De derde dag geen water uit de kraan bij het begin van de dag. Het verstoort je hele ritme. Het verkeerde moment voor dit soort grapjes, ongeacht waar ze mee bezig zijn. Dit zijn werkzaamheden die doe je maar tussen elf uur 's avonds en zes uur 's ochtends. Potverdrie. En dan hadden ze nog wat extra speling gehad vandaag ook, want het was ineens veel later dan de bedoeling was.
Al allerlei mensen aan de slag op de velden bij het rondje met de honden. Bovendien al aangenaam van temperatuur. Gaat ondanks de kans op wat regen een mooi dag worden. Kortom aan den slag. Straks, straks. Geen geheu zo net na de eerste koffie.
Ondertussen gaat het doden tellen door. Dik zeshonderd gisteren in Italy. Dat hakt er toch behoorlijk in en relativeert het 'Och, het is maar een griepje' de andere kant op. En dan zie je hier iemand buiten rondlopen, die net uit Spanje is teruggekomen. Wat moet je daarmee? Volgens mij klopt dat voor geen meter. Politie bellen? Aanspreken? D'r zou zoiets als een dorpsverantwoordelijke aangesteld moeten worden.
Ik trek me terug in mijn tuin. De enige levende wezens die ik daar tegenkom zijn regenwormen, duizendpoten en af en toe een veenmol. Vreemde benaming maar prachtige diertjes, die ik desondanks toch honderd meter verderop ergens drop. Ze lusten me te graag jonge aanplant en weten zich daarbij niet tot onkruid te beperken. Op naar de virusvrije uurtjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten