Conditie, conditie, conditie. Als dat na iedere winter zo doorgaat, ga ik voor 2030 kruipend de tuin in na de winter. Mocht ik dan nog aan deze zijde vertoeven. Tjeeee, de eerste minuten leek het wel alsof ik net terug kwam van mijn eeuwfeestje en een fles champagne teveel had genuttigd. Dan schieten direct apocalyptische scenario's door mijn hoofd. Gelukkig werkt mijn harde schijf nog. Dit is niks nieuws. Dit heeft jaarlijks terugkerende trekjes.
Wordt weer tijd voor uitgebreidere hondenrondes. Meer licht. Langere dagen. Meer tijd. Ik kan om acht uur 's ochtends al een uur lopen achter mijn kiezen hebben ipv pas onder het dekbed vandaan kruipen. Zo zijn er meer plannen. Het is afwachten wat er deze zomer -in de ruimste betekenis van het woord- van terecht zal komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten