Gisteren een artikel zitten lezen over wat er zou gebeuren als de aarde uit z'n baan om de zon raakt en het heelal in schiet. De 'koude versie'. Zou het richting de zon gaan dan mag je van 'hete versie' spreken. Dat het over een dikke 3 miljard jaar afgelopen zal zijn met de aarde zoals we die nu kennen, was me al bekend. Dan zal die sowieso wel anders zijn dan nu, maar met leven en zo, dus. Dan dooft de zon cq blaast die zichzelf op met alle gevolgen vandien voor ons zonnestelsel. Maar gut, 3,5 miljard jaar ... dat ga ik niet meer meemaken.
Het verhaal van gisteren klonk alsof het morgen kon gebeuren. Een steeds kleiner wordende zon, dalende temperaturen, het bevriezen van de oceanen, het krimpen en compact worden van de atmosfeer en de mensheid gereduceerd tot een paar miljoen levend ver onder de aardkorst in een high-tech mierenachtige samenleving.
Maar veel meer dan een theoretisch verhaal bleek het niet te zijn. Er zijn van die solo, sterloze planeten die door het heelal struinen maar de eerste de beste ster die ons zonnestelsel zou kunnen verstoren staat zover weg, dat je al gauw weer in tig-miljoenen jaren zit te rekenen. Aardig spelen, maar volgens mij is er dan allang niemand meer, die zich met dat soort zaken zal bezighouden. Ik zie de mensheid niet het miljoen jaar halen. Die volgt het pad van een konijnenplaag, die schakelt zich vanzelf uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten