Gedaan wat gedaan moest worden en op een enigszins redelijk tijdstip weer terug thuis. Morgen horen we wat het bedachte moet gaan kosten en of het dus door kan gaan als 'overeengekomen'. Eten, drinken, bloemen. De muziek was al geregeld. De samengestelde kern van een feest, dat alles in zich heeft om het een hoop mensen naar hun zin te maken. Vrijdag moet het gaan gebeuren en natuurlijk zijn we er in de laatste dagen pas mee bezig. Krijg een Roemeen(se) eerder dan strikt noodzakelijk in de benen. Het is een kunst, waar ik geen tijd meer aan ga verspillen.
Noem het vertrouwen of -in mijn ogen- meer iets als 'gokken' maar ik heb het op z'n beloop gelaten. Wel met enige regelmaat aan de noodzakelijke bellen getrokken. Ik wil mezelf tenslotte niks te verwijten hebben, als de boel niet naar wens geregeld blijkt te kunnen worden vanwege het late moment van handelen. Voor een beetje Roemeen(se) natuurlijk geen punt. Dan improviseer je er een eind op los en maak je je achteraf wijs, dat het allemaal nog op de pootjes terecht is gekomen.
'Niet zo moeilijk doen', moet ik. Dat een hoop dingen, die de afgelopen jaren de revue gepasseerd zijn net iets meer of veel meer glans hadden en hebben dan gemiddeld is echt niet het gevolg geweest van geïmproviseer op de laatst mogelijke momenten. Dat feest is niet de kunst. De kunst is het gewenste feest! Vooralsnog kan het nog goed komen. Iedereen lijdt (gelukkig) aan dezelfde soort afwijking. Sterker nog, het hele systeem is er op gebaseerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten