Het heeft ff geduurd maar het reflecteren wil weer. Zo'n rare dag vandaag? Nou, niet echt. Meer normaal in de betekenis van in de lijn van zijn vele voorgangers. Na wat wikken en wegen de verstandige kant in mij niet de overhand gegeven. Tot aan de spuigaten zie ik het niet komen, maar zin maken in warm water met een smaakje wilde niet lukken.
Gisteren peren vermalen en vandaag achter dakpannen aan gelopen. De perensmurrie is, by the way, op ruim 900 ltr gekomen. En hoewel het voor de maalsters zwaar werk moet zijn geweest, was het lekker rechttoe, rechtaan. Met de dakpannen werkte dat anders, laat ik zeggen meer Roemeens, hoewel ws niet uniek. Je weet het merk. Dat merk heeft een filiaal -en niet zo'n kleine ook- in Sibiu. Dus 1+1 en het is gepiept. De pannen liggen er voor het aanwijzen. Aantallen per vierkante meter lijkt me standaardwerk. Dus hoppa. Het is dat het gebracht moet worden.
Tenminste dat dacht ik en niet alleen ik. Maar zo werkt het niet. Geen detailgedoe daar bij die filiaal met diverse hectaren aan dakpannen in vele soorten en maten. Nee, je moet naar een bouwmaterialenzaak, die met het betreffende dakpannenmerk samenwerkt. We hadden er een stuk of tien voor het kiezen. De keuze aan de aannemer gelaten en dan kom je bij een Miep die door het aanbod van de fabrikant de dakpan niet meer ziet. Moet je gaan uitleggen, wat je wilt. Het lijkt na een hoop geheen-en-weer gelukt. Maar ik hou mijn hart vast en vrees het ergste. Mij staat nog zo'n verhaal van bestratingsstenen bij, waarbij we een hele 18 meter truck hebben weggestuurd, gelukkig voordat ie met uitladen was begonnen. Want; verkeerde kleur. D'r werd naar mij gekeken, alsof je zoiets niet kon doen. Wat dan? Iets accepteren omdat het voor je deur staat, terwijl het niet is, wat je besteld hebt?? Morgen maar eens door oude rekeningen bladeren. Mag hopen dat die gedetailleerde uitkomst bieden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten