Vroeger, toen je nog gewoon in een vliegtuig stapte en een paar uur later elders op de wereld rondliep alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Was het niet, maar toch. Nu moet je dagen van te voren een verzoek in dienen, als je naar Sibiu wilt en geen zin hebt om te lopen, te fietsen of achter de kont van een paard aan te hobbelen.
Begonnen met een heksenjacht op niet-autonome weggebruikers, is na een verbod op auto's, die je zelf kon besturen, de mobiliteit pas voor pas afgeknepen. De autonome vloot is onlangs op Brussel's 'advies' weer met de helft ingekrompen. Van mondiale reikwijdte terug naar waar de benen je heen weten te dragen.
Fietsend kom je iets verder. Vooralsnog is dat toegestaan. Ik zie ook geen mogelijkheden daar moeilijk over te doen zoals bij brommers, scooters en motors wel is gebeurd. Zelfs electrische ondersteuning is mogelijk, maar een batterij voor de e-bike is op de zwarte markt duurder dan goud. Wordt je aangehouden en je kunt de herkomst van je batterij niet verantwoorden, raak je 'm kwijt en wordt je gekort op je jaarlijkse km-toewijzing.
Het woord airmiles heeft een heel andere betekenis gekregen. Die verdien je niet meer vliegend maar beknibbel je op je jaarbudget om na 4 of 5 jaar weer een keertje het water vliegend te kunnen oversteken en in voormalige verre toeristenoorden de hotelruïnes te aanschouwen langs de inmiddels ondergelopen stranden.
Paard en wagen is terug van weggeweest voor zolang het duurt. Sinds de autonome vervoersmiddelen zweven worden wegen nauwelijks meer onderhouden. Het is lokaal en regionaal wat de klok slaat. Kleinschalige commerciële activiteiten zijn als paddestoelen uit de grond geschoten. Coves heeft nu naast een heuse supermarkt nu ook een restaurant en een vierde cafë. Allemaal op loopstand van mijn bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten