Iets meer boodschap aan het leven, maar nog niet de neiging het te omarmen. Had vannacht erger verwacht. Alle tekenen stonden gisteren tenslotte vol in het rood. Maar niks .... tot ik terug kwam met de honden. Bingo! Raak! Ik ga het er verder niet (meer) over hebben. Het is hetzelfde gezeur. Weer teruggeworpen terwijl we net weer op het oude vertrouwde niveau waren aangekomen. Het maakt het leven niet makkelijker. Gelukkig loopt het leven al niet over van makkelijk zijn, dat dempt de klap. Rest is voorbehouden aan Evernote.
Evernote met z'n wolk, die ik nog niet zolang geleden leeg trok als het aantal aantekeningen over de paar honderd ging. Ik zit inmiddels over de 1000. Inhalen is afzien. Niet dat bijhouden altijd van een leien dakje gaat. Ik loop op zoveel terreinen achter, dat mij soms het idee van een 'reset' bekruipt. Alles gewoon weg en met een schone lei beginnen om binnen niet al te lange tijd ws weer in dezelfde situatie te zitten. De laatste overtuiging houdt me er van af.
Zien wat ik vandaag paraat weet te maken. Alles is meegenomen. Beetje rommelen en ruimen. Papieren. Serviesgoed. Glaswerk. Uiteindelijk zal ik wel op bed belanden. Daar heb ik vrede mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten