Sneeuw op de daken, sneeuw op de velden, sneeuw op de weg. Zo alomvattend als de sneeuw er nu bij ligt, is deze winter nog niet het geval geweest. En het blijft maar sneeuwen. Het zijn minivlokjes maar inmiddels al iets van 36 uur en misschien wel langer. De temperatuur dik onder nul, dus niks niet smelten. Ook het zand-zout mengsel dat hier gestrooid wordt heeft geen enkel effect meer. En dan in je auto stappen, want je moet/wilt tenslotte naar je werk. Het zou mijn idee niet zijn, ook niet met sneeuwbanden. Werk is geen urgentie.
Natuurlijk is het niet onmogelijk, maar het risico dat het misgaat is vele malen groter dan onder normale weersomstandigheden. En dan heb ik het nieteens over eigen stomme fouten maar meer over het minder ingehouden rijgedrag van andere weggebruikers. Bovendien duurt dit niet meer dan een dag, hooguit twee en zijn de wegen ws weer een stuk redelijker begaanbaar. Maar Mariana naar het werk dus. Nog steeds niet in haar eigen auto (gelukkig!) maar met een collega, die haar in Agnita oppikt, waar ik haar dan weer heen breng.
Coves-Agnita is te doen, hoewel het op het eerste stuk af en toe gokken was waar de weg overging in de berm, mn met een tegenligger. Het is vlakke weg. Maar vanuit Agnita naar haar school voor vandaag gaat het tweemaal aardig bergop en nog aardiger bergaf. Eén slippende voorganger of tegenligger en het avontuur is voorbij. Ik zou me mooi afgemeld hebben ipv iets van 12 km 30 te sukkelen met alle bijkomende risico's. Èn straks weer terug, terwijl van enige verbetering zeer ws geen sprake zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten