Mag met een stijve rug/nek rondlopen een vermoeiende bezigheid zijn, het is geen garantie voor een nachtlange, diepe slaap. Bij half twee dromeland verlaten en er pas na vieren in teruggekeerd. Lig je daar in het niet geheel pikkedonker te constateren, dat het mogelijkerwijs ietsje beter gaat met je rug, waarna je gedachten een eigen leven gaan leiden. Ga ik nu eindelijk iets doen met het ophangen van die TV? En als ik daarmee bezig ben, direct maar de rest aan restjes afwerken in de slaapkamer? Zoals bijv. het opruimen van mijn kleerkastdeel? Ooit goed begonnen. Inmiddels een struktuurloze rotzooi. Zoiets als de administratie. Eén keer in de zoveel tijd de bezem er doorheen waarna het stapelen en chaotiseren weer kan beginnen. Zoiets en dan nog iets erger.
En was het de kleerkast alleen ... Hetzelfde geldt voor de Pc, die sinds de aanschaf in feite in de steigers is blijven staan, de websites, die al jaren op hun gat liggen, de fotoboeken, die maar vooruit geschoven worden, de tuin, waar ik de smaak ieder keer weer aan verlies, mijn cloud, die steeds weer neigt door te zakken voordat ik het verwerk, het gastenhuis, waar na het casco het werk is gestopt, de krantenstapel, die weer aangroeit, en nu ook de Peugeot, als ik niet uitkijk. En al die zaken, die me nu ff niet te binnen schieten.
Zoveel dingen die niet af zijn (gemaakt). Een zooitje. Zolang ik er niet mee bezig ben, heb ik er geen last van. Overdag is er voldoende afleiding al is het maar het geëmmer over een onwillllig lijf. 's Nachts werkt dat anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten