Met beide beentjes weer op de grond. Mijn knie herinnert me aan vanochtend en zo is de kring weer rond. Met een hoop bezig geweest vanavond, maar het is niet het tijdstip om daar over uit te weiden. De hardnekkigheid waarmee Mariana andersmans onmogelijkheden van goede bedoelingen blijft voorzien, mag wel ff benoemd worden. Wanneer is dat geweest, dat ik gestopt ben in het geloven in de goedheid van de mens? Als dat niet al op de kleuterschool is geweest, weet ik het niet meer. Maar mooi geweest, dag is voorbij en helder zou ik me ook niet meer willen noemen. Tijd om de oogleden te laten rusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten