Geen ijs aan mijn neusharen. Dat was gisterochtend wel anders met de -15+. Jammer, dat we nog steeds geen nieuwe buiten thermometer hebben kunnen vinden. Vandaag beduidend minder extreem maar wel goed koud. Straks verder met waar we gisteren zijn blijven steken bij het portioneren van de delen van het geslachte varken. Twee ribstukken, twee schouders en een hoop kleinere stukken.
De ribstukken zijn gedaan. Karbonades van een éénjarig varken zijn bijna T-bones qua dikte. De haas natuurlijk, filet en klein gesneden spul voor in de nasi of zo. Vandaag de schouders of het kleinere spul. Morgen de rest. Drie dagen werk nadat het varken geslacht en na een nacht is opgedeeld in hanteerbare stukken.
En dan heb ik het alleen over het voor consumptie bedoelde vlees. Vet, spek, ingewanden, huid, kop is in 24 gebleven en daar zijn Mariana en onze buurvrouw mee aan de slag gegaan voor de worsten. Eerst bijna een dag bezig met het schoonmaken van de darmen. Iììèeeeee get. Smerig werk en vooral een smerige manier van werken. Smerig in de betekenis van vuil, vies en vet maken van alles waarmee ze bezig zijn. Vette handen. Vette pannen mn dan de buitenkant. Vette messen. Alles vet en vies. Zou mijn manier van werken niet zijn.
Wel meegeholpen met het doordraaien van de eerste, gekookte partij en vervolgens nog een keer door de machine om de schone (?) darmen te vullen, die per kleine meter dichtgebonden nog weer ff in de pan met kokend water gingen. Acht (!) stuks en nog een aardige partij vulling over. Daar moeten we iets anders mee, net zoals het veel te veel aan schoongemaakte knoflook. Mariana heeft een erg ruime hand van schatten. Maandag, want zondag wordt niet gewerkt, een ander soort worst van de vleesresten die bij het opdelen en uitbenen afvielen en nog gaan afvallen. Het spek èn een achterham liggen apart en gezouten te wachten tot ze straks gerookt gaan worden. Apart werk. Mariana is moe maar erg in haar nopjes met haar eerst in eigen beheer geslachte varken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten