Behalve dat je weer tegen iets aanloopt, waar je nooit om gevraagd hebt maar de arrogante zelfingenomenheid van electronicaboeren je weereens in je maag heeft gesplitst, heeft het bladeren door dik 6 jaar iPhone-foto's ook iets sentimenteels. Veel gedaan, veel bereikt, veel beesten verloren. Tegelijk vroeg ik me af of ik bij het ooit onvermijdelijke vertrek tevreden zou kunnen terug kijken. Daarvoor is de tijdspanne van deze laatste switch in mijn leven van te korte duur, denk ik, tenzij ik in goede mentale en mobile gezondheid de tachtig ga overschrijden, wat ik me niet zie doen.
Behalve dat er veel gedaan is, is er nog steeds het nodige te doen en als je daar niet als een kip zonder kop 24/7 mee bezig wilt zijn, maar ook wat met de dingen bezig wilt zijn, waar je al jaren eerder tijd en energie aan had willen besteden, duurt het gewoon lang(er). Kortom de kans is groter dat mijn leven een soort 'Unvollendete' gaat worden, een soort Sagrada Familia, dan een mooi afgerond project, waar je in je laatste jaren vanaf een bankje van kunt genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten