Hè, hè, weer ff tijd voor mijn kant van het bestaan. De aannemer in de benen gebracht, me door een berg standaard irritaties heen gewerkt, ketjap cq zoete soyasaus gevonden en sambal gemaakt en meer bezig met de dood van Mariana's oom dan ik voor mogelijk had gehouden. Drukke tijden.
Geen werkers maar ook geen rust. Ik mag er graag over klagen, maar hun verschijning is i.....
.... daar blijven steken en zoals bijna altijd geen idee meer wat ik in feite had willen schrijven. Het is een vluchtige bezigheid, gedachten vangen in woorden. Een moment van afleiding kan voldoende zijn om de draad kwijt te raken, laat staan bijna een dag. Bezigheden achteraf invullen is eerder regel dan uitzondering. Zelfs het reproduceren van hele gedachtengangen kan makkelijk een dag later. Het terughalen van een formulering is daarentegen zo goed als onmogelijk.
Genoeg woorden om de zaken op een andere manier onder te brengen. Het beestje krijgt wel een naam, dat is niet het punt. Maar als je voor je gevoel een mooie manier gevonden hebt om het bedachte onder woorden te brengen, dan schrijf die maar direct op, iedere bezigheid die daar tussen komt kan, om niet te zeggen 'zal' voor de verdwijning van het geformuleerde zorgen. Amen
Dat is alweer een hoop geliul zo op de vroege zondagmorgen. Maar dat is goed. D'r moeten een paar slagen ingehaald worden en ik heb er zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten