Bezig zijn is belangrijk. Je onttrekken aan activiteiten en contacten verzet je in een wereld van weinig stimulansen. Het kost tijd, tijd die ten kostte gaat van het reflecteren . Maar als je niets doet valt er ook weinig te reflecteren. Hoewel, dat klopt niet helemaal. Dan komt de reflectie vanuit en ws ook over jezelf, waar je (niet) mee bezig bent, wat je zo allemaal bijna elkaar bedenkt en idem verzint, etc. Volgens mij toon ik met regelmaat aan, dat je zonder deelname aan het leven een heel eind weg kunt redeneren dan wel lullen. En dan is het natuurlijk ook de vrg, wat je allemaal onder het kopje 'Leven' bij elkaar meent te moeten brengen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten