Aan alles gedacht, maar het belangrijkste vergeten. Ik denk, ik ga maar 'ns op vakantie. Figuurlijk dan. Feitelijk is niet mogelijk, zolang de binnenplaats aan alle kanten open ligt, zoals nu het geval is. De haast neurotische discipline, die noodzakelijk is om de honden onder controle te houden, kan ik zelfs af en toe niet opbrengen, waardoor het de dames al een paar is gelukt om de hort op te gaan en dat voor de verdere rest van de dag te blijven. Een oppas kun je dat niet aandoen. En dan de zindelijkheidstraining van Mopke er nog bij. Nee, vakantie zal voorlopig beperkt blijven tot een gedachtenexperiment.
Maar dus een kilo pepers gekocht. Iute, wat scherp betekent. Dat is hier dan met mate, zeker geen chili's, habanero's of pili-pili's. De Spaanse variant schat ik zo in. Aan de punt is niks aan de hand. Richting de steel wordt het scherper en dat scherpe verschilt ontzettend per vrucht. Maar voor ons en zeker voor mij meer dan voldoende. Uien en knoflook altijd in huis. Idem zout, olie. Bruine bastaard suiker ook aanwezig maar dus niet voldoende ketjap manis. Dom, dom, dom.
Een ingrediënt dat hier niet op iedere straathoek is te krijgen. Niet in de dorpswinkels en ook in Agnita niet kunnen vinden. Dat wordt dus een paar dagen wachten, voordat ik weer in Sibiu ben geweest en dan maar gelijk naar de Metro. D'r zijn vast nog andere luxe gebreken te verzinnen, die nodig weer een keertje aangevuld mogen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten