De vorige keer zonder hotelboeking Amsterdam bezocht. Dat heb ik dit keer beter gedaan, maar perfect was het bij lange na nog niet. Ga ik naar Toulouse, bijvoorbeeld, dan heb ik meestal behalve het hotel ook de restaurants gereserveerd. Soms nieuw, soms oud en vertrouwd. En met drie nachten Amsterdam moet je toch ergens eten. Uiteindelijk is het een combi geworden van toevalligheid, luiheid en een verrassende keuze.
Vrijdagavond zo'n typische situatie dat je wilt eten maar een restaurant niet wil opdoemen. Het Damrak en omgeving wijselijk links laat liggen en daarna zover doorgelopen dat reserveren waarschijnlijk slimmer en doelgerichter was geweest. Ineens, zeg maar soort uit het Amsterdamse niets, op een hoek een weinig schreeuwerige toestand maar overduidelijk om te eten. Kaart buiten. Richting Méditerraan. Naam: Frenzi. "Niks mis mee" en dat doet de zaak geen recht. Beetje nonchelant studentikoos en dat zal vast bedoeld zijn maar dekt niet de lading van de keuken. Die is professioneel en daar weten ze goed waarmee ze bezig zijn. Beetje tapas, o.a. als voorgerechtcombinatie, mooie hoofdgerechten in Italiaanse stijl en een wandkast Grappa's om de tijd door te komen, als je gezelschap voor een dessert kiest.
Zaterdagavond afgesproken in de Kersentuin. Klonk bekend, al was in het restaurant van het hotel niets van de sterren terug te vinden, waar ik het mee associëerde. En niet alleen ik had die associatie. Je verwacht dan toch meer en op zich was het niet verkeerd. Ik zou als verantwoordelijke alleen iemand anders kiezen om de gerechten te laten uitleggen. Verder was het gezelschap vele malen belangrijker dan wat op tafel kwam en was de bijdrage van de gerechten mn het niet-verstoren van de gezelligheid.
Zondag na een wat dubbele rondgang door de stad, of zoiets als een poging daartoe aan het eind van de middag, heel Nederlands, neergezegen aan een tafeltje in het Americain. Alles met de nodige voorbehouden, want druk, toeristisch, etc. Nou, dat bleek geheel en al overbodig. Vlotte, weinig opdringerige bediening, aanwezig op de juiste momenten. Kleine manco's worden in het voorbijgaan glad gestreken. Een keuken die presentatie en kwaliteit weet te combineren met allesbehalve afschrikwekkende prijzen. Champagne, Pinot Grigio, Rosé uit Aix en een Chianti.
Begonnen met oesters, een platte zeeuwse versie (erg aan te bevelen) en Grevelingen creuses. Vervolgens tonijn tartaar met wasabi, gamba met antiboise en gemarineerde zalm met mosterd crème en ik een salade niçoise, bladsla, gepocheerd ei en gegrilde, verse tonijn met venusschelpje. Ipv een hoofdgerecht een tweede voorgerecht besteld. Voor mij de carpaccio van rund met "Kesbeke" piccalillymayonaise en gefrituurde uienringen en het andere gerecht was de coquille St. Jacques (3 st.) met (vergeten) Parmaham en bloedworst op rode paprika met appelschui. Ja, die ham was of zo subtiel verwerkt, dat we 'm niet gezien hebben of was in de keuken achtergebleven.
Onverwacht drie goeie avonden gehad. De volgende keer misschien weer gewoon naar de Febo. Je went als mens tenslotte aan alles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten