Tijd voor iets luchtigers. Als je zoiets per direct uit de kast kon trekken zou het hele activiteiten-getob ws niet bestaan. Zo werkt het niet en dat is goed ook. Het idee doet me teveel denken aan een pilletje voor dit en een tabletje voor dat. Dat is voor mensen die vooral nergens serieus mee bezig willen zijn. Tegenspoed moet je tegemoed treden. Verslaan en verwerken, niet wegslikken. En nee, ook niet wegspoelen of snuiven. En ja, dat valt vrijwel gegarandeerd tegen. Maar, so what?
Ben ik d'r blij mee? Nou, nee. Nu minder verstoort dan voor jaren maar nog steeds niet enthousiast. Met name de ontbrekende controle erover blijft een wederkerende irritatie. De uitlaatklep hoeft niet dichtgestopt of de ellende zo verdunt, dat je er niks meer van merkt. Wat er in zit, moet er uit. Waar je in terecht bent gekomen, daar moet je doorheen ..... maar waarom kan dat niet iets meer gestuurd naar eigen inzicht ipv ergens vandaan opgelegd?
Je moet het plannen en daar consequent in zijn, anders verwatert het vanzelf. Maar woensdag lijkt me een aardig dag om als bliksemafleider voor de rest van de week te dienen. Uitgebreid wandelen, koffie, op bed met de ontspanningsriedel in mijn oren, bewust in onbekende diepten duiken, de eindeloze stroom 'Waarom's' langs me af te laten glijden, herinneringen wegen, plannen maken, een welverdiende maaltijd (buiten de deur) genieten en vervolgens een dito nachtrust.
Waarom ga ik dat niet gewoon doen? Ja, waarom? Alsof ik niet al genoeg 'waarom's' van me af moet slaan. Waarom niet? Gewoon doen. Werkt het is het mooi meegenomen. Werkt het niet, verdwijnt het vanzelf, voordat het onderdeel van mijn naar houvast zoekende routines is geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten