Wat kunnen dingen compleet veranderen. Wie mij een paar jaar geleden zou hebben gezegd, dat ik vandaag de dag het klokje bijna rond zou slapen, die had ik keihard in z'n gezicht uitgelachen. Maar mooi wel dus en zo regelmatig inmiddels, dat eerder van een regel dan van uitzondering moet worden gesproken. Om elf uur het nest in en bij negenen pas weer bij de positieven. Weliswaar nog steeds met een tussenstop of twee, maar toch.
Voor iemand die tientallen jaren bewust zijn slaap gekort heeft en de laatste jaren wel wilde maar vaak niet kon slapen is dat een ommezwaai van 180º ... En raar maar waar ... het is wennen. Waarde-oordelen in het midden latend wantrouwde ik het eerst. Nog steeds vind ik het een beetje dubieus, maar accepteer het slapen als 'niet verkeerd'. Om te beginnen heb ik tijd genoeg ervoor en, hoewel slechts aarzelend, heb ik ook het idee, dat het zoden aan de dijk zet. Misschien kun je dan wel geen slaap inhalen, zoals ik ooit ergens gehoord of gelezen heb, maar vermoeidheid herstellen kan weldegelijk. En dat een fit lijf zo zijn voordelen heeft, lijkt me meer dan vanzelfsprekend. Als er iets verantwoordelijk is voor een meer ontspannen benadering van mijn bestaan in de laatste weken, dan wijs ik toch als eerste naar de betere nachtrust.
Ben benieuwd of dat straks (deels) weer terug te draaien is, als me dat beter uitkomt. Misschien maar niet mee bezig zijn. We zullen het merken. Voorlopig heb ik nog niet het idee dat de energie uit alle poriën spettert, als ik 's morgens besluit, dat het tijd is om te verrijzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten