De hele middag sociaal bezig geweest, vrijwillig dus geen gemekker, kom je thuis en moet je binnen de kortste keren weer in de benen. Mogen contacten belangrijk zijn en meer van dat gelul, maar als het zo rauw op mijn dak valt cq onaangekondigd is, hier meer regel dan uitzondering, kan ik er niet (meer?) zo goed tegen. Ik was net mijn eigen tijd aan het inhalen, wordt je er weer uitgerukt.
De nicht uit Italië zg om de zeswekendienst van haar vader aan te kondigen en ons uit te nodigen maar ws meer uit nieuwsgierigheid naar wat we hier allemaal aan het doen zijn. De reden zal me een worst wezen, laat mij er buiten. Zitten daar twee stellen, waarvan de vrouwen Roemeens zijn en de mannen resp. Italiaans en Nederlands. Nu zal haar vent wel ietsje meer verstaan en ook meer Roemeens kunnen praten, maar van die complete gesprekken, gaan duidelijk net zo langs hem heen als langs mij. Dat de dames dat de volgende keer aub onderling regelen.
En na een middag lullen zou je toch bijna verwachten, dat Mariana's pijp het grootste deel van zijn vulling kwijt is, maar mooi niet. Daar stort dan weer een waterval van woorden naar buiten, verdeeld over de bekende, want de laatste tijd al vaker over de bühne gegane onderwerpen. Of het nu Roemeens, Nederlands of Chinees is. Dit soort gesprekken zijn niet aan mij besteed.
Gelukkig wilden de lui weer redelijk snel weg en maakte het knallen van de zweep duidelijk dat de beesten van de dorpsweiden terug keerden. Maar ipv haar koe te gaan melken moesten de planten nog bekeken worden en het toekomstige gastenhuis bewonderd. Kom op, ophouden en weg wezen. De honden wachten. Da's een hoop gelul minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten