Dansend en zingend aan de afwas..... Wie gelooft het? Nee, ik ook niet. Toch voelt het bijna zo aan en af en toe, heel stiekum ook best wel een beetje meer. Waarom? Wat is anders? Waarom kan dit niet de normale gang van zaken zijn ipv het tegengestelde? Maakt dingen zoveel makkelijker, bezigheden aangenamer, tijd minder belangrijk, geeft energie ipv verbruiken, brengt je op ideeën, etc.
De afwas blijft de afwas, maar is niet meer die berg op het aanrecht die meer en meer in de weg staat, maar het vooruitzicht van schoon en glimmend serviesgoed, bestek, glaswerk en pannen. Waarvoor het loont om er iets leuk in en op klaar te maken. Waarvan je het liever niet hebt, dat het in een smerige keuken staat. Maar ergens waar frisse bloemen en vers fruit niet zouden misstaan. En ga maar verder zo. Van het een naar het ander. Omgevallen domino-stenen die rechtop gaan staan om naar de goeie kant te vallen.
Het kan. Het heeft veel weg van jezelf aan je haren uit het drijfzand trekken. Wat dat betreft is eigenlijk niet zoveel veranderd. Ook de verbazing is gebleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten