Groen, grijs en een beetje zon ... Als je te lang stil staat bij het feit, dat het eind december is, krijg je onwillekeurig de neiging om iets met wintersport te willen. Niet voor de lichaamsbeweging, mijn knieën weerhouden me van een pechmoment à la Schumacher, maar voor de sneeuw. Echte sneeuw. Het licht. De sfeer. Heeft eigenlijk weinig met Kerst te maken, meer met winter, een ouderwetse winter. Koud, echt koud, maar aangenaam om buiten te zijn en aansluitend naar binnen te gaan, aanschuiven bij een houtvuur en nippen van de glühwein met een stevig scheut rum. Volgend jaar dan maar naar het Carlton in St. Moritz? Grapje, maar sinds ze me volgen op Twitter, krijg ik af en toe mails geleverd, waar je van gaat watertanden.
Nu heb ik de afwas gedaan en de soep opgezet voor morgen, me een glaasje Gewürtztraminer in geschonken, helaas weer met net iets teveel restsuiker en mijn kleine verzameling Kerst-Cd's bij elkaar gezocht. Straks de kaarsen aansteken en mijn sneeuwfantasiën projecteren op de invallende duisternis. Langzaam bevriezende ramen zou mooi zijn met daarin het gebroken licht van de kaarsen. Kennen mensen nog het fenomeen van ijsbloemen? Zo zonder echte winters maar wel met dubbele beglazing zal het inmiddels een rariteit zijn.
Ik had toch iets met pakjes moeten doen en ook die boom was d'r beter wel dan niet geweest. Kerst doe je helemaal of niet. D'r tussenin werkt niet. Weten we dat ook weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten