. En dan heb ik het nog niet over de dingen, die gedaan moeten worden maar je eigenlijk probeert te negeren.
Het is steeds weer het geschipper tussen vrede en onvrede, jagen en de tijd nemen, etc. En in dat geweld (ook relatief natuurlijk) gaat zelfs op momenten als deze, dat alles goed lijkt te gaan, snel de aandacht voor jezelf verloren. Wanneer heb ik de laatste keer de tijd genomen om puur en alleen met mezelf bezig te zijn? Die herinnering verdwijnt ergens in de mist van de afgelopen weken en mndn. Nee, het truckeren geldt niet. En wanneer heb ik dat voor het laatste structureel gedaan? Dat moet inmiddels jaren geleden zijn.. Dom, dom, dom.
Ook leuke dingen kosten tijd en gaan ten koste van andere zaken. Je hebt je 24 uur/dag, 7 dagen/week etc. Hoe heerlijk het werk in de tuin bijv. ook is en hoe goed het is dat het gebeurt, zijn het weer uren, die niet aan iets anders kunnen worden besteed. Hetzelfde geldt voor de trage ochtenden, etc. Je kunt het nauwelijks stress noemen maar uiteindelijk ben je toch druk met dingen (willen) doen, die je aanstaan. En dat druk mag tussen aanhalingstekens. En dan heb ik het nog niet over de dingen, die gedaan moeten worden maar je eigenlijk probeert te negeren.
Het is steeds weer het geschipper tussen vrede en onvrede, jagen en de tijd nemen, etc. En in dat geweld (ook relatief natuurlijk) gaat zelfs op momenten als deze, dat alles goed lijkt te gaan, snel de aandacht voor jezelf verloren. Wanneer heb ik de laatste keer de tijd genomen om puur en alleen met mezelf bezig te zijn? Die herinnering verdwijnt ergens in de mist van de afgelopen weken en mndn. Nee, het truckeren geldt niet. En wanneer heb ik dat voor het laatste structureel gedaan? Dat moet inmiddels jaren geleden zijn.. Dom, dom, dom.
Abonneren op:
Posts (Atom)