Het nwe zieltje lijkt haar draai(tje) gevonden te hebben. D'r komt een hoop minder kabaal uit dat strotje. De doos heeft nog steeds niet haar voorkeur. De mand met de vuile vaatdoeken bevalt haar stukken beter. De keuken ondertussen afgegrendeld, zodat ik niet door het hele huis naar haar afwatering hoeft te zoeken. Voor een deel gebeurd het zelfs op de kattebak. Natuurlijk met een flinke portie sturing. Zelfs de rand van de bak, een cementmengbak, is vooralsnog te hoog voor het diertje. Maar zet ik haar voor en na het eten in de bak dan is het net, alsof ze de functie ervan al door heeft. Ff volhouden tot ze het ding zelf kan vinden en beklimmen en het zou de eerste hond zijn die ik gericht zindelijk heb gemaakt. Bij Sammy en Katrien ben ik daar nooit echt mee bezig geweest. Hen enkel geleerd om buiten de ruime kennel hun behoefte te doen, die ik daarna dan weer opruimde. Dat brengt ineens een haast vergeten 'stokjes'-verhaal naar boven. En dan mn het verhaal van de steeds weer verdwijnende stokjes. Maar daar ga ik het nu niet overhebben.
De nwe garde heeft zichzelf zindelijk gemaakt. Enkel Rosa wil nog weleens denken, dat ze ook best binnen kan piesen. En gezien de hoeveelheid vocht is dat verre van praktisch. Maar goed, dat zal ook wel ophouden. Bij het kleintje praten we over zeer overzichtelijke hoeveelheden, maar het zou aardig zijn als de dame zich de zindelijkheidstraining gaat aantrekken. Ondertussen slaapt ze voornamelijk. Zoals dat bij hondjes van deze leeftijd hoort. Eten, ontlasten, slapen. Over een paar weken zal ze ons meer voor de voeten lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten