Het wil niet. Niet schokkend, maar het wil gewoon niet. Ik zit niet in de put, niet in een dip, ben niet op weg naar onvoorziene diepten, gewoon niks, blanco, het kan me allemaal niets schelen. Een grote reet, waar een hoop aan kan roesten. Tijd om de boel de boel te laten en aan me voorbij te laten gaan. Misschien een nwe fase en/of andere vormgeving. Ik ga me d'r een andere keer over buigen. Het hoofd heeft zich in watten gehuld en de rest wilde sowieso al niet.
Niet getreurd. Ze bekijken het maar. Mocht weer behoefte aan enige structirele samenwerking bestaan, dan merk ik het wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten