De post zorgde vandaag voor de vulling van de middag. Alweer ff geleden dat ik me aan het kijken van een film heb overgegeven. Van alle video's die het laatste 1,5 jaar zijn gekocht gold dat voor de trilogie van de Godfather, The Unforgiven met Clint Eastwood en A dog's way home. Met de post kwam vandaag de The Call of the Wild. De versie met Harrison Ford uit 2020.
Prachtig. Niet teveel waarvan je denkt 'Dat kan niet'. Geen hondengedachten met een menselijke stem. Niet te dramatisch. Net voldoende voorspelbaar. En afgezien van een dode Ford in feite ook een happy end. Nauwelijks voorstelbaar dat de honden animaties waren.
Iets van twee uur vrij geweest van de wereld. Zo'n trapper-bestaan in Alaska tijdens de goldrush was zoiets als verzeild raken op een onbewoond eiland. En dat nog met een trouwe viervoeter. Je kunt beter met dieren en mn honden te maken hebben dan met mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten