Nog een weekje verstoring van mijn hier ingesleten bestaan en ik kan op eigen vertrouwde wijze verder met het geklungel in het kader van het afscheid van al dat hier ter plekke geweest is. Ik moet dan langzaam aan in weken gaan denken waar eerst maanden waren. En duidelijk is er nog steeds weinig, bar weinig. De aannemer maakt meer problemen dan ie oplost. De kopers zijn een beetje verdwaald in de administratieve rompslomp. Verhuisbedrijven komen niet met concrete offertes voor de dag. Ambassades voelen zich blijkbaar niet geroepen tot het verstrekken van gewenste informatie. En ook aan de Roemeense kant hoort selecteren en opruimen niet tot de sterkte krachten in het hele veranderingsproces. Heb ik straks mijn inboedel met 80 of meer procenten teruggebracht, past de zooi nog niet omdat weggooien, weggeven, wegdoen of afstand nemen van iets in z'n algemeenheid in Roemenië veel weg heeft van vloeken in de kerk. Alles heeft geld gekost en kan, wie weet, ooit nog een keer van pas komen .... Zo heb je voor iedere kamer wel een zolder en kelder extra nodig ....
Over een week maar eens botweg beginnen met knopen doorhakken. Hopelijk verrijst dan wel iets van een werkbaar geheel op uit de mist van het gerommel. Ik heb hier een hoop af te sluiten en moet over met mijn zooi, auto's en beesten en dan liefst zonder dat me dat meerdere tienduizenden euro's gaat kosten. Die puzzel is nog verre van rond. 2015 ga ik het omhelzen of vervloeken??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten