Storm. Ongewenste associaties komen bovenborrelen. Was het van 27 op 28 of van 28 op 29? De dag precies zou ik niet meer weten, maar de ravage waar we de daarop volgende jaren mee bezig zijn geweest, staat me nog helder voor de geest. Mijn ochtendlijke hang naar vroeger was op een verder terugreikend verleden gericht. Dit is (nog) niet voor herhaling vatbaar. Dit zou simpleweg teveel van het foute 'goede' zijn. De eerste bomen lagen toen al om. Voorlopig heb ik nog niks gehoord wat daar op had kunnen wijzen. De wind komt uit dezelfde Noord-noordwestelijke hoek, treft het huis vrijwel ongehinderd op de kop en jankt rondjes om het huis. Ramen rammelen in hun sponningen en luiken klepperen daar waar de sluiting door de jaren speling heeft gekregen.
De katten liggen doodgemoedereerd voor de houtkachel en tot mijn geruststelling ligt Sammy net als Katrien op de bank. Bij naderend onweer of anderzins plotse schommelingen in van de barometerstand verruild hij zijn troon voor een plek onder het bureau of als ik niet oppas ergens onder een bed. Vanuit zijn optiek zou de herrie buiten meer een hoop geschreeuw dan een berg wol zijn. Laat ik het hopen. Ik heb meerdere kringetjes zich op verbazingwekkend nauwkeurige wijze zien sluiten de afgelopen maanden, maar op een uitsmijter als deze zit ik niet te wachten. Doe maar overwaaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten