Half negen pas uit je nest. Half een een afknapper. Tegen drieën weer boven Jan. Blijft raar dit soort verlopen. Om half een was geen dipje met dichtvallende ogen. Het was gewoon einde oefening. Liggen het enige alternatief. Nu weer een hoofd, waar je niet op zit te wachten, maar voor de rest lijkt niks aan het handje.
De dag aan gruzelementen. Vanochtend de afwas, straks de honden en hopelijk koken en eerlijk gezegd, vrees ik, dat ik het daarmee voor vandaag heb gehad. Erg irritant. Net weer een beetje op orde en tempo en daar gaan we weer. Een keer 'vallen' kan altijd gebeuren, maar als het vallen en opstaan overheerst, is vooruitgang ver te zoeken.
Het is niet, dat iets niet functioneert, de boel belemmert of je met pijn dwars zit. Het is simpelweg iedere keer weer die verstoring van het opgang komen. Alsof iedere keer je beentje gelicht wordt, als je een stap wilt maken. Gezeur? Vast. Ik kan ook een partijtje vloeken of met serviesgoed gaan smijten. Lost beide (ook) niks op. Het liefst zou ik de oorzaak omzeep helpen. Moet ie wel eerst gevonden worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten