Het bruist en borrelt weer een beetje. Ik voelde het gisteravond al, maar dan moet je altijd ff de ochtend afwachten, die wil nog weleens anders uit de hoek komen. Maar nee, dus. Veelbelovende ontwikkelingen. Ontluikend enthousiasme. Ik zal me er niet blindelings op storten. Voor je het weet knak je iets in de knop voor het tot bloei weet te komen. Nee, koesteren ga ik het en dat uitgebreid. Het kan alweer voorbij zijn voor je het weet. Geen peil op te trekken tenslotte.
De tuin trekt de kar en die trekt hard. Ik laat me gewillig meeslepen. Laat ik hopen dat van dit ene een hoop anders komt. Zo dadelijk eerst maar eens verder met het aan de kant schaffen van de afgebroken kas. Het weerbericht blijft nattigheid voorspellen voor de namiddag. Daarna zie ik verder. De vaatwasser loopt al. De koffie smaakt. Vooralsnog schijnt de zon. Moeilijk daar iets verkeerds van te brouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten