zaterdag 17 februari 2018

Kwakzalven

 Terug na een ontspannen dagje Sibiu. Weinig gedaan. Natuurlijk gegeten. In iets niews. Nieuw voor ons. Bar-Bistro Pardon. Leuke naam. Bijzondere inrichting. Aparte bediening. Geen verkeerd eten maar ook weer niet van een niveau, dat de smaakpapillen de zevende hemel in schieten. Na onze eigen ontdekkingen (Max, Old Lisbon, Jules, etc.) bezig met het checken van wat het internet te zeggen heeft over de eetgelegenheden in Sibiu. Het merendeel van de top-10 hebben we in elk geval op eigen gelegenheid gevonden. Maar meer daarover misschien een andere keer.

 Thuis gekomen wilde Mariana niet uit de auto stappen. Nee, d'r was niets aan de hand, maar dat is natuurlijk onzin als je ineens iets doet wat je nooit gedaan hebt. Eindelijk binnen toch maar naar bed want geen goed gevoel in de maag, buik, daar ergens. Verkeerd voedsel?

 Niet veel later de vraag of ik de buurvrouw niet wilde halen, want die kon dingen .... Nee, Mariana wilde niet naar een doktor of ziekenhuis. Ja, amehoela. Niet naar een dokter willen, maar wel een of andere nieuwsgierig oud mens mijn slaapkamer binnenhalen voor bijgelovige hekserij. Geen hocus-pocus in mijn slaapkamer. Thee gezet, maar voordat ik daarmee terug was, lag Mariana te slapen. Uurtje later weer in de benen en trek in een paar gebakken eieren met sambal .... terwijl ze zich afvroeg of we in Sibiu niemand tegengekomen waren, die een verkeerde blik op haar had gegooid. Had ik het mens gehaald, zou de plotse herrijzenis ongetwijfeld op haar conto geschreven zijn. Dat het nog bestaat ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten