Gaande het eerste stukje voor het blog gestrand. Moe. Onrustig. Onbestemd. Van achter de Pc terug op bed gekropen. Ontspanningsriedel op mijn oren en boem, twee uur van de wereld. Weer zo'n niks-gevoel zonder duidelijke aanleiding. ....
Dit gaat het weer niet worden. De avond is niet het goede moment een enkel stukje of een uitzonderlijke avond daargelaten. Morgen weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten