woensdag 22 augustus 2018

Onaards

 Een wederom droomdrukke nacht maar dit keer zijn flarden blijven hangen. Iets met buitenaardse wezens met het uiterlijk van mensen, met ondergrondse beeldgroepen à la het terracotta leger in China of daar ergens. Wij, de mensen werden als een soort vee (The time machine?) benut al was de functie me niet duidelijk. Iets met noodzakelijke aanwezigheid. Energiebron?

 Hoewel me weinig bij blijft, heb ik al weken drukke nachten. Nachten met een invulling waar ik nauwelijks iets mee kan. Druk, groots, beide niet geheel onbekend, maar dan steeds in settings die ik niet kan volgen. Tenminste, met dat gevoel word ik wakker. Als ik dan de draad probeer terug te halen, lukt dat niet. De dromen lijken hun eigen leven te willen leiden en niet ingevangen worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten