Een keukenprinsesje vandaag. Waar de herdenking van Maria's vermeende hemelvlucht niet toe kan leiden. Griesmeelpudding, twee basismengels voor roomijs, waarvan eentje helaas aan de kook is gekomen en dus korrelig is geworden, maar voor de smaak maakt dat niks uit. Is hetzelfde als ingezakte cake. Je kunt het niet presenteren maar uitstekend eten. Direct aansluitend de gemaakte zooi opgeschoond, ff gepauzeerd en me op de voorbereidingen voor de bbq gegooid. Vlucht of het uitleven in een hobby?
Dingen nemen zoals ze zijn, is ook weer zo'n kunst die vanzelfsprekender lijkt dan ie is. Hé lul, je staat in de keuken, houdt van koken, bent er mee bezig .... dus wat is daar mis mee?? Excusé moi, het leven is meer dan koken alleen en als het uit koken alleen zou bestaan, zou ik er vast een hoop over te zeuren en zeiken hebben. Een kok moet behalve goed kunnen koken vooral iedere dag weer dezelfde dingen met hetzelfde enthousiasme, op dezelfde manier, met dezelfde smaak en dito presentatie weten te produceren. Als me het mes op de keel gezet zou worden, zou ik liever voor werk aan de lopende band kiezen.
Een soort van een restaurant heeft me altijd leuk gelegen. Ik heb het in diverse vormen ook ten uitvoer gebracht, maar nooit in de keuken van een heus restaurant aan de slag geweest. Het idee van de dagelijkse routine heeft me altijd van de stap weerhouden. Ik zou zo vanaf morgen voor een club mensen willen koken. Maar a. niet iedere dag en b. waar mijn hoofd naar staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten