Heerlijk een paar virusvrije uurtjes gehad. Een beetje klooien in de tuin achter je huis. Het wekt je op. Het relativeert. Het geeft afstand. De uitdaging is dit vast te houden. Er zijn mensen, die het idee hebben, dat dit een straf van God is en beperkt blijft tot de vastentijd in aanloop naar de Pasen. We praten dan over de orthodoxe Pasen op 19 april. Ik ga er niet direct weer van in het geloof vallen, maar die planning zie ik wel zitten. Ben dan wel benieuwd hoe d'r een eind aan deze pandemie gebreid gaat worden.
Doe maar gewoon een vaccin, dat kan ik tenminste volgen. Of zoals SARS dat het ineens 'verdwijnt'. Ik lul ook maar wat. Ik ga er ff met de honden vantussen en stort me dan op de huishoudelijke klussen van de avond. Het koken is nog niet in het uitdagende stadium gekomen, maar ik ren, ik bedoel rij ook niet ff naar de Penny, omdat ik niet alles in huis heb voor wat ik me heb bedacht. Eerst zien wat er is en waarnodig het originele idee aanpassen. Dat is een serieus grote stap. Nog een stapje verder en ik bedenk niet meer wat ik zou willen maar kijk wat er is om iets van te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten