Moe. Ik ben beetje aan het einde van mijn Latijn. Nooit gesnapt hoe deze uitdrukking bedoeld was. Ik zal het een keertje opzoeken. Aan taal komt geen einde volgens mij, ook niet als je bij het laatste woord van de laatste letter van het betreffende alfabet bent aangekomen. Er volgt altijd weer uitleg en niet te vergeten een ".".
Bovendien zou het wel een erg eenzijdig zooitje zijn als je het alleen van Latijn of een Latijn zou moeten hebben. Een beetje leven stelt wat dat betreft de Babylonische spraakverwaaring moeiteloos in de schaduw. Als daar een taal uit weg valt, en dan nog een dooie ook, verandert dat niet zoveel aan de algehele levendigheid, warboel, ellende of waar je verder middenin kunt zitten.
Kortom een mindere dag vandaag, niks meer niks minder. Natuurlijk heeft daar de nacht een vinger in de pap gehad, maar een andere vinger dan in de afgelopen, weinig stimulerende nachten. Ja, nee, geen voorspelbare vanzelfsprekendheden. Het leven blijft verrassen. Maar eens aan de slag met hout en kachels en vuur. De naargeestigheid verjagen met warmte, sfeer en bedrijvigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten